Παριανές υποκειμενικότητες

     Οι πολίτες της Πάρου δεν αρκέστηκαν στις υποσχέσεις καθώς και στους καλοδουλεμένους επικοινωνιακούς λόγους στα μπαλκόνια.   Δεν είναι χειροκροτητές και οπαδοί, αλλά αυστηροί κριτές. Προφανώς   η ικανότητα διοίκησης, η ορθή διαχείριση ιδιαίτερων   καταστάσεων και συνθηκών, η εντιμότητα, η αμεροληψία, η δημιουργικότητα, το όραμα, η πρόθεση, το σχέδιο, η ειλικρίνεια, η αμεσότητα, η δράση και φυσικά ο Άνθρωπος Κώστας Μπιζάς ,   με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά κέρδισε την εμπιστοσύνη των κατοίκων της Πάρου, δηλώνοντας ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατό για να αποκτήσει   το νησί μας αυτό που του αξίζει τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους επισκέπτες. Θα προσπαθήσει να δώσει λύσεις   στα χρονίζοντα προβλήματα του νησιού σε όλα τα επίπεδα.   Παρουσίασε ένα συγκροτημένο και συνεκτικό πρόγραμμα με χρονοδιαγράμματα, άμεσους αλλά και μακροπρόθεσμους στόχους αλλαγών σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων της ζωής μας.·    Ένα   πρόγραμμα που έχει καταρτιστεί με σοβαρό σχεδιασμ

Παλιότερα ένας φίλος πανέξυπνος και χιουμορίστας συνάδελφος σε μια συζήτηση περί συμβιβασμών είχε πει την επίκαιρη ατάκα «Γιώργο μαλάκας είμαι να μη συμβιβαστώ; Με έχεις για μαλάκα;» Όχι ψέλλισα και τον κοίταζα με γουρλωμένα μάτια χωρίς να ξέρω αν πρέπει να συμβιβαστώ με αυτό που άκουγα ή να γελάσω. Αναρωτιέμαι οι συμβιβασμοί, οι συμμαχίες, οι συμφωνίες είναι πρόοδος ή οπισθοδρόμηση σε μια εποχή που τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι επικοινωνιολόγοι, οι αλγόριθμοι και τα business plans καθορίζουν την τύχη μας; Οι πολίτες τι κερδίζουν και τι θυσιάζουν όταν τους συμπεριφέρονται σαν να είναι στατιστικό δεδομένο; Η λογική λέει ότι οι συμβιβασμοί πρέπει να τους αποφέρουν σοβαρό κέρδος. Είμαι εκπαιδευτικός και προσπαθώ λογικά να αναλύσω που χάθηκε το 50% του βιοτικού μου επιπέδου μέσα σε 10-12 χρόνια και πώς να συμβιβαστώ όταν το σύστημα προωθεί την άποψη ότι είμαστε «οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας». Οι τελευταίοι κλάδοι του δημοσίου που έχουν μισοπουληθεί είναι η παιδεία και το νερό. Η πρω