Παριανές υποκειμενικότητες

Πέθανε σε ηλικία 90 ετών η μεγάλη κυρία του ελληνικού κινηματογράφου Μαίρη Χρονοπούλου, η οποία τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στον “Ευαγγελισμό” βαριά τραυματισμένη μετά από πτώση στο σπίτι της. Η σπουδαία ηθοποιός είχε αγαπηθεί από το κοινό μέσα από εμβληματικούς ρόλους που θα μείνουν για πάντα στη συλλογική συνείδηση όλων μας. Το ερμηνευτικό της ταλέντο κινήθηκε σε μια μεγάλη γκάμα από την κωμωδία, το μιούζικαλ, το δράμα στον παλιό και τον νεότερο κινηματογράφο ενώ συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα παραγωγών, σκηνοθετών και ηθοποιών. Τις δεκαετίες του 1960 και 1970 ξεχώρισε ως μία από τις πιο δημοφιλείς και σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς, συνέχισε όμως την καριέρα της και αργότερα, με πιο σημαντικούς σταθμούς τη συμμετοχή της σε ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου και του Κώστα Βρεττάκου. Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε το 1933 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα. Το 1957 άρχισε να συν

Θρήνος στο ελληνικό μπάσκετ, καθώς έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Ιωαννίδης, σε ηλικία 78 ετών. Ας θυμηθούμε κάποιες μοναδικές στιγμές... Στο πένθος βυθίστηκε το ελληνικό μπάσκετ, καθώς έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Ιωαννίδης σε ηλικία 78 ετών. Γεννημένος στις 26 Φεβρουαρίου του 1945 στη Θεσσαλονίκη, ο «Ξανθός» συνέδεσε την μπασκετική του καριέρα ως αθλητής αποκλειστικά με τον Άρη, στον οποίο αγωνίστηκε από το 1959 μέχρι το 1978. Ως προπονητής, ο Γιάννης Ιωαννίδης συγκαταλέγεται στους κορυφαίους της Ελλάδας, κατακτώντας συνολικά 12 πρωταθλήματα και έξι Κύπελλα. Η πρώτη του δουλειά ως προπονητής ήταν στον πάγκο του Άρη τη σεζόν 1978-79, ενώ τα επόμενα δύο χρόνια εργάστηκε στον Γ.Σ. Λάρισας. Το 1982 επέστρεψε στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, παραμένοντας μέχρι το 1990. Από το 1991 μέχρι το 1996 μετακόμισε στον Πειραιά για λογαριασμό του Ολυμπιακού, ενώ την επόμενη διετία ήταν στην ΑΕΚ. Η σεζόν 1999/00 επέστρεψε στους «ερυθρόλευκους», οι οποίοι αποτελέσαν και την τελευταία δουλειά σε σύλλογο. Από ‘κ

Γράφει η  Νίνα Γεωργιάδου Όμως έμεινε για πάντα νέος, εκπροσωπώντας τη νιότη όλου του κόσμου! Οι φονιάδες του, βγαλμένοι απ’ τα καταγώγια του υπόκοσμου και τα υπόγεια της CIA, στέρησαν την ανθρωπότητα από τον ποιητή, το φυσιοδίφη, το γιατρό, τον σύντροφο των λεπρών μα πάνω απ’ όλα, το μεγαλύτερο επαναστάτη της εποχής μας. Έχασαν όμως γιατί έδωσαν στην ανθρώπινη ιστορία "το φως που καίει" . • Γράφει ο Ραφαηλίδης, «‘Αγιε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα σε προσκυνώ! Ο Τσε είναι κάτι σαν ημίθεος, αν τον δεις απ’ τη μεριά της μυθολογίας των αρχαίων λαών, και κάτι σαν άγιος, αν τον δεις απ’ τη μεριά της μυθολογίας των χριστιανών. Αν τον δεις απ’ τη μεριά της μυθολογίας των κομμουνιστών, οφείλεις να παραδεχτείς πως ο μόνος χώρος που μπορεί να παράγει στις μέρες μας ήρωες και άγιους μαζί είναι ο δικός τους, κι ας είναι γεμάτος αίμα. Ίσως γιατί, όπως λέει και ο Γκαμπριέλ Μαρσέλ, οι κομμουνιστές είναι οι μόνοι στις μέρες μας που μπορούν και πεθαίνουν για συμφέροντα που δεν είναι προσωπικά τους. Ο

Ήταν άνοιξη του 2014 όταν τον γνώρισα. Με πήρε τηλέφωνο να συναντηθούμε, διάβαζε τα άρθρα μου στο Δρόμο και είχε μάθει πως μένω κοντά στον Ωρωπό. Συναντηθήκαμε και μιλήσαμε για την αριστερά, τα διόδια, τη δημοτική παράταξη που ήταν στα σκαριά. Μέχρι τότε δεν είχα ιδιαίτερη επαφή με την περιοχή ούτε με τους ανθρώπους της, η δουλειά δεν μου άφηνε πολλά περιθώρια, έφευγα απ το σπίτι στις 6 το πρωί και γύριζα μετά τις 10 το βράδυ. Τότε όμως, την άνοιξη του ΄14, αυτό έπαψε να ισχύει, η ζωή μου μπήκε σε νέα φάση κι εκείνος δεν την άφησε να μπει στον μοναχικό και μελαγχολικό δρόμο της απομόνωσης. Στα μάτια του διέκρινες μια διαρκή, άσβεστη φλόγα, ήθελε τόσο πολύ να αγωνιστεί για να αλλάξει αυτός ο κόσμος. Απ τα μικρά και καθημερινά μέχρι τα μεγάλα και σπουδαία ήταν πάντα εκείνος που μας ξεσήκωνε. Μαζί ζήσαμε τις μέρες της μεγάλης ελπίδας, μαζί και τις στιγμές της τραγικής διάψευσης των ονείρων και των προσδοκιών. Κι όσο κι αν θέλαμε να αποτραβηχτούμε, πληγωμένοι, ηττημένοι και προδομένοι, εκε

Στις 8 Μαρτίου του 415 μ.Χ., πεθαίνει με μαpτυpικό τρόπο η Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος Υπατία (Βίντεο) Πρόκειται για μια από τις πιο αναγνωρισμένες και διακεκριμένες γυναίκες της αρχαιότητας, η οποία μεταξύ άλλων διακρίθηκε για τη συμβολή στη σκέψη γύρω από την επιστήμη, τα μαθηματικά, την αστρονομία και φυσικά την φιλοσοφία. Ήταν η πρώτη γυναίκα που διακρίθηκε στα μαθηματικά, ενώ η ζωή της έγινε και ταινία το 2009, με τον τίτλο «Agora». Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 370 μ.Χ και ήταν κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα του Αλεξανδρέως. Η Ρωμαϊκή τότε Αλεξάνδρεια, έδινε πολλές ευκαιρίες διαπαιδαγώγησης. Έτσι η Υπατία, ένα ελεύθερο και ανένταχτο μυαλό από νεαρή ηλικία, θέλησε να σπουδάσει στην Αθήνα και στη σημερινή Ιταλία. Στην Αθήνα παρακολούθησε τα μαθήματα του Πλουτάρχου του νεότερου και της κόρης της Ασκληπιγένειας, μένοντας μαγεμένη από τη διδασκαλία της Νεοπλατωνικής σχολής. Όταν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια ανέλαβε η ίδια την τοπ

  Ο κορυφαίος νεοελληνιστής πέθανε στα 97 του χρόνια, μετά από ένα μακρύ ταξίδι ζωής, έρευνας και δεσμού με τα νεοελληνικά γράμματα και τη νεοελληνική λογοτεχνία Ο κορυφαίος νεοελληνιστής Μάριο Βίτι, πέθανε χτες (14 Φεβρουαρίου) στα 97 του χρόνια, στη Ρώμη, μετά από ένα μακρύ ταξίδι ζωής, έρευνας και δεσμού με τα νεοελληνικά γράμματα και τη νεοελληνική λογοτεχνία. Ο Ιταλός νεοελληνιστής Μάριο Βίτι γεννήθηκε το 1926 στην Κωνσταντινούπολη, όπου έζησε τα πρώτα 20 χρόνια της ζωής του. Το 1946 εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, εκεί σπούδασε φιλολογία και καλλιέργησε συστηματικά τη σχέση του με την ελληνική λογοτεχνία, σχέση που είχε ήδη αρχίσει από τα γυμνασιακά του χρόνια στη γενέτειρά του. Σταδιοδρόμησε σε ιταλικά πανεπιστήμια και για μεγάλα διαστήματα δίδαξε ως προσκεκλημένος καθηγητής στα πανεπιστήμια, Θεσσαλονίκης, Παρισιού και Γενεύης. Αναγορεύτηκε σε επίτιμο διδάκτορα στη Θεσσαλονίκη, στο Παρίσι και στη Λευκωσία. Η καταλυτική συμβολή του στα ελληνικά γράμματα έγινε με την Ιστορία της Νεοελλην

Πριν 92 χρόνια, γεννιόταν το σύμβολο της οργισμένης νιότης, Τζέιμς Μπάιρον Ντιν. Ο Ντιν δεν έμελλε να μυηθεί στη μαγεία της γάτας παρά μόνο πολύ αργά, μόλις στον... τελευταίο χρόνο της Ζωής του!! Το 1955, στα γυρίσματα του "Giant", η μεγάλη Λιζ Τέιλορ του "έκανε δώρο" τον Μάρκους, μια φοβερή Σιαμέζα γάτα, που ο Τζέιμς στον λίγο χρόνο που του απέμενε πρόλαβε να ερωτευτεί σφόδρα - σε σημείο στα διαλείμματα των γυρισμάτων να τρέχει σπίτι για να μην μένει πολλές ώρες μόνος του ο Μάρκους! Στις 29 Σεπτεμβρίου στις 21.30 ο Τζέιμς άφησε τον Μάρκους στην φίλη του Jeanette Miller μαζί με ένα φάκελο πάνω στον οποίο είχε γράψει οδηγίες για το τάισμά του! Λίγες ώρες αργότερα θα άφηνε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο εξαιτίας αυτοκινητιστικού δυστυχήματος Πηγή:  Tsitsos the cat

 

Η οικογένεια και οι φίλοι του Μανώλη Ισιγώνη θα πραγματοποιήσουν πολιτικό μνημόσυνο για τον Μανώλη την Κυριακή 12 Φλεβάρη και ώρα 12.00 στο ΚΑΠΗ της Μάρπησσας.

  Πάρος, 01/02/2023 Ο.Μ. ΠΑΡΟΥ-ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΙΣΙΓΩΝΗ Αποχαιρετούμε τον Μανώλη Ισιγώνη, τον συμπατριώτη και συναγωνιστή για ένα κόσμο πιο δίκαιο, για μια δημοκρατική κοινωνία χωρίς ανισότητες, με ίσες ευκαιρίες για όλους. Αποχαιρετούμε τον άνθρωπο που είχε ανιδιοτέλεια και γενναιότητα, τον άνθρωπο που ήταν πάντα παρών σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες μας εδώ στην Πάρο για ένα καλύτερο αύριο. Μανώλη, αφήνεις πίσω σου ένα κενό συνέπειας, πίστης και ηθικής. Θα μας λείψεις. Η ΟΜ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Πάρου Αντιπάρου δίνει 100 ευρώ στο Σύλλογο Φίλων Στήριξης Κέντρου Υγείας Πάρου Αντιπάρου στην μνήμη του Μανώλη Ισιγώνη. ΣΥΡΙΖΑ  ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Ο.Μ.ΠΑΡΟΥ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ                  

Μας αιφνιδίασες Μανώλη. Δεν περιμέναμε να μας αφήσεις τόσο σύντομα. Μας είχες συνηθίσει διαφορετικά. Με τη δυνατή φωνή σου κυριολεκτικά και μεταφορικά, με τις διαφωνίες μας, αλλά και με την αγωνιστική μας συμπόρευση, όταν επρόκειτο για ζητήματα σοβαρά που αφορούσαν το νησί μας. Αλήθεια στη Μάρπησσα οι νέοι μας γνωρίζουν τους αγώνες σου για το Μουσείο Περαντινού , που κατασκευάστηκε με δικές σου μελέτες; Γνωρίζουν τους αγώνες σου για να σταθεί όρθια η δημόσια υγεία σε Πάρο και Αντίπαρο; Γνωρίζουν την ενωτική σου προσπάθεια στην τότε κοινότητα της Μάρπησσας, όταν συνεργάστηκες με το αείμνηστο Χρήστο Βλαχογιάννη και τον Τάσο Τζιώτη και δώσατε νέα πνοή στο Χωριό; Υπήρξες μια τίμια αριστερή φωνή στο νησί μας και άφησες παρακαταθήκη σε όλους μας την αγωνιστική σου δράση υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Θα μας λείψεις, Μανώλη. Αλλά εμείς που σε ξέρουμε για την αγωνιστική σου συνέπεια και το ήθος σου θα σε θυμόμαστε πάντοτε. Θερμά συλλυπητήρια στην αγαπημένη σου Όλγα και τα παιδιά σου, που τα λάτρε

Μόλις πληροφορήθηκα πως έφυγε ο σύντροφος, ο συναγωνιστής και φίλος Μανώλης Ισιγώνης. Είμαι συγκλονισμένος για την απρόσμενη (νομίζαμε ότι είχε ξεπεράσει τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε) απώλειά του. Ο Μανώλης ήταν πάντα μπροστάρης στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες στην Πάρο μας. Ιδεολόγος, φλογερός αγωνιστής, δημοκράτης με βαθιά πολιτική σκέψη, πολίτης με ξεκάθαρο και ευθύ λόγο, πάντα αληθινός σε ό,τι έλεγε, πάντα μάχιμος, χωρίς ενδοιασμούς και δεύτερες σκέψεις σε όλα τα δημοκρατικά κινήματα και δημοκρατικές αυτοδιοικητικές κινήσεις στο νησί μας. Αυτοδιοικητικά ξεκίνησε με την Κοινότητα Μάρπησσας και έκτοτε πάντα στην πρώτη γραμμή των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων. Πρώτη φορά που βρεθήκαμε δίπλα δίπλα στο ίδιο μετερίζι αγώνα, ήταν στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1998 με τη ΔΕΚ, που κέρδισε την πλειοψηφία του Δήμου στις πρώτες εκλογές του ενιαίου Δήμου Πάρου με δήμαρχο τον Κώστα Αργουζή. Έκτοτε περπατήσαμε μαζί σε όλα τα Κινήματα Πολιτών (το μεγαλειώδες για εκείνη την επ

Του Νίκου Καραμάνου Ο δικός μου Νίκος Ξανθόπουλος ήταν ο κύριος Νίκος με το σπιτάκι στην Παιανία πίσω απ τα σημερινά κεντρικά διόδια της Αττικής Οδού. Ενας ευγενικός, καλοσυνάτος και σεμνός άνθρωπος που διαρκώς ταλαιπωρούσαμε κατά τη διάρκεια της κατασκευής του δρόμου, τις περισσότερες φορές χωρίς να το θέλουμε. Τι του κόβαμε το ρεύμα, τι του τρυπούσαμε το σωλήνα της ύδρευσης, τι κάναμε λάθος στη χάραξη των ορίων απαλλοτρίωσης. Εκείνος πάντα αντιμετώπιζε στωϊκά τα μαρτύρια στα οποία τον υποβάλλαμε. Γέμιζε ένα καλαθάκι με φρούτα από τον κήπο του κι ερχόταν στο εργοτάξιο να παραπονεθεί για την κάθε καινούργια ... συμφορά που του αποφέραμε με μια ευγένεια που σε έκανε να αισθάνεσαι άσχημα. Βέβαια, όπως καταλάβαμε, ο βαθύτερος λόγος που ερχόταν ήταν γιατί ήθελε παρέα. Ερχόταν για να μάθει πότε θα αποκατασταθεί η βλάβη στην κολώνα της ΔΕΗ και κατέληγε να κάθεται με τις ώρες στο γραφείο μας και να μας διηγείται ατέλειωτες ιστορίες από τις ταινίες. Και πώς να τον διώξεις για να δουλέψεις; &qu

Την τελευταία του πνοή άφησε την Κυριακή 22 Ιανουαρίου του 2023 ο ηθοποιός Νίκος Ξανθόπουλος. Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου του 1934. Παιδί Ποντίων προσφύγων μεγάλωσε φτωχικά μαζί με τη μητέρα του. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός, ανάμεσα σε όλα τ’ άλλα. Η μητέρα του τον μεγάλωσε μόνη της καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Πέραν του αθλητισμού, λάτρευε το διάβασμα. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο παρότι αρχικά τον γοήτευε η ιδέα να γίνει φιλόλογος. Ίνδαλμά του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 έως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα. Στα τέλη του 2005 εκδίδει σε βιβλίο την αυτοβιογραφία του “Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα” και διοργανώνει εμφανίσεις σε διάφορα μέρη ανά την Ελλάδα για την πρ

Στις 12 Μαΐου του 2008, έφυγε από τη ζωή μια αφανής ηρωίδα, η οποία κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, έσωσε με το έργο της 2500 εβραιόπουλα. Η Irena Sendler, γνωστή με το κωδικό όνομα Γιολάντα, είχε θάψει τα ονόματα των παιδιών που είχε φυγαδεύσει κάτω από μια μυστική μηλιά με σκοπό τη μελλοντική επανένωση με τις οικογένειες τους. Ποια είναι η ιστορία όμως πίσω από τη γυναίκα που χαρακτηρίστηκε ως μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα; Η Irena Sendler ή Irena Sendlerowa ήταν Πολωνή και καθολική. Γεννήθηκε στη Βαρσοβία το 1910 και πέθανε το 2008. Ο πατέρας της ήταν γιατρός κι ένας από τους πρώτους πολωνούς σοσιαλιστές, ο οποίος – πράγμα σπάνιο – είχε αναγάγει την ιδεολογία του σε πράξη. Συνήθως πρόσφερε τις υπηρεσίες του ανιδιοτελώς σε φτωχούς ασθενείς και κυρίως Εβραίους. Η Ιρένα εργαζόταν ως κοινωνική λειτουργός και όταν το 1939 οι ναζί κατέλαβαν την Πολωνία ήταν Ανώτερη Διαχειρίστρια στον Τομέα Κοινωνικής Πρόνοιας της Βαρσοβίας, που οργάνωνε συσσίτι

Πριν από δέκα χρόνια ακριβώς, στις 11 Ιανουαρίου 2013, ο Αμερικανός Άαρον Σουόρτς, ένας από τους πιο χαρισματικούς χάκερ και πολιτικούς ακτιβιστές για τα ψηφιακά δικαιώματα, βρισκόταν νεκρός στο διαμέρισμα του στη Νέα Υόρκη. Ήταν μόλις 26 ετών και ο θάνατός του αποδόθηκε σε αυτοκτονία. της Άννας Νίνη  Ο Σουόρτς ήταν ίσως από τα πιο λαμπρά μυαλά της γενιάς του – και όχι μόνο. Είχε όμως παράλληλα και έντονες κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες. Ήταν νέος, ταλαντούχος, ευαίσθητος, ευάλωτος ψυχολογικά – ο ίδιος είχε αναφερθεί πολλές φορές στην κατάθλιψη που αντιμετώπιζε. Ήταν όμως και επίμονος, ανυποχώρητος στο όραμά του να διορθώσει, μέσω του ταλέντου του, την αδικία που έβλεπε παντού τριγύρω του. Ήταν φτιαγμένος από όλα αυτά τα υλικά που μισεί ο καπιταλισμός. Μόλις στα 14 του χρόνια ήταν ένας από τους δημιουργούς του RSS (αρχικά για την ονομασία RDF Site Summary ή και Really Simple Syndication), του εργαλείου που προσέφερε στους χρήστες του διαδικτύου τη δυνατότητα να παρακολουθούν το περιεχόμε

Σήμερα κηδεύεται ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος και μαζί του ενταφιάζονται τα όποια όνειρα παλινόρθωσης ενός θεσμού, που μόνο δεινά επισώρευσε στον τόπο. Η απόφαση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή να λύσει το πολιτειακό πρόβλημα με το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου του 1974, απάλλαξε τη χώρα από ένα θεσμό που με τις επεμβάσεις του στην πολιτική ζωή της χώρας, είχε γίνει μισητός από μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η οποία άλλωστε εκφράστηκε και με το συντριπτικό ποσοστό του 70%. Σήμερα τα κατάλοιπα των γαλαζοαίματων της Ευρώπης που για ιστορικούς λόγους αποτελούν διακοσμητικά στοιχεία στις χώρες τους, συνοδεύουν τον Κωνσταντίνο στην τελευταία του κατοικία, αναλογιζόμενοι κάποιοι από αυτούς, ότι ο θάνατος δεν κάνει εξαιρέσεις και ότι τους αναλογεί, όπως σε κάθε θνητό, δυο μέτρα γη. Η κυβέρνηση, που στο εκλογικό της σώμα συνυπάρχει μεγάλος αριθμός οπαδών της βασιλείας, τα έκανε και εδώ μούσκεμα. Για να μην δυσαρεστήσει κανένα, επέλεξε μια ερμαφρόδιτη λύση. Ούτε επίσημη ταφή με

Σαν σήμερα, πριν από πέντε χρόνια, στις 13 Ιανουαρίου 2018, ο Τζίμης Πανούσης πέρασε μια για πάντα στην αιωνιότητα. Ποιος ήταν ο Τζίμης Πανούσης πίσω από το καυστικό, προκλητικό, αντισυστημικό του προφίλ; Μια μεγάλη ψυχή που δεν μπορούσε να χαρεί τη χριστουγεννιάτικη βόλτα με την κόρη του όταν έβλεπε έναν ξυλιασμένο και πεινασμένο γεράκο στο πάρκο, που θεωρούσε φασίστα τον άντρα ο οποίος βλέπει τη γυναίκα κατώτερη, που μπορεί να θέλει να "δαγκώσει" τον Μητροπολίτη, αλλά τον τρελαίνει ο παπάς που πιστεύει. Αυτός ήταν ο Τζίμης Πανούσης ο οποίος έφυγε αναπάντεχα από τη ζωή στα 64 του χρόνια. Ο άνθρωπος που έφτασε στα όρια της τρέλας με την απώλεια του αδερφού του, που δοκίμασε όλα τα ναρκωτικά και που... γεννήθηκε ξυρισμένος. Μεταξύ άλλων ο Τζίμης Πανούσης είχε πει: Για την απώλεια που τον σημάδεψε. Εκείνη του αδελφού του… "Έχασα τον αδελφό μου, αυτό με κλόνισε πολύ. Ο αδελφός μου ασχολιόταν κι εκείνος με τη μουσική, έγραφε τραγούδια ωραία, αλλά ήταν μαύρα. Ήταν ο Άσιμος ε