Παριανές υποκειμενικότητες

Το κράτος έχει το μαχαίρι, έχει και το πεπόνι. Ο πολιτικός που διοικεί το κράτος οφείλει να έχει όραμα και με τα εργαλεία που έχει οφείλει να το υλοποιεί προς όφελος του κοινού καλού. Το κοινό καλό, εν προκειμένω, αναδύεται από το πολίτευμα της Δημοκρατίας και κωδικοποιείται εργαλειακά στο Σύνταγμα. Έτσι ο πολιτικός υποχρεούται να ασκεί πολιτικές που εξασφαλίζουν τη δημόσια δωρεάν παιδεία, τη δημόσια δωρεάν υγεία, την εργασία σε όλους τους πολίτες του, την ισονομία, την ισοπολιτεία, την δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών ανάλογα με την οικονομική δύναμη του καθένα μας. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, στην περίπτωση που δεν θα ικανοποιούνταν οι παραπάνω συνθήκες, οι υγιείς σκεπτόμενοι πολίτες θα όφειλαν να καταδικάσουν τους πολιτικούς και τις πολιτικές που εφαρμόζουν και να αναδείξουν άλλους καλύτερους ανεξαρτήτως, μάλιστα, προσωπικών συμφερόντων. Να σκεφτείτε ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, που ήταν φιλόσοφοι και πανεπιστήμονες, υποστήριζαν ότι οι πολιτικοί ακόμα κι αν ήταν πετυχημένοι...

Του Γιώργου Ανδρεάδη Και τώρα τι κάνουμε; Αναρωτιόταν μεγαλόφωνα απευθυνόμενος στον εαυτό του. Τι θα γένουμε με τόσους πολλούς βαρβάρους;  Ωραία τα αξιώματα και η εξουσία για αυτούς που τα χρειάζονται για να εδραιωθούν. Εμείς οι κοινοί και ταπεινοί θνητοί, επί της ουσίας, φορτωνόμαστε μια ακόμα αντίφαση, την οποία προσπαθούμε να διαχειριστούμε, ώστε να περνάμε καλά με τον εαυτό μας. Φρούδα ελπίδα. Τα γρανάζια της μηχανής είναι πολλά και έχουν δόντια κοφτερά. Όποιος πέσει οικειοθελώς μέσα ή θα συνθλιβεί από απροσεξία ή θα καταλήξει αλώβητος στο βόθρο κατά την πορεία της ανέλιξης προς την εξουσία, αφού θα "ανεβαίνει" προς αυτή, όταν τα γρανάζια μελετημένα δε θα γυρίζουν. Οι υπόλοιποι, αν έχουν την τύχη ή την ικανότητα να βγουν από τη μηχανή, σίγουρα δε θα είναι αρτιμελείς.  Υπάρχουν και χειρότερα όμως. Είναι αυτοί οι κουτοπόνηροι που, όταν δεν έχουν εξουσία, το παίζουν μάγκες εκ τους ασφαλούς. Δε δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, έχουν άποψη για τα πάντα, είναι μονίμως αδικημένοι ...

  Του Γιώργου Ανδρεάδη -Α: Ρε φίλε αυτός κάνει ότι του γουστάρει. -Β: Δηλαδή; -Α: Έρχεται όποτε θέλει, φεύγει όποτε θέλει, δεν χτυπάει κάρτα, φέρνει ένα κάρο αναρρωτικές, δηλαδή εμείς τι είμαστε και γιατί συμμορφωνόμαστε με όλα αυτά που πρέπει; -Β: Ναι ρε. Άσε που πηγαίνει για ψώνια μέσα στο ωράριο. Καφεδάκι τυροπιτούλα, τράπεζες, συνεργείο… -Α: Ναι ρε απαράδεκτος. Κι εμείς με το σταυρό στο χέρι. Δε σηκωνόμαστε από την καρέκλα. -Β: Κι εμένα τα μάτια μου πετάνε φλόγες από την πολύωρη χρήση του υπολογιστή και δε λέω κουβέντα. -Α: Άσε που παίρνει και άδειες από τη σημαία. Έχει δηλώσει υπόλοιπο άδειας, από το 1975, 452 μέρες και μία νύχτα. -Β: Είναι και αντισυναδελφικός. Φορτώνει τη δουλειά σε άλλους, κάνει δέκα ώρες να γράψει ένα έγγραφο, θέλει πέντε άτομα γύρω του για να του κάνουν τις δουλειές… -Α: …και παίρνει και ότι άδεια υπάρχει… -Β: …και παρουσιάζει λύσεις, προτάσεις και κλεμμένες εισηγήσεις για δικές του. -Α: Ναι ρε φίλε. Η κατάσταση είναι ένα δράμα και π...

Γράφει ο Γιώργος Ανδρεάδης Και η πλάκα σε τούτο τον Άγιο τόπο συνεχίζεται; Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς; Η αλήθεια είναι ότι από 1/1 του τρέχοντος διοικούμαστε από τους άλλοι, τους διαφορετικοί, τους καλλίτεροι, τους ηθικοί, αυτούς που ό,τι λέγανε πριν το πράττουν μετά. Κάποιες διαφορές είναι ακόμα και σήμερα, που είναι νωρίς, ορατές, βλέπε περιφερειακός. Το κλείσιμο της παραλίας για τα οχήματα φαίνεται να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Βοηθάει σίγουρα και η επισταμένη τοποθέτηση ρυθμιστών της κυκλοφορίας στον πολύπαθο κόμβο, οι οποίοι, απ’ ό,τι φαίνεται, γνωρίζουν καλά τη δουλειά τους. Κοντά σε όλα αυτά, η απαγόρευση του περάσματος από τον παραλιακό έκοψε και τις τσάρκες των «αργόσχολων» που, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν ήταν αμελητέα ποσότητα φορτώματος της κίνησης του περιφερειακού. Βέβαια το κρας τεστ του Αυγούστου μας αφήνει μετεξεταστέους, για να μη πω στον τόπο. Ίδωμεν , λοιπόν. Επίσης έχει δρομολογηθεί και η τοποθέτηση πεζοδρομίου από το γυμνάσιο μέχρι και τη διασ...

Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να λέει, να υποστηρίζει, να διεκδικεί, να ακούει ή να μην ακούει, να πράττει και να συμπεριφέρεται όπως θέλει. Όμως στο πλαίσιο της δημοκρατίας που ορίζεται από τις παραπάνω ελευθερίες έχει και υποχρεώσεις, οι οποίες προκαθορίζονται από τις θέσεις που κατέχει και έχουν ως προϋπόθεση υλοποίησής τους τη γνώση και, φυσικά, την κατάθεση προσωπικού χρόνου. Έτσι, πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι ο Σύλλογος δεν είναι μαγαζάκι κανενός, για να τον χρησιμοποιεί κατά το δοκούν προς ικανοποίηση προσωπικών απαιτήσεων ή απειλών. Ο συνδικαλιστής οφείλει να διεκδικεί στο πλαίσιο του δικαίου με αλληλεγγύη για όλους και πέρα από συντεχνιακά ζητήματα, προσδίνοντας κοινωνικό πρόσημο στους αγώνες του. Έτσι, λοιπόν, δε δικαιούται κανείς να μας απειλεί ότι θα φύγει από το ΔΣ, αν δεν εκλεγεί, να βγάζει λογύδρια επί προσωπικού και πολύ περισσότερο να λειτουργεί ως οπορτουνιστής συνάπτοντας σχέσεις υποτέλειας με την όποια αρχή. Στους πολιτικούς που ανακατεύονται στα εσωτερικά ενό...

Εμείς τουλάχιστον το ελπίζουμε και σε πρώτη φάση θέλουμε να το πιστεύουμε με απόλυτο τρόπο. Από την άλλη η νοοτροπία των πολιτών και των πολιτικών μπορεί να αλλάξει; Καταρχάς η νοοτροπία δεν αλλάζει εύκολα, χρειάζεται χρόνος, βαθειά πίστη σε αξίες, τεράστιος αγώνας ισορροπίας ανάμεσα σ’ αυτές και το δίκαιο και σίγουρα τεράστια κατάθεση πόνου από τον εαυτό μας απέναντι στο βόλεμά του. Όταν, λοιπόν, ένας πολιτικός παρεισφρέει ως ερπετό, ακόμα δεν ανέλαβε την «εξουσία», στα εσωτερικά ενός συλλόγου με στόχο τον έλεγχό του, μάλλον σε ό,τι αφορά τα "νέα" ήθη δεν ξεκινάμε καλά. Γιώργος Ανδρεάδης

  Καταρχάς, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συναδέλφους μου που εργάστηκαν άοκνα, ώστε να τελεσθούν χωρίς κανένα ψεγάδι οι διπλές τοπικές εκλογές. Οι άνθρωποι του Δημοτολογίου, με την αμέριστη συμπαράσταση των εμπειρότερων στο αντικείμενο εργαζομένων, κατάφεραν με υπομονή και σύνεση να πράξουν τέλεια επικοινωνία τόσο με τις εκτός Πάρου απομακρυσμένες υπηρεσίες όσο και με τις δικές μας, εσωτερικές και εξωτερικές. Για μένα η επικοινωνία αποτελεί την αρχή που είναι το ήμισυ του παντός σε όλους τους στόχους που βάζει ο άνθρωπος. Και εκεί οι εργαζόμενοι του Δήμου πήραν άριστα.   Σε ό,τι αφορά στο μήνυμα των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων ένα είναι το σίγουρο. Στην Ελληνική αντιπροσωπευτική δημοκρατία, είτε σε τοπικό επίπεδο είτε σε επίπεδο επικρατείας, αυτοί που κυβερνούν εκλέγονται από μειοψηφίες, οι οποίες μάλιστα συρρικνώνονται με το πέρασμα του χρόνου. Αυτό, όσο κι αν δε θέλουν να το δουν κάποιοι, ζημιώνει τη δημοκρατία, τη φθείρει και παράλληλα καταγράφε...

Πρόσφατα τέθηκαν κάποια ερωτήματα προς το εκλογικό Σώμα τα οποία, κατά τον συντάκτη τους, είναι ρητορικά και μάλιστα ως τέτοια θα απαντηθούν (;) τις επόμενες Κυριακές από τις κάλπες. Τα ερωτήματα που έθεσε ο εμπειρότατος και συμπαθέστατος «εκλογομάγειρας», κατά την άποψή μου, δεν είναι καθόλου ρητορικά και θα προσπαθήσω με την υποκειμενική μου πένα να τα απαντήσω «αντικειμενικά» (επειδή κάποιοι γελούν και κάποιοι άλλοι ξεκαρδίζονται, έβαλα την προηγούμενη λέξη σε εισαγωγικά). Πάμε σε κάποιες μικρές τοποθετήσεις του συντάκτη, στα ερωτήματα και βέβαια στις απαντήσεις: Τοποθέτηση Α: Στις δημοτικές εκλογές του ΄19 δημιουργήθηκε μια μεγάλη συσπείρωση με αίτημα την απομάκρυνση Κωβαίου από τη διοίκηση του δήμου μας. Στηρίξαμε τότε το πρόσωπο του Κώστα Ροκονίδα, ως το πλέον κατάλληλο γι’ αυτήν την προσπάθεια. Φτάσαμε στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιαμε. Έφταιξε το γαρύφαλλο; Δεν είναι δυνατόν, φίλτατε, στους τωρινούς καιρούς να ισχυριζόμαστε ότι ένα λουλούδι καθοδηγεί ώριμους και συν...

Επροψές πέρασαν από το Δήμο κάποιοι περιφερειακοί φίλοι, εκ της περιφερείας, ξέρετε υποψηφίοι για να ενημερωθούν από το ΔΣ μας, για τα χάλια μας. Με τον έναν απ’ αυτούς έχω μιλήσει και κατ’ ιδίαν, πίνοντας καφεδάκιον γλυκό-γλυκό και άνευ ζαχάρεως, παρακαλώ, κι έχουμε προβληματιστεί παρέα για τα παραπάνω χάλια μας. Επήρε, λοιπόν, τον λόγο και ανέπτυξε τας θέσεις της παρατάξεώς του με σύνεση και λογική χωρίς πολλές κορώνες. Η αλήθεια είναι ότι με το 99,9% αυτών που είπε εσυμφώνησα κι εγώ, τουλάχιστον στην κουβέντα που ανάπτυξα με τον εαυτό μου, παράλληλα με τα ακούσματα που είχα. Ξέρετε, στη θεωρία, λίγο πολύ, όλοι συμφωνάμε, όταν όμως επιμείνουμε στην πράξη, χάνεται εύκολα η ενότητα της συμφωνίας. Όταν ήρθε και η σειρά μου να λαλήσω, είπα κάπως βαριεστημένα: «Τίποτα απ’ αυτά που λέτε δε θα κάνετε…». Είπα και κάποια ακόμα όπως μαρτυρούν και οι τελείες, έθεσα παύλα (.-) και σώπασα. Η απάντηση που επήρα «με έβαλε στη θέση μου». Κεραυνοί θα ήταν τα λόγια του απαντητή, αν δεν είχε μεσολαβήσε...

Πολιτικός οργασμός επικρατεί στο νησί καθώς διανύουμε τον τελευταίο, πριν την κάλπη, μήνα. Ένας πολιτικός οργασμός βουβός, χωρίς συναίσθημα, χωρίς πάθος και με έκδηλο το φόβο πολιτικής έκφρασης των θέσεων και των αντιθέσεων. Ακόμα και το κίνημα ενάντια στην παράνομη καταπάτηση των παραλιών εξέφρασε απολιτίκ κινηματική δράση. Όμως έτσι είναι; Είναι δυνατό ένας συνειδητοποιημένος νεοφιλελεύθερος πολίτης να συμμετέχει στο συγκεκριμένο κίνημα; Μα, αν ήταν συνειδητοποιημένος συμμέτοχος, θα ήταν νεοφιλελεύθερος; Εκτός αν είχε κάποιο συμφέρον απ’ αυτή τη συμμετοχή, όπως π.χ. αλίευση ψηφαλακίων στο όνομα του δικαίου που εξέφρασε το κίνημα. Η πολιτική είναι παρούσα και εκφράζεται ποικιλοτρόπως καθ’ όλη τη διάρκεια του καθημερινού βίου μας. Από τον «πρώτο» πολίτη της χώρας μέχρι τον «τελευταίο». Αυτό τεκμηριώνεται εύκολα, αν σκεφτούμε ότι ο πολιτισμός, ως γέννημα της πόλης, σηματοδοτεί τη γενικότερη ανάπτυξη του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και προσωπικής ζωής του. Κατ’ επέκταση η...

  Ρε φίλε, αυτός ο τύπος είναι άπαιχτος. Δηλαδή; Τι δηλαδή, ρε μεγάλε; Είπε τέλος και σε δυο μέρες τερμάτισε. Κόντρα στην επιστήμη και ακόμα στον ίδιο το χάρο. Το δρεπάνι δεν πρόλαβε να το κατεβάσει, τον κορόιδεψε. Είπε τέρμα και άντε γεια μαζί. The End . Τέλος εποχής. Μας άφησε σύξυλους. Είμαι σίγουρος ότι ο χάρος τον κούνησε πολλές φορές μέχρι να καταλάβει ότι είναι πεθαμένος. Είναι σα να ‘μαι μπροστά. Είμαι σίγουρος ότι του είπε: «Παλιοκουφάλα, δε θα με πάρεις όποτε γουστάρεις εσύ, για αυτό πάρ’ τα ‘ρχίδια μου και πορέψου». Και πέθανε! Δηλαδή; Ωωωω! Μου τα ‘χεις κάνει τούμπανο. Άκου , λοιπόν. Ο τύπος προερχότανε απ’ τα ‘ρχίδια ενός που ο μύθος λέει ότι γεννήθηκε στη Σμύρνη. Για κάποιον «αδιευκρίνιστο» λόγο βρέθηκε στη Δυτική Μακεδονία, όπου γνώρισε και παντρεύτηκε την αγαπημένη του. Για την εποχή του ήταν πολύ μορφωμένος. Μιλούσε τέσσερις γλώσσες , κατά πως λέει ο μύθος. Αραβικά, Τούρκικα, Ρώσικα και Ελληνικά. Η αγαπημένη του ήταν Θρ...

  Στις 21 Μαΐου, Κωνσταντίνου και Ελένης, μεγάλη η χάρη τους, η δημοκρατία έλαμψε, με ιδιαίτερη λαμπρότητα βεβαίως βεβαίως λόγω της «απλής αναλογικής», και η γκαστρωμένη κάλπη απελευθέρωσε τέκνο δυνατό, ψιλό και λυγερό, έτοιμο να κυβερνήσει. Ας δούμε, λοιπόν, τους αριθμοί που είναι αδιάψευστοι κι ας κάνει τουμπεκί η υπόλοιπη μειονοψηφούμενη Ελλάδα. Δείτε τα επίσημα αποτελέσματα όπως τα δίνει το Υπουργείο Εσωτερικών: ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ Εκλογικό σώμα 9.945.502 Έδρες Συμμετοχή 6.060.691 Ποσοστό 60,94 % Αποχή 3.884.811 Ποσοστό 39,06 % Έγκυρα 5.902.447 Ποσοστό 59,35 % Άκυρα 123.484 ...