Αναφιώτικα.. Η συνοικία των ονείρων που έχουμε βαλθεί να καταστρέψουμε στον τόπο μας.
Μια γωνιά της Αθήνας που τίποτα δεν θυμίζει το τσιμέντο που την περιβάλλει. Σε μια Αθήνα που δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε ή σε ένα κυκλαδίτικο νησί που ακόμη δεν έχουμε επισκεφτεί. Μία αίγλη αυθεντικότητας και απλότητας με άρωμα γιασεμιού και με στολίδια, κληματαριές και βουκαμβίλιες, τυλίγουν μια γωνιά της Αθήνας που τίποτα δεν θυμίζει το τσιμέντο που την περιβάλλει. Μια σκονισμένη ιστορία… Που ξεκινά στα μέσα του 19ου αιώνα. Ήταν τότε που ο βασιλιάς Όθωνας προσδοκώντας την ανοικοδόμηση των ανακτόρων (σημερινή Βουλή) έφερε τους ξακουστούς τεχνίτες στην Αθήνα από τη Σαντορίνη και την Ανάφη. Οι άνθρωποι αυτοί θέλοντας να στεγαστούν κάπου μαζί με τις οικογένειές τους, διάλεξαν μία μικρή γωνιά στα βορειοανατολικά του βράχου της Ακρόπολης, μιας και όπως λέγεται θύμιζε τον τόπο τους. Έτσι απλά και ήσυχα χτίστηκε μια λιλιπούτεια συνοικία στο κέντρο της πόλης με άρωμα Αιγαίου και κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Τα Αναφιώτικα. Λευκά σπιτάκια, στενά σοκάκια, βουκαμβίλιες και κληματαριές συνθέτουν έν