Παριανές υποκειμενικότητες

  Το ότι η Ελλάδα είναι η χώρα της υπερβολής δεν περιμένετε βέβαια να το μάθετε από εμένα. Εύκολα ενθουσιαζόμαστε και εύκολα απογοητευόμαστε. Και μερικές φορές , ακριβώς επειδή καταλαβαίνουμε το χούι μας προσπαθούμε να το παίξουμε ψύχραιμοι και να κρατήσουμε ισορροπίες. Μόνο που και πάλι δεν καταφέρνουμε να αποτυπώσουμε την πραγματικότητα αλλά την παραμορφώνουμε με το φόβο να μην μας πουν υπερβολικούς. Από χθες το βράδυ, μετά τη λήξη του αγώνα του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ στην Τούμπα, όλοι συζητούν για τη μυθική ασίστ του Κωνσταντέλια. Ομολογώ πως στα 50 χρόνια που παρακολουθώ ποδόσφαιρο, τέτοια ενέργεια δεν έχω ξαναδεί. Τουλάχιστον σε ελληνικό γήπεδο. Δεν είναι η μόνη εκπληκτική ενέργεια του μικρού και δεν μας πρωτοσυστήθηκε χθες το βράδυ. Το παιδί μας έχει δείξει το σπάνιο ταλέντο του και σε άλλα σπουδαία παιχνίδια, όπως τα δύο του κυπέλλου κόντρα στον Παναθηναϊκό. Πρόκειται για σπάνιο ταλέντο που έχει δουλευτεί καλά από τον οργανισμό του ΠΑΟΚ, γιατί δείχνει μια τεχνική αρτιότητα που δεν αρκε

    Ενας ολόκληρος γύρος ολοκληρώθηκε λοιπόν χθες και βρήκε τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή χειμώνα με την εξαιρετική συγκομιδή των 37 βαθμών σε 13 αγώνες! Οι "πράσινοι" έδειξαν αξιοθαύμαστη σταθερότητα, αντιμετώπισαν τον κάθε αγώνα σαν τελικό, βρήκαν λύσεις σε όλα τα προβλήματα που τους παρουσιάστηκαν και ... ευχαριστούν το Θεό για τη διακοπή λόγω μουντιάλ που θα τους προσφέρει απαραίτητες ανάσες και κάποια ενδεχόμενη μεταγραφική ενίσχυση απαραίτητη κατά τη γνώμη μου μετά τους σοβαρούς τραυματισμούς των Τρουγιέ, Αϊτόρ και Παλάσιος. Φυσικά τα όσα πέτυχαν φέρουν τη σφραγίδα του προπονητή τους, του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, που όσο κι αν θέλει με τις δηλώσεις του να υποβαθμίσει το δικό του ρόλο και να υπερτονίσει αυτόν των παικτών του, δεν θα καταφέρει να μας πείσει ότι χωρίς την παρουσία του στην άκρη του πάγκου τους οι "πράσινοι" θα είχαν την ίδια πορεία. Ομως χθες το απόγευμα στο Φάληρο είχαμε και το τελευταίο μεγάλο παιχνίδι του πρώτου γύρου, αυτό ανάμεσα σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ.