Παριανές υποκειμενικότητες

Γράφει ο  Antonis Patelis Το μέλλον όμως, σε μια χώρα, είναι οι νέοι άνθρωποι! Συζήτηση με μία νέα. Προς σκέψη… και προβληματισμό. Ίσως, δεν είναι μόνο αυτά που λέει και πιστεύει η νεαρή μας φίλη, ίσως είναι και πολλά άλλα, ίσως κάποιοι και να διαφωνούν, σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορούν τέτοιες ανησυχίες, να προσπεραστούν χωρίς σκέψη. Φίλες και φίλοι πήγα μια εκδρομή με έναν σύλλογο και εκεί γνώρισα μια νέα κοπέλα (είχε τελειώσει τις σπουδές της) και όπως συνηθίζω, έπιασα κουβέντα μαζί της (πέρα από τα συνηθισμένα μιας πρώτης γνωριμίας, που συμπτωματικά ήταν από Σαντορίνη και η φίλη της από Μύκονο και εγώ από Πάρο. Τρία πανέμορφα και δυστυχώς, αλλοτριωμένα νησιά), θέτοντας της, την εξής ερώτηση: (Ο διάλογος που ακολουθεί δεν είναι φανταστικός) - Πώς σκέπτονται οι νέοι για τις πρόσφατες εκλογές, τόσο καθοριστικές για την τύχη του κόσμου, των νέων ανθρώπων και την πορεία της χώρας μας; - Οι περισσότεροι φίλοι μου δεν πήγαν να ψηφίσουν, εγώ όμως πήγα. - Και μπράβο σου και γιατί δεν πήγ

 

  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ                                          Πάρος, 20/06/2023 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑΡΟΥ                                       Αρ. Πρωτ. : 2594 ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΑΡΧΟΥ Ταχ. Δ/νση : Παροικία, Πάρος Ταχ. Κώδικας : 84400 Τηλέφωνο : 22843-61231 e - mail : k . mpizas @ pnai . gov . gr ΠΡΟΣ :  - ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ / ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ - ΔΗΜΟ ΠΑΡΟΥ / ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ, Υ.ΔΟΜ. ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΘΕΜΑ: « Ζευλάκι Παροικίας, εστία κινδύνου » Παρακαλώ για τις άμεσες ενέργειές σας προκειμένου να ελεγχθεί ο χώρος του οικοπέδου ιδιοκτησίας του Δήμου στη θέση Ζευλάκι Παροικίας, πίσω από την παραλία των Λιβαδιών. Μακροσκοπικά, όπως φαίνεται και από τις συνημμένες φωτογραφίες, το μέρος έχει την εικόνα χώρου ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων.

  Αναστάσιος Γκίκας . μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Προσφύγων σήμερα (20 Ιούνη) θα θέλαμε να εκφράσουμε -για μια ακόμη φορά - την οδύνη, τον αποτροπιασμό αλλά και την καταδίκη μας για το πρόσφατο πολύνεκρο ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου. Γιατί, βεβαίως, δεν πρόκειται απλά και μόνο για ένα «τραγικό συμβάν» (όπως διατείνονται, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα, ΜΜΕ και διαχρονικά κυβερνώντες). Το να θαλασσοπνίγονται 2.500 φτωχοί και κατατρεγμένοι άνθρωποι κάθε χρόνο στη Μεσόγειο σε μια απελπισμένη τους προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή –για τους ίδιους και τα παιδιά τους (γιατί δυστυχώς πολλά από τα θύματα είναι παιδιά)- δεν αποτελεί κάποιο «φυσικό φαινόμενο». Έχει αιτίες. Πρόκειται για την ίδια εκείνη πολιτική, κατά την οποία ο κόσμος μοιράζεται και ξαναμοιράζεται, μέσα από έναν αδυσώπητο ανταγωνισμό για φυσικούς πόρους, πλουτοπαραγωγικές πηγές και φτηνό εργατικό δυναμικό, γεννώντας διαρκώς πολέμους, φτώχεια και ξεριζωμούς. Τα θύματα αυτής της πολιτική

  ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΝΑ ΒΟΥΤΥΡΑΚΟΥ H Διάνα Βουτυράκου είναι μια νέα γυναίκα, διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών από το Πολυτεχνείο της Αθήνας και κάτοχος μεταπτυχιακού στην Υπολογιστική Βιοϊατρική από το Πολυτεχνείο του Μονάχου. Ασχολείται τα τελευταία 15 χρόνια με τη ρομποτική ενώ διαθέτει πληθώρα διακρίσεων σε πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο. Παράλληλα εργάζεται στον ίδιο τομέα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Από το 2016 έχει ιδρύσει ΜΚΟ τη Unique Minds, που υποστηρίζει μαθητές στην επιλογή σπουδών τους, γεφυρώνοντας το χάσμα σχολείου και πανεπιστημίου. Μέχρι σήμερα περισσότεροι από 20.000 μαθητές έχουν βοηθηθεί από δράσεις του οργανισμού. Είναι ακόμα μέλος του think tank του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και Global Ambassador του G(irls)20 για την ενίσχυση νέων γυναικών στους κλάδους STEM.

  Η ΚΟΙΝΟΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ-Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, του Γιάννη Γεωργούση  (16-6-2023) Πολλή δυστυχία γύρω μας... Πολύ κακό, πολλή μοχθηρία. Εγκλήματα πάθους, δολοφονίες, μίσος μεταξύ των ανθρώπων, πόλεμοι, τραυματισμοί, πολιτική μίσους. Δύσκολο φαινόμενο να το ερμηνεύσει κανείς ολικά. Η Χάννα Άρεντ έκανε μια προσπάθεια. Ήταν αυτή η Γερμανοεβραία, μαθήτρια και ερωμένη του Χάιντεγκερ, η οποία είπε ότι ο ολοκληρωτισμός είναι φαινόμενο του 20ου αιώνα.     Γιατί τόσο κακό; Γιατί ο Άιχμαν και τόσοι άλλοι, που μπορούσαν να έχουν συγκινήσεις, να αγαπούν, να είναι, κατά τα άλλα, στοργικοί εραστές και φιλήσυχοι οικογενειάρχες, έκαναν τόσα εγκλήματα; Το κακό είχε γίνει κοινοτοπία στο φασισμό. Η Χάννα Άρεντ μίλησε για την κοινοτοπία του κακού. Το κακό είχε γίνει εξάρτημα μιας ρουτίνας και μιας κανονικότητας. Αφού όλοι αυτό κάνουν, αυτό θα κάνω κι εγώ. Θα εκτελώ εντ o λές... Δεν πάνε να λένε κάποιοι! Όντως, ως γραφειοκρατική δομή στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, έτσι λειτουργούμε. Σαν πειθή

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, του Γιάννη Γεωργούση (19-6-2023)   Η Επιστήμη που μελετά το φαινόμενο του εγκλήματος είναι η Εγκληματολογία. Εγκληματολόγος μπορεί να γίνει κανείς με νομικές, κοινωνιολογικές σπουδές ή σπουδές ψυχολογίας.             Ο άνθρωπος, λένε οι φιλόσοφοι, είναι κοινωνικό ον. Αλλά κάπου μέσα στην κοινωνική αλληλόδραση και τις πολλές φάσεις κοινωνικοποίησης, μπορεί να δημιουργηθούν περίπλοκες στρεβλώσεις και να στρέψουν το άτομο στην παραβατικότητα και να το κάνουν αντικοινωνικό. Πιστεύω ότι το έγκλημα, ως φαινόμενο, δεν θα εκλείψει ποτέ και θα αναπτυσσόταν ως κηλίδα ακόμα και σε ουτοπικές κοινωνίες.             Οι εγκληματολόγοι, γενικά, εξετάζουν το έγκλημα απομονωμένα και ατομικά. Φορτώνουν στον εγκληματία όλες τις αποτυχίες και βγάζουν «καθαρή» την κοινωνία. Τα «εγκλήματα των ισχυρών» (διαφθορά, οικονομικά εγκλήματα, ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, οργανωμένο έγκλημα κτλ.) απαιτούν νέες μεθοδολογικές προσεγγίσεις και νέο νομικό-θεσμικό πλαίσιο.             Κάποια εγκλήματα (λη