Ένας σύντομος διάλογος για τον πατέρα...
Ρε φίλε, αυτός ο τύπος είναι άπαιχτος. Δηλαδή; Τι δηλαδή, ρε μεγάλε; Είπε τέλος και σε δυο μέρες τερμάτισε. Κόντρα στην επιστήμη και ακόμα στον ίδιο το χάρο. Το δρεπάνι δεν πρόλαβε να το κατεβάσει, τον κορόιδεψε. Είπε τέρμα και άντε γεια μαζί. The End . Τέλος εποχής. Μας άφησε σύξυλους. Είμαι σίγουρος ότι ο χάρος τον κούνησε πολλές φορές μέχρι να καταλάβει ότι είναι πεθαμένος. Είναι σα να ‘μαι μπροστά. Είμαι σίγουρος ότι του είπε: «Παλιοκουφάλα, δε θα με πάρεις όποτε γουστάρεις εσύ, για αυτό πάρ’ τα ‘ρχίδια μου και πορέψου». Και πέθανε! Δηλαδή; Ωωωω! Μου τα ‘χεις κάνει τούμπανο. Άκου , λοιπόν. Ο τύπος προερχότανε απ’ τα ‘ρχίδια ενός που ο μύθος λέει ότι γεννήθηκε στη Σμύρνη. Για κάποιον «αδιευκρίνιστο» λόγο βρέθηκε στη Δυτική Μακεδονία, όπου γνώρισε και παντρεύτηκε την αγαπημένη του. Για την εποχή του ήταν πολύ μορφωμένος. Μιλούσε τέσσερις γλώσσες , κατά πως λέει ο μύθος. Αραβικά, Τούρκικα, Ρώσικα και Ελληνικά. Η αγαπημένη του ήταν Θρακιώ