Παριανές υποκειμενικότητες

Noam Chomsky , "Το ανθρώπινο μυαλό δεν είναι, όπως το ChatGPT και τα παρόμοια του, μια λαίμαργη στατιστική μηχανή για την αναγνώριση δομών, που καταπίνει εκατοντάδες terabytes δεδομένων και αρπάζει την πιο εύλογη απάντηση σε μια συνομιλία ή την πιο πιθανή σε μια επιστημονική ερώτηση.” Το αντίστροφο... το ανθρώπινο μυαλό είναι ένα εκπληκτικά αποτελεσματικό και κομψό σύστημα που λειτουργεί με περιορισμένο αριθμό πληροφοριών. Δεν προσπαθεί να τραυματίσει τις πρώτες συσχετίσεις από τα δεδομένα, αλλά προσπαθεί να δημιουργήσει εξηγήσεις. [... ] Ας σταματήσουμε να το αποκαλούμε " Τεχνητή Νοημοσύνη "και να το ονομάσουμε αυτό που είναι:" λογισμικό λογοκλοπής." Μην δημιουργείτε τίποτα, αντιγράψτε υπάρχοντα έργα από υπάρχοντες καλλιτέχνες και αλλάξτε το αρκετά για να ξεφύγετε από τους νόμους περί πνευματικών δικαιωμάτων. Είναι η μεγαλύτερη κλοπή περιουσίας από τότε που οι ιθαγενείς της Αμερικής αφαιμάχθησαν από Ευρωπαίους εποίκους. " Noam Chomsky, New York Times -

Η εργασιακή ανέλιξη και η γενικότερη επιδίωξη καριέρας σε ιεραρχικά μοντέλα, έχει όλο και λιγότερο νόημα μέρα με την ημέρα. Στη Γαλλία και σε άλλες δυτικές κοινωνίες, είναι όλο και πιο συνηθισμένο να βλέπεις διακοσμητές εσωτερικών χώρων να γίνονται αρτοποιοί, πρώην τραπεζίτες να ανοίγουν τυροκομεία και στελέχη μάρκετινγκ να παίρνουν τα εργαλεία των ηλεκτρολόγων. Τον Ιανουάριο του 2022, το 21% των Γάλλων εργαζομένων βρισκόταν σε διαδικασία αλλαγής καριέρας, ενώ το 26% σκεφτόταν να αλλάξει καριέρα μακροπρόθεσμα. Στο πλαίσιο αυτής της τάσης, τα στελέχη ή οι εργαζόμενοι υψηλού μορφωτικού επιπέδου έλκονται όλο και περισσότερο από τον κόσμο της βιοτεχνίας. Η πρακτική αυτή αναφέρεται μερικές φορές ως downshifting στα αγγλικά, το οποίο, σύμφωνα με το λεξικό του Cambridge, είναι «η πρακτική της εγκατάλειψης μιας καλά αμειβόμενης και δύσκολης εργασίας προκειμένου να κάνεις κάτι που σου δίνει περισσότερο χρόνο και ικανοποίηση αλλά λιγότερα χρήματα». Αυτές οι αλλαγές σταδιοδρομίας αποτελούν γρίφο

Η Attention Economy (Οικονομία της Προσοχής) αναφέρεται στην ανταγωνιστική μάχη για την έλξη και εκμετάλλευση της προσοχής των ανθρώπων στην ψηφιακή εποχή. Πρόκειται για έναν όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ικανότητα επιχειρήσεων και άλλων οντοτήτων να κερδίζουν την προσοχή του κοινού στην οικονομία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, της διαδικτυακής διαφήμισης και άλλων μορφών ψηφιακού περιεχομένου. Στην οικονομία της προσοχής, η προσοχή των ανθρώπων θεωρείται περιορισμένος πόρος, και επιχειρήσεις και άλλοι φορείς ανταγωνίζονται για ένα μερίδιο αυτής της προσοχής. Επιχειρήσεις και άλλοι οργανισμοί προσπαθούν να κερδίσουν την προσοχή του κοινού μέσω διαφημίσεων, περιεχομένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εφαρμογών και παιχνιδιών που σχεδιάζονται για αυτόν ακριβώς το σκοπό. Αυτή η ανταγωνιστική μάχη για την προσοχή του κοινού έχει οδηγήσει σε αυξημένη χρήση τεχνικών ψυχολογίας και νευροεπιστήμης, για να κατανοήσουν και να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αλληλεπ

Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά στις 3 Οκτωβρίου 1979 έβαλε πρόωρα τέλος σε μια από τις πιο πρωτότυπες διαδρομές στη σύγχρονη σκέψη. Όμως, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι πρόλαβε να παράγει ένα έργο που ακόμη και σήμερα συζητιέται στη διεθνή συζήτηση, εντός και εκτός μαρξισμού. Τα πρώτα βήματα Γεννημένος στην Αθήνα το 1936, ο Νίκος Πουλαντζάς, γιος καθηγητή της Νομικής Σχολής Αθηνών, θα έχει εξαιρετικές επιδόσεις ως μαθητής και εκμεταλλευόμενος τη δυνατότητα να δώσει για μπακαλορεά στο Γαλλικό Ινστιτούτο θα μπει νωρίτερα στη Νομική Σχολή, την οποία και θα τελειώσει το 1957 (χρόνια που για τυπικούς λόγους θα πάρει και το απολυτήριο του Γυμνασίου). Ήδη από τα φοιτητικά χρόνια του είναι πολιτικοποιημένος και θα συμμετέχει μάλιστα και στις μεγάλες διαδηλώσεις για το Κυπριακό. Θα φύγει για μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία και θα περάσει δύο εξάμηνα στη Χαϊδελβέργη και το Μόναχο. Θα τις ολοκληρώσει στη Γαλλία με μια μεγάλη διατριβή πάνω στη φιλοσοφία του δικαίου με τίτλο Nature des chose