Συζήτηση μεταξύ δύο υπαλλήλων μιας… επιχείρησης.
Του Γιώργου Ανδρεάδη -Α: Ρε φίλε αυτός κάνει ότι του γουστάρει. -Β: Δηλαδή; -Α: Έρχεται όποτε θέλει, φεύγει όποτε θέλει, δεν χτυπάει κάρτα, φέρνει ένα κάρο αναρρωτικές, δηλαδή εμείς τι είμαστε και γιατί συμμορφωνόμαστε με όλα αυτά που πρέπει; -Β: Ναι ρε. Άσε που πηγαίνει για ψώνια μέσα στο ωράριο. Καφεδάκι τυροπιτούλα, τράπεζες, συνεργείο… -Α: Ναι ρε απαράδεκτος. Κι εμείς με το σταυρό στο χέρι. Δε σηκωνόμαστε από την καρέκλα. -Β: Κι εμένα τα μάτια μου πετάνε φλόγες από την πολύωρη χρήση του υπολογιστή και δε λέω κουβέντα. -Α: Άσε που παίρνει και άδειες από τη σημαία. Έχει δηλώσει υπόλοιπο άδειας, από το 1975, 452 μέρες και μία νύχτα. -Β: Είναι και αντισυναδελφικός. Φορτώνει τη δουλειά σε άλλους, κάνει δέκα ώρες να γράψει ένα έγγραφο, θέλει πέντε άτομα γύρω του για να του κάνουν τις δουλειές… -Α: …και παίρνει και ότι άδεια υπάρχει… -Β: …και παρουσιάζει λύσεις, προτάσεις και κλεμμένες εισηγήσεις για δικές του. -Α: Ναι ρε φίλε. Η κατάσταση είναι ένα δράμα και π...