Παριανές υποκειμενικότητες

Καλό μήνα σας είπα; Ήρθε η ώρα να καταλάβουμε τι σημαίνει απελευθέρωση της ενέργειας και ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού. Απλησίαστα από αύριο τα σταθερά τιμολόγια ρεύματος. Πολλές φορές εύηχες λέξεις και εικόνες που ξεπηδούν μέσα από τη δημιουργική γραφή εξειδικευμένων διαμορφωτών της κοινής γνώμης είναι ικανές να την εντυπωσιάσουν και να την υπνωτίσουν δημιουργώντας επίπλαστα αισθήματα ασφάλειας και ευμάρειας που διαρκούν όμως ελάχιστα.

ΘΕΜΑ: Διευκρινήσεις επί της προσφοράς έκτασης στα Αρχαία Λατομεία Πάρου ΣΧΕΤ: Το από 26/07/2022 έγγραφό σας με την δήλωση πρόθεσης προσφοράς των γηπέδων στο χώρο των Αρχαίων Λατομείων Αξιότιμοι κύριοι, αρχικά θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τη δήλωση της πρόθεσής σας να προσφέρετε, χωρίς αντάλλαγμα, την έκταση των γηπέδων που περιβάλλουν την είσοδο των αρχαίων στοών προς την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων ή τον Δήμο Πάρου ή όποιον αρμόδιο φορέα, που επί της ουσίας θα δώσει λύση σε ένα διαχρονικό πρόβλημα που απασχολεί τον Δήμο μας και την τοπική κοινωνία και θα συμβάλλει με αυτόν τον τρόπο στις προσπάθειες προστασίας, ανάδειξης και αξιοποίησης του ευρύτερου χώρου των αρχαίων λατομείων. Εξάλλου είναι γνωστή η διαχρονική προσφορά της οικογένειας Ρήγα στην κοινωνία του νησιού μας.

Μιχάλης Πεσμαζόγλου Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου, γνωστός και ως Βάλια Κάλντα (που σημαίνει ζεστή κοιλάδα στα βλάχικα) βρίσκεται σε ιδιαίτερα δυσπρόσιτη περιοχή της οροσειράς της Πίνδου στα όρια μεταξύ των νομών Γρεβενών και Ιωαννίνων. Η συνολική του έκταση φτάνει τα 68.990 στρέμματα. Ο δρυμός περιλαμβάνει την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα και του Αρκουδορέματος καθώς και τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι. Χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από την ποικιλία μορφολογικών αντιθέσεων με απότομους γκρεμούς και ορμητικούς χειμάρρους, καθώς και πυκνά δάση.

Η Πάρος ασφαλώς δεν είναι ανεξάρτητο κρατίδιο και ο Δήμος είναι υποχρεωμένος να κινείται στα πλαίσια της νομιμότητας. Οι αποφάσεις της κεντρικής κυβέρνησης και της περιφέρειας μας επηρεάζουν άμεσα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τις δεχόμαστε άκριτα, όταν αγνοούν βασικές προτεραιότητες του νησιού ή είναι σε λάθος κατεύθυνση. Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε χρέος να αντιδράσουμε με κάθε μέσον που έχουμε στη διάθεσή μας, ώστε αυτές οι λάθος αποφάσεις να αλλάξουν.

Γράφει ο Χρίστος Γεωργούσης Και η αγωνία μένει πάντα να πείσουμε τους πενθούντες ότι δεν χάθηκαν όλα, ότι μένει κάτι ισχυρό που τους θέλει όρθιους να επιμένουν, ότι το ακριβό της αγάπης που έσβησε θα στέλνει ένα φως στοργής ζεστό που μόνο εκείνοι θα νιώθουν. Στο γεφύρι είμαστε πάντα και μαζί με τα πουλιά πορευόμαστε και κάθε φορά είναι άλλα τα κελαηδίσματα κι άλλα τα χρώματα και άλλος ο αέρας που ανασαίνουμε. Αυτό το σύννεφο ονομάζεται ζωή, φέρνει δεν φέρνει νερό, αυτός ο χείμαρρος κάθε φορά που βρέχει βγάζει φωνή, όλες οι σκέψεις που κάνεις, όλα τα λόγια κι όλα τα βάσανα θα γίνουν βότσαλα στιλπνά στην άμμο της παραλίας. Δεν τελειώνει ο ήλιος, μακάρι ν’ ακούει και να φωτίζει πιο πολύ εκείνα που μένουν.