Παριανές υποκειμενικότητες

Αντώνης Πατέλης Πάρος, ένα νησί με δύο όψεις. Σε ποιους θα ανήκει στο μέλλον αυτό το μικρό και πανέμορφο νησί; Σκέψεις, προβληματισμοί, ανησυχίες και κάποιες προτάσεις Δυο όψεις του ιδίου νησιού. Για έναν που δεν ζει το νησί, η εικόνα που αποκομίζει, από τις διαφημιστικές καμπάνιες που συνεχώς πληθαίνουν (παίρνοντας διεθνή διάσταση), είναι: ότι η Πάρος αποτελεί ένα μικρό επίγειο παράδεισο, ένα ονειρεμένο νησί για τις θερινές διακοπές, αλλά και ένα κατάλληλο μέρος για κερδοφόρες μεγάλοεπενδύσεις... Ένα σημαντικό ποσοστό των κατοίκων πιστεύει, ότι μια τέτοια προοπτική, ανάπτυξη - εξέλιξη, θα αποφέρει δουλειές και πολύ μεγάλη ευημερία στον τόπο. Είναι όμως έτσι; Γιατί υπάρχουν και αρκετοί συμπατριώτες μας, που με περισυλλογή βλέπουν αυτήν την πορεία που έχει πάρει το νησί μας και ανησυχούν, για το ποιο θα είναι το μέλλον. Το τι συντελείται τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, όπως διαπιστώνεται εντελώς εμπειρικά από τους μόνιμους κατοίκους, αλλά και από τις συνεχείς αναρτ

Το έχουμε γράψει πολλές φορές. Καρδιά του δήμου είναι η οικονομική του υπηρεσία. Χωρίς την ομαλή λειτουργίας της, κανένας δήμος δεν μπορεί να προχωρήσει στο έργο του, ακόμα και στα ποιο βασικά. Κάποιοι από τη δημοτική αρχή φρόντισαν με αλόγιστες συμπεριφορές να τη φέρουν σε κατάσταση διάλυσης. Και τα αποτελέσματα πλέον είναι ορατά και «εκτός των τειχών». Στις 13 του περασμένου Σεπτέμβρη έληξε το συμφωνητικό μίσθωσης ακινήτου, που στεγάζει αίθουσα του 2ου δημοτικού σχολείου Παροικιάς. Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου ζητά τα χρήματα των ενοικίων, αλλά ο δήμος αδυνατεί να προχωρήσει στην πληρωμή τους, αφού πρέπει να προηγηθεί η ανανέωση της μίσθωσης με όλα τα γραφειοκρατικά που τη συνοδεύουν. Και μέχρι τότε τι γίνεται; Εάν το ακίνητο νοικιαστεί σε άλλον ενδιαφερόμενο, τότε που θα στεγάζονται οι μαθητές; Θα περιμένουμε από το κράτος των Αθηνών να μας στείλει προκάτ αίθουσα; Και μιας και αναφερόμαστε στα κτηριακά των σχολείων της Παροικιάς, πότε θα ασχοληθεί ο Δήμος σοβαρά με το μεγάλο αυτό πρόβλ