Παριανές υποκειμενικότητες

Στην συνέντευξη για το Truthout που ακολουθεί , ο Νόαμ Τσόμσκι μοιράζεται τις σκέψεις του για τα αίτια και τις συνέπειες αυτού του φρικτού εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας. CJ Πολυχρονίου: Νόαμ, πριν από 20 χρόνια, το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε την εισβολή στο Ιράκ παρά τη μαζική αντίθεση σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Αρκετοί κορυφαίοι Δημοκρατικοί γερουσιαστές κατέληξαν να υποστηρίξουν τον πόλεμο, συμπεριλαμβανομένου του Τζο Μπάιντεν. Τόσο για ιστορικούς όσο και για μελλοντικούς σκοπούς, ποιες ήταν οι αιτίες και οι συνέπειες του πολέμου στο Ιράκ; Noam Chomsky: Υπάρχουν πολλά είδη υποστήριξης, που κυμαίνονται από καθαρή έως σιωπηρή. Το τελευταίο περιλαμβάνει εκείνους που το θεωρούν λάθος αλλά όχι κάτι περισσότερο, «μια «στρατηγική γκάφα», όπως σχολίασε εκ των υστέρων ο Ομπάμα. Υπήρχαν στρατηγοί Ναζί που αντιτάχθηκαν στις μεγάλες αποφάσεις του Χίτλερ, ως στρατηγικές γκάφες. Δεν τους θεωρούμε αντίπαλους της ναζιστικής επιθετικότητας. Το ίδιο και για τους Ρώσους στρατηγούς που αντιτάχθηκαν στην

Αναφερόμαστε στα αιολικά βιομηχανικά πάρκα, που ήθελαν να εγκαταστήσουν στα νησιά μας και που τώρα σύμφωνα με ολοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» ( 23-10-2022) η κυβερνητική πολιτική αλλάζει ρότα. Οι Τηνιακοί, οι Ανδριώτες και εμείς οι Παριανοί τα καταφέραμε και τώρα η κυβέρνηση προσανατολίζεται να εγκαταστήσει τις ανεμογεννήτριες σε θαλάσσιο χώρο. Συγκεκριμένα το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο προωθεί στις νησιωτικές περιοχές θαλάσσια αιολικά πάρκα και σε απόσταση από τις ακτές πέραν των 1500 μέτρων. Ο αποκλεισμός νέων έργων ΑΠΕ στις Κυκλάδες αποτυπώνεται και στο αντίστοιχο πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού της Περιφέρεια Νότιου Αιγαίου, το οποίο έχει υποβληθεί στο ΥΠΕΝ και αναμένεται να υπογραφεί σύντομα από τον υπουργό. Είναι μια νίκη των ενεργών πολιτών που απέτρεψαν μεγάλου μεγέθους καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον των νησιών μας, τα οποία όμως κινδυνεύουν από την εκτός οικισμού δόμηση που συντελείται με γρήγορους ρυθμούς και μάλιστα με μεγάλες κατασκευές ξενοδοχειακών συγκροτ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑΡΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΑΡΧΟΥ Πάρος 3 Νοεμβρίου 2022 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ο Έπαρχος της Π.Ε. Πάρου Κώστας Μπιζάς, ενημερώνει τους κτηνοτρόφους της Πάρου και της Αντιπάρου ότι : Όπως είναι γνωστό οι κάτοχοι αιγοπροβάτων ή χοίρων έχουν υποχρέωση να ενημερώνουν τακτικά τα αντίστοιχα μητρώα των εκμεταλλεύσεων τους, για τις όποιες μεταβολές (γεννήσεις, πωλήσεις, αγορές, θανάτους, σφαγές κ.λ.π.), του ζωικού τους κεφαλαίου. Επίσης έχουν υποχρέωση τα ζώα τους να έχουν την προβλεπόμενη σήμανση ( ηλεκτρονικού τύπου ενώτια ) και απόθεμα ενωτίων στην εκμετάλλευση. Η έναρξη της περιόδου διενέργειας και κοινοποίησης ετήσιας απογραφής ζωικού κεφαλαίου εκμεταλλεύσεων αιγοπροβάτων και χοίρων και η έναρξη λειτουργίας των σχετικών ψηφιακών υπηρεσιών γίνεται σύμφωνα με την εγκύκλιο 2378/253484/8-10-2019 του ΥΠΑΑΤ. Η απογραφή αφορά όλους τους αιγοπροβατοτρόφους και χοιροτρόφους, ακόμη και αν έχουν μηδενικό κεφάλαιο αλλά δεν έχουν υποβάλει αίτηση διακοπής

Με κίνδυνο να γίνουν τεράστιες παραλείψεις, αναφέρουμε επιγραμματικά: Μετά την πρόταση για Αγροκήπιο-Βιωματικό Πάρκο από την ΟΠΑΣ και άλλους φορείς, συστάθηκε επιτροπή από τον Δήμο και τους φορείς. Η πρόταση της, έγινε αποδεκτή, αν και ήδη είχε κάνει πολλές παραχωρήσεις. Παρ’ όλο που υπήρχε μελέτη σαν βάση για την αξιοποίηση, απεφασίσθη να ανατεθεί εκ νέου ο σχεδιασμός. Η απόφαση προβλέπει σύναψη προγραμματικής σύμβασης ανάμεσα στο Δήμο και τον Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης «Αειφόροι Νήσοι Α.Ε.» για την σύνταξη μελέτης master plan αξιοποίησης του Αγροκηπίου έναντι του ποσού των 50.000 ευρώ. Στο δια ταύτα, και επαναλαμβάνουμε ΤΕΛΕΙΩΣ επιγραμματικά, κατ’ αρχάς θα γίνει μελέτη για κατασκευή Νηπιαγωγείου και Βρεφονηπιακού Σταθμού στον χώρο. Επειδή έτσι απεφάσισε ο Δήμαρχος. Επειδή δεν υπήρχε πουθενά αλλού σε όλη την Κοινότητα Πάρου χώρος ικανός για κατασκευή του πραγματικά αναγκαίου Νηπιαγωγείου και Βρεφονηπιακού σταθμού. Και επειδή για αυτούς που έχουν μνήμη ισάξια του Δημάρχου, παλιότε

Δύο λογικές Δυο είναι οι λογικές που συχνά συζητιούνται και δεν βρίσκουν κοινά σημεία. (α) Η πρώτη είναι να κάνουμε προσπάθεια ώστε να παραμείνουμε νησί. (β) Η δεύτερη είναι να φέρουμε όσους περισσότερους ξένους μπορούμε. Η μια δεν είναι ξένη με την άλλη, αλλά η υπερβολή στη δεύτερη μπορεί να προξενήσει ανεπανόρθωτη ζημιά. Μάλλον δεν χωρούμε περισσότερους, όπως αποδείχτηκε το καλοκαίρι που πέρασε κι αν είναι να χειροτερεύουν οι υπηρεσίες στην πρώτη ευκαιρία θα λακίσουν για αλλού οι τουρίστες. Αλλά η δεύτερη λογική πρέπει να έχει και όρια να μην τα δίνουμε όλα, να μην σκλαβωνόμαστε ολοένα και περισσότερο στις ποσότητες, και τα όσα κάνουμε να έχουν αισθητική και διάρκεια. Το τι θα δώσεις λ.χ. και το τι θα πάρεις πρέπει να το σκεφτείς και όχι αδίστακτα να τα θυσιάζεις όλα. Δεν μπορούμε να κάνουμε την Εκατονταπυλιανή μεγάλο ξενώνα και να ανεγείρουμε πολυώροφα κτίσματα εκεί για όλων των λογιών τις εξυπηρετήσεις. Δεν μπορούμε να πάρουμε τα μάρμαρα του Κάστρου και να χτίσουμε ογκώδη ξενώνα εκ

Είναι γνωστό ότι η Πάρος από το 2012 διαθέτει Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ), βάσει του οποίου καθορίζονται οι χρήσεις γης στο νησί. Παρά τα προβλήματα και τις αδυναμίες που αναδείχτηκαν από την εφαρμογή του, θα έλεγε κανείς ότι επιχειρήθηκε να μπουν κάποιοι κανόνες στη χρήση της γης και ένα μέτρο στην άκρατη εμπορευματοποίησή της. Οι προσδοκίες διαψεύδονται όμως από την πρακτική της κεντρικής εξουσίας, η οποία στο όνομα της εξυπηρέτησης μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, στο όνομα του «στρατηγικού» σχεδιασμού της οικονομίας και της «ανάπτυξης» όπως την εννοούν, δηλαδή της διάνοιξης των δρόμων της υψηλής κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, έχει νομοθετήσει τους τρόπους υπέρβασης των περιορισμών που θέτει το οποιοδήποτε τοπικό εξειδικευμένο πλαίσιο προστασίας, όπως στη περίπτωση μας, το ΓΠΣ της Πάρου. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί με τις εγκρίσεις για δημιουργία αιολικών πάρκων στο νησί μας, αφού το Γενικό Πλαίσιο κάθε φορά είναι πάνω από τον τοπικό σχεδιασμό. Ανάλογη δυνατότητα δίνετα

Η Λυδία Τζεβάτογλου, Ελληνίδα Ρομά που κατάφερε να σπουδάσει, εξομολογείται στην «Κ» πώς έσπασε τα στερεότυπα Μια 34χρονη Ελληνίδα Ρομά, η Λυδία Τζεβάτογλου, κατάφερε να αλλάξει τη ζωή της: να ξεφύγει από την προορισμένη και περιορισμένη μοίρα που η οικογένεια και η φυλή της είχαν προδιαγράψει για αυτήν. Δεν παντρεύτηκε πριν κλείσει τα 14, πήγε σχολείο, σπούδασε –και ακόμα σπουδάζει– δουλεύοντας ταυτόχρονα από πολύ μικρή. Στη δική της κοινωνία τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αυτονόητο, πολλές φορές δεν είναι καν «σωστό», πολύ περισσότερο όταν είσαι κορίτσι. «Ο δικός μας ο κόσμος και ο δικός σας είναι πολύ διαφορετικοί. Για να καταφέρεις να περάσεις από τον ένα στον άλλο, να κάνεις τη μετάβαση, χρειάζεσαι μεγάλη προσπάθεια αλλά και μεγάλη υποστήριξη απέξω γιατί η δική σου κοινωνία δεν θα σε στηρίξει. Χρειάζεται να απορρίψεις όσα ξέρεις, να χάσεις ανθρώπους, να μετρήσεις τον εαυτό σου με άλλους όρους. Γι’ αυτό πολλοί εγκαταλείπουν την προσπάθεια», λέει. Δεν είναι το DNA των τσιγγάνων, είνα

  Εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας Στο βιβλίο του «Οι εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας» ο γάλλος κοινωνιολόγος Τσβετάν Τοντορόφ αναφέρεται στους εσωτερικούς εχθρούς της δυτικής δημοκρατίας. Τον μεσσιανισμό, τον υπερφιλελευθερισμό και τον λαϊκισμό. α) Ο πολιτικός μεσσιανισμός είναι κατά τον Τοντορόφ ένας τρόπος επέμβασης σε διεθνές επίπεδο βασισμένος στην ιδέα ότι ο επεμβασίας είναι θεματοφύλακας υπέρτατων αξιών (λ.χ. Αμερική, αλλά και ευρωπαϊκές χώρες). Στην πρόσφατη ιστορία ο συγγραφέας διακρίνει τρία μεγάλα ρεύματα, την αποικιοκρατία, τη διάδοση του κομμουνιστικού δόγματος, και τους σύγχρονους πολέμους εν ονόματι της δημοκρατίας). β) Ο υπερφιλελευθερισμός υποτάσσει τη ζωή μιας κοινωνίας μόνο στα προστάγματα της οικονομίας και μεταβάλλει τις κοινωνίες σε καζίνα. Γεύση του φαινομένου αυτού έχουμε λάβει αρκετή εμείς ως χώρα. Τον υπερφιλελευθερισμό (για οικονομία μιλούμε, δηλαδή τοκογλυφία και άλλα παρόμοια). γ) Ο τρίτος εχθρός της δημοκρατίας είναι ο λαϊκισμός, που συνδέεται μ

Πάρος – Η αίγλη του προτουριστικού Αιγαίου [Φωτογραφίες] Φωτογραφίες Ιωάννη Λάμπρου (δεκ. 50′ και 60′ | Μουσείο Μπενάκη) Γυναίκα απολαμβάνει μοναχικά τον ήλιο στην παραλία Δρυός. 1962. Μια σημαντική φωτογραφία από καλλιτεχνικής απόψεως. Ο Ιωάννης Λάμπρος τραβάει το 1962 την φωτογραφία από τέτοια οπτική γωνία έτσι ώστε το περίγραμμα του βουνού στο βάθος να συνεχιστεί με ακρίβεια ως σκιά στον αριστερό εξωτερικό τοίχο του σπιτιού. Όλη η Πάρος ένα πεδίο έμπνευσης. Χαμογελαστή γυναικοπαρέα στην πεζούλα. Μικρός κουβαλητής αναποφάσιστος στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Ο απέραντος ρεμβασμός. Όταν η γραφικότητα ήτανε ζώσα. Λιμανάκι της Νάουσας το 1951 . Τα παραγάδια ήταν ακόμη ψάθινα. Στην κρήνη οικογενειακώς ένα κατάφωτο μεσημέρι κάποιου καλοκαιριού. Θαλασσογραφία. Φωτογραφίες Helbig Konrad (δεκ. 60′ και 70′ | Deutsche Fotothek) Ψαροχώρι Νο1 Ψαροχώρι Νο2 Ψαροχώρι Νο3 Ψαροχώρι Νο4 «Μια αιωνιότητα πίσω από μια μέρα». Όταν η μεγαλοπρέπεια κατακτάται από υλικά απλά. «Καμπανόδεντρο» στην αυλή της