Παριανές υποκειμενικότητες

Η τάρτα πράσου δεν τρώγεται πια Το πρωί πηγαίνω στη δουλειά, παίρνω καφέ 2 ευρώ, βιάζομαι και δεν προλαβαίνω να χαμογελάσω στην υπάλληλο του καφέ που ετοιμάζει στα γρήγορα τον καφέ. Πρώτη γουλιά, χάλια, καμένος, δεν ξέρουν να φτιάχνουν καφέ. Μα πόσο δύσκολο είναι πια; Μπαίνω στο μετρό, χτυπάω την κάρτα στο μηχάνημα, εκνευρίζομαι που είναι πάλι γεμάτο αλλά στριμώχνομαι. Αποφεύγω να πλησιάσω τον Πακιστανό που φοράει δερμάτινο μπουφάν. Είχε και στη χώρα του; Μήπως το έκλεψε; Κάθομαι μπροστά στην πόρτα, έχω τρόπους, βγαίνω για να βγουν όσοι αποβιβάζονται και ξαναμπαίνω ελπίζοντας ότι μέχρι την επόμενη στάση θα βρω κάποια καρέκλα. Τα ασύρματα ακουστικά κάνουν διακοπές και δεν μπορώ να ακούσω καλά το podcast “five steps to find happiness”. Στην επόμενη στάση ένα ποτάμι κόσμου προσπαθεί να στριμωχτεί. Μα καλά δε βλέπουν ότι είμαστε γεμάτοι; Ας περιμένουν το επόμενο. Θυμάμαι ένα βίντεο από το μετρό στο Τόκιο που είδα κάποτε στο τικτοκ. Εδώ είμαστε Βαλκάνια. Μιζέρια. Βγαίνω από το μετρό, προσπε

Την υποψηφιότητα του Νικόλαου Ξενάκη, στο πλευρό του υποψήφιου Δημάρχου, Κώστα Μπιζά, στις επικείμενες δημοτικές εκλογές του Δήμου Πάρου, ανακοινώνει η παράταξη “Πάρος με Ευθύνη και Ενότητα”. Ο κ. Ξενάκης, στη δήλωσή του με την οποία ανακοινώνει την απόφασή του να συμπορευτεί με τον Κώστα Μπιζά, αναφέρει: «Σαράντα έξι (46) χρόνια σε αυτό το νησί που έχω ζήσει βλέπω προβλήματα τα οποία παραμένουν και επιμένουν από τότε που ήμουν παιδί. Τα τελευταία χρόνια ήθελα πολύ να ασχοληθώ με τα κοινά και να βοηθήσω όσο μπορώ, παρόλα αυτά δεν ταυτιζόμουν με κανένα υποψήφιο δήμαρχο. Με τον κ. Μπιζά σαν προσωπικότητα και με την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια που έχει στα κοινά και με μια συζήτηση που κάναμε και ανταλλάξαμε διάφορες απόψεις και γνώμες ταυτίζομαι απόλυτα». Βιογραφικό - Ο Νικόλαος Ξενάκης του Δημητρίου και της Χρυσούλας Τσαντάνη (Μάουκα), έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Πάρο. - Είναι Παντρεμένος με 2 παιδιά. - Απόφοιτος Γενικού Λυκείου. - Είναι ιδιωτικός υπάλληλος σε επιχείρηση ηλεκτρο