Παριανές υποκειμενικότητες

Γράφει ο Ηλίας Γουρδούκης Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι στην Ελλάδα (και όχι μόνο) λειτουργεί πραγματικά η θεμελιώδης αρχή της διάκρισης των εξουσιών; Δεν νομίζω. Παρατηρώντας προσεκτικά πως λειτουργεί η αντιπροσωπευτική δημοκρατία ως σύστημα διακυβέρνησης ο καθένας το καταλαβαίνει. Το πρώτο που έχουμε καταλάβει νομίζω είναι ότι την πραγματική εξουσία την έχουν οι ισχυροί του χρήματος που κάποιοι από αυτούς έχουν και ΜΜΕ. Δηλαδή έχουμε κατά κάποιον τρόπο ολιγαρχική εξουσία, η οποία σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν ποιος θα είναι στην κυβέρνηση. Το δεύτερο που έχουμε αντιληφθεί είναι ότι η Βουλή κάθε άλλο παρά ανεξάρτητη νομοθετική εξουσία είναι. Η Βουλή αυτό που κάνει είναι να νομιμοποιεί εκείνα που αποφασίζει η κυβέρνηση, η εκτελεστική εξουσία δηλαδή. Οι κυβερνητικοί βουλευτές ψηφίζουν μονοκούκι συνήθως όσα “νομοθετεί” η εκτελεστική εξουσία. Η κομματική πειθαρχία ορίζει τι θα ψηφίσουν και όχι η ελεύθερη βούλησή τους (γι’ αυτό ο κόσμος λέει ότι δεν βουλεύονται, αλλά βολεύονται). Αυτός

1999: Στο εργοστάσιο-φέρετρο της Ρικομέξ (μετά από σεισμό) 39 νεκροί. 26 Σεπτεμβρίου του 2000 στην Πάρο το ναυάγιο του «Σαμίνα» με 81 θύματα. Φεβρουάριος 2003: πολύνεκρο δυστύχημα στον Αλιάκμονα με 15 νεκρούς. 13 Απριλίου 2003 στα Τέμπη χάνονται 21 νέα παιδιά που είχαν πάει σχολική εκδρομή. 2007 στις φονικές πυρκαγιές στην Ηλεία είχαμε 63 νεκρούς. Νοέμβριος του 2017: φονική πλημμύρα στη Μάνδρα όπου χάνονται 25 άνθρωποι. 23 Ιουλίου 2018: Στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι έχουμε 104 νεκρούς. Στην πανδημία του κορονοϊού έχουμε περίπου 35.000 νεκρούς. 28 Φεβρουαρίου 2023: στην τραγωδία των Τεμπών έχουμε 57 νεκρούς (τουλάχιστον). Πληρώνουμε το διαχρονικά ανεύθυνο, ανίκανο, διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, την ανεύθυνη νοοτροπία ενός ολόκληρου κρατικού μηχανισμού, που απλώς ελπίζει να μη τύχη (όπως είπε σήμερα ένας παρουσιαστής τηλεόρασης!!!) να μην συμβεί στη δικιά τους «βάρδια», στη δική τους κυβερνητική θητεία. Εάν δεν αλλάξουμε μυαλά ως κοινωνία - που δεν θα αλλάξουμε -, εάν δεν πάψουμε να ανεχό