Παριανές υποκειμενικότητες

Τα μεγάλα νησιά των Κυκλάδων ανοικοδομούνται με εφιαλτικούς ρυθμούς σε μία μεγάλη αρπαχτή μέσω του τουρισμού. Παράλληλα οι τιμές βρίσκονται στα ύψη, ενώ το προϊόν που προσφέρεται στον επισκέπτη, υποβαθμίζεται χρόνο με τον χρόνο. Για πόσο καιρό, άραγε, μπορεί να κρατήσει αυτό; Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης Ένα αεροπορικό ταξίδι στις Κυκλάδες είναι ωραία εμπειρία, αλλά με τρομακτικές πτυχώσεις. Αξίζει να πετάξετε στη Σαντορίνη, ει δυνατόν με μικρό ελικοφόρο επειδή πετάει πιο αργά και σε χαμηλό ύψος. Και φυσικά οφείλετε να πετάξετε με το φως του ήλιου. Η θέα του Αιγαίου είναι μαγευτική και εσείς γίνεστε γλάρος πάνω από τις Κυκλάδες.  Αυτά είναι τα ωραία. Γιατί θα παρατηρήσετε πώς ασπρίζει η μαύρη ράχη των νησιών. Και θα τρομάξετε. Ειδικά στη Σαντορίνη, θα κολλήσετε το πρόσωπο στο παράθυρο καθώς δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας. Χρόνο με τον χρόνο, το νησί ασπρίζει όλο και περισσότερο. Μόνο το 2021 εγκρίθηκαν οικοδομικές άδειες για 143.000 τετραγωνικά μέτρα. Είναι το νησί των Κυκλάδων που δέχε

Γράφει ο Stamatiadis Nikos "Έπεσε λέει η άφιξη των τουριστών και η χρονιά δεν θα βγει όπως φαντάζονταν όλοι. Εγώ θα έλεγα να το πάρουμε το έργο από την αρχή. Δεν θα βγει γενικώς. Τίποτα δεν βγαίνει που έχει αυτή την πίεση και τον εξαναγκασμό. Έζησα τον τουρισμό με ανθρώπινο πρόσημο. (Όχι το 1950 μα το '80!) Που δεν ζούσαμε για να εξυπηρετούμε τους τουρίστες.   Απλά κάναμε τη δουλειά μας. Δεν ανοίγαμε τις Κυριακές ούτε μέναμε ανοιχτά μέχρι τα ξημερώματα. Δεν υπήρχαν μπιτσόμπαρα με ξαπλώστρες να καταλαμβάνουν τις παραλίες, ούτε παντού εστιατόρια και μπαρ. Δεν σνομπάραμε τον Έλληνα τουρίστα και οι περισσότεροι κάναμε αξιοπρεπώς μια δουλειά σε τουριστικό μέρος. Τελεία. Δεν χρειαζόταν να κάνουμε τους καραγκιόζηδες ούτε να στήνουμε μαγαζιά για κάθε εθνικότητα. Και τότε η Μύκονος ήταν πιο ακριβή, μα κρατούσε κάτι αυθεντικό. Στην Κέρκυρα που έζησα εγώ, οι παραλίες ήταν ελεύθερες, δεν είχαν αποκλείσει τεράστιες ξενοδοχ. μονάδες την πρόσβαση στην παραλία. Ακόμη και τα ακριβά ξενοδοχεία

Μπαράζ συλλήψεων για παράνομες και αυθαίρετες κατασκευές σε καταστήματα σημειώθηκε χθες Τετάρτη στο νησί της Τήνου. Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ του kathimerini.gr, στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. «σάρωσαν» το νησί και εντόπισαν από παράνομες εξέδρες μέχρι πέργκολες και καναπέδες. Συγκεκριμένα, η πρώτη σύλληψη έγινε λίγο πριν τις 15.00 το μεσημέρι και αφορά σε μία 42χρονη η οποία ήταν προσωρινά υπεύθυνη παραλιακού εστιατορίου ιδιοκτησίας 62χρονης. Όπως διαπιστώθηκε από την ΕΛ.ΑΣ., η ιδιοκτήτρια της επιχείρησης είχε τοποθετήσει εντός του καταστήματος και εντός χερσαίας ζώνης του αιγιαλού – παραλίας μία ξύλινη εξέδρα 15,5 μ. μήκους και 6 μ. πλάτους πάνω στην οποία είχε τοποθετήσει τραπέζια και καρέκλες χωρίς να διαθέτει την ανάλογη άδεια. Η ιδιοκτήτρια του εστιατορίου αναζητείται. Η δεύτερη σύλληψη έγινε μερικά λεπτά αργότερα με τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. να περνούν χειροπέδες σε έναν 64χρονο ιδιοκτήτη παραλιακού καταστήματος για παρόμοιους λόγους. Ειδικότερα, όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα, ο άν

 

Μπορεί η Μύκονος και η Σαντορίνη να είναι τα νησιά που αποτελούν «σύμβολα» της Ελλάδας και δύο λόγοι που έρχονται τουρίστες στην χώρας μας από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, ωστόσο, φαίνεται πως αυτή η κατάσταση πάει να αλλάξει προς το χειρότερο. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία η επισκεψιμότητα στους δύο κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς δείχνει να πέφτει αισθητά λόγω της ακρίβειας αλλά της τάσης που κυριαρχεί οι τουρίστες να ψάχνουν το λεγόμενο «value for money», δηλαδή μέρη που αξίζει να βρεθείς αλλά να μην χρειάζεται να αδειάσεις τον τραπεζικό σου λογαριασμό. Σύμφωνα με το Live News, τοπικά μέσα του νησιού αναφέρουν πως παρατηρήθηκε πτώση 22% στην κίνηση των πτήσεων στη Σαντορίνη σε σχέση με το 2019 ενώ ανάλογη είναι και η κατάσταση στην Μύκονο στο οποίο το ποσοστό ανέρχεται στο 20%. Τι ψάχνουν οι επισκέπτες Οι τουρίστες που αποθέωναν τα δύο νησιά «ναυαρχίδες» του τουρισμού τα θεωρούν πλέον υπερεκτιμημένα καθώς οι τιμές σε φαγητό, διαμονή και διασκέδαση είναι κάτι παραπάνω

Γράφει ο  Dimitris Tsirkas Η «ισχυρή» Ελλάδα που ετοιμάζουν είναι μια Disneyland των Βαλκανίων, ένα μαγαζί τυποποιημένων «αυθεντικών» εμπειριών για τουρίστες ή ένα ακίνητο για συνταξιούχους Βορειοευρωπαίους – η "Φλόριντα" της Μεσογείου. Σ’ αυτή τη χώρα μέλλον έχουν μόνο οι ιδιοκτήτες οι οποίοι θα ζουν πλουσιοπάροχα ως ραντιέρηδες του ήλιου, της θάλασσας και του ένδοξου παρελθόντος. Οι υπόλοιποι θα φυτοζωούν ως κακοπληρωμένοι πρεκάριοι στις τουριστικές γαλέρες ή ως καρτούν χαρακτήρες στο κακοστημένο φολκλόρ πάρκο που πουλάει η τουριστική αρπαχτή. Σαν καλοί ιθαγενείς, θα υποδέχονται τους «ευεργέτες» τουρίστες χορεύοντας συρτάκι και προσφέροντάς τους κουλούρι Θεσσαλονίκης. Έτοιμοι να πουλήσουν και να πουληθούν. Τόσα δίνω πόσα θες, στα Λαδάδικα πουλάνε αυτό που θες…

Ξανά παρκαδόρος σε δημόσιο χώρο στο μοναστήρι, εντός του Περιβαλλοντικού Πάρκου του Αη Γιάννη Δέτη.  Διαμαρτυρηθήκαμε όλοι πέρυσι, τα είπαμε, τα συζητήσαμε, λύθηκε προσωρινά το θέμα, φέτος τα ξεχάσαμε, και φτου και απ' την αρχή.  Ας μου απαντήσει κάποιος υπεύθυνος πως νομιμοποιείται σε δημόσιο χώρο, ένας άνθρωπος να σε σταματάει και να σε ρωτάει που πηγαίνεις, αν πηγαίνεις στην παραλία για το κατάστημα, και αν είσαι μόνιμος κάτοικος για να σε τοποθετήσει αυτός όπου νομίζει. Ας απαντήσει επιτέλους το Πάρκο που πήγε ο περιβαλλοντικός χαρακτήρας και η προστασία του χώρου για τον οποίο έχουν εργαστεί τόσοι εθελοντές για τα μονοπάτια, για τις φυτεύσεις, κλπ.  Γιατί έχει καλυφθεί σχεδόν ολόκληρη η παραλία με ξαπλώστρες;  Γιατί οι ξαπλώστρες φτάνουν σχεδόν μέσα στη θάλασσα;  Που είναι τα 5m απόσταση απ' το κύμα;  Πού είναι το 50 % ελεύθερος χώρος;  Γιατί υπάρχουν οικίσκοι κάτω από τα αλμυρίκια;  Γιατί υπάρχει στη διαπασών μουσική σε έναν προστατευόμενο περιβαλλοντικά χώρο; Αυτή είναι

Θέλετε να δείτε με μια εικόνα τι σημαίνει επέλαση της τουριστικής βιομηχανίας για το φυσικό τοπίο της χώρας; Συγκρίνετε τις δύο φωτογραφίες από την - κάποτε - υπέροχη παραλία Βρόσκοπος στην Τζια. Πριν μια πενταετία ο Βρόσκοπος ήταν ένα παρθένο κυκλαδίτικο τοπίο. Μια παραλία στην οποία έφτανες μέσω μονοπατιού και μπορούσες να κάνεις το μπάνιο σου ήσυχα ή/και να διανυκτερεύσεις κάτω από τα αρμυρίκια της. Σήμερα ο Βρόσκοπος είναι ένα απέραντο εργοτάξιο. Δεκάδες υπερπολυτελείς κατοικίες του project One&Only Kéa Island [ https://www.oneandonlyresorts.com/kea-island ] έχουν ξεπηδήσει και στις δύο πλαγιές που πλαισιώνουν την παραλία. Το μονοπάτι έχει κλείσει και θα παραμείνει κλειστό τουλάχιστον μέχρι την Άνοιξη του 2024 όταν θα αρχίσει η λειτουργία του ξενοδοχειακού συγκροτήματος. Πιθανόν όμως να έχει κλείσει για πάντα. Για ποιον προορίζονται όμως αυτές οι κατοικίες; Για εκείνους που έχουν να δώσουν τουλάχιστον 1.750 ευρώ (ναι, καλά διαβάσατε) για μια διανυκτέρευση, με ελάχιστο τις δύο δ

Γιώργος Λιάλιος Ο Δήμος Σίφνου γίνεται ο πρώτος στις Κυκλάδες που ζητάει από την πολιτεία να σταματήσει την ανέγερση υπόσκαφων σπιτιών και να απαγορεύσει τις ιδιωτικές πισίνες. Ο δήμος εκφράζει την έντονη ανησυχία του «για την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού» και ζητάει αυστηρότερα μέτρα προστασίας από την ιλιγγιώδη τουριστική ανάπτυξη. Ο δήμος απέστειλε προ ημερών την έκκλησή του σε τρία υπουργεία (Περιβάλλοντος, Πολιτισμού και Ναυτιλίας), στην πολεοδομία της Μήλου (στην οποία υπάγεται) και στους φορείς που γνωμοδοτούν για τις οικοδομικές άδειες (Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Σύρου, Αρχιτεκτονική Επιτροπή Δήμου Σίφνου). «Σε ένα τοπίο συνεχώς μεταβαλλόμενο από την ξέφρενη “ανάπτυξη”, αποτέλεσμα του έντονου τουριστικού κύματος των τελευταίων ετών, η μόνη σωτηρία που θα μπορούσε να υπάρξει θα ήταν τα μέτρα προστασίας και η περιφρούρησή τους από τις αρμόδιες αρχές και υπηρεσίες. Ενα “φρένο” που απαιτείται απεγνωσμένα σε όλες τις επικείμενες κατ

Ο σύγχρονος τουρίστας δεν ικανοποιείται με τον μαζικό τουρισμό, αλλά επιδιώκει άλλες εμπειρίες περισσότερο ποιοτικές, οι οποίες σχετίζονται με τον πολιτισμό, τη φύση και την παραδοσιακή αγροτική ζωή. Με δύο λέξεις, αναζητά την διαφορετικότητα, αυτό που θα τον ανανεώσει και θα τον αποσπάσει από την καθημερινότητα. Οι ποιοτικοί τουρίστες, είναι η επιδίωξη κάθε εθνικού οργανισμού τουρισμού, καθώς θεωρείται ότι προσφέρουν περισσότερο οικονομικό όφελος και ελευθερώνουν τις τοπικές κοινότητες από τις ορδές των χαμηλού προϋπολογισμού μαζικών τουριστών. Η ανάδειξη του κοινωνικά υπεύθυνου τουρισμού, είναι προϊόν μιας έντονης προσπάθειας απέναντι στον μαζικό τουρισμό και τις αρνητικές επιπτώσεις του. Πηγή:  ParosNews Comments

  Πηγή:  Σύνδεσμος Ναουσαίων Πάρου

Στον δρόμο που οδηγούσε στο λιμάνι του κοσμοπολίτικου νησιού των Κυκλάδων το μποτιλιάρισμα θύμιζε τη λεωφόρο Κηφισού. O προβλήτας ήταν ήδη γεμάτος φορτηγά και επιβατικά οχήματα. Το πλοίο για Πειραιά καθυστερούσε, οι οδηγοί περίμεναν στο λιοπύρι, οι λαμαρίνες έκαιγαν. Δυο-τρεις λιμενικοί, κάθιδροι, προσπαθούσαν να βάλουν τάξη στο χάος. Νεοφερμένος στο νησί ο ένας, ποτέ δεν περίμενε ότι θα αντιμετώπιζε τέτοιες καταστάσεις: ουρές ταξιδιωτών – ακόμη αναρωτιέται «πώς τους σηκώνει όλους μια σταλιά τόπος» –, χιλιάδες αυτοκίνητα στο περιορισμένης χωρητικότητας οδικό δίκτυο, εντάσεις, καβγάδες, απίστευτη ηχορρύπανση. Είχε χαρεί όταν διορίστηκε εκεί. «Τυχερέ, θα είναι σαν να κάνεις διακοπές», του έλεγαν οι φίλοι του. Ομως η καθημερινότητα δεν είναι σαν τα μαγευτικά ηλιοβασιλέματα στα αφιερώματα των ταξιδιωτικών εντύπων και ιστοσελίδων. Ο μισθός του είναι 980 ευρώ. Πληρώνει 600 ευρώ ενοίκιο για να μένει «σε μια τρύπα». Με τα υπόλοιπα πρέπει να καλύψει λογαριασμούς και διατροφή. «Τον χειμώνα κάποι

Συνωστισμός, κυκλοφοριακή συμφόρηση και ελλείψεις νερού στο νησί, το οποίο βουλιάζει από επισκέπτες  Οι εκκλήσεις για περιορισμό του μαζικού τουρισμού γίνονται ολοένα και πιο έντονες, όπως αναφέρει σχετικό άρθρο της Deutsche Welle. «Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό», ανακοίνωσε η τοπική κυβέρνηση, η οποία σκέφτεται μέχρι και την επιβολή μέτρων ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο κατάρρευσης. [A.P.]

  Τ άσος Σαραντής Ευαισθητοποιημένοι κάτοικοι του νησιού αντιδρούν στην ανέγερση τουριστικού συγκροτήματος 440 κλινών στη θέση Κολυμπήθρες της Νάουσας, σε μια από τις ελάχιστες περιοχές που δεν έχουν πληγεί από την ανεξέλεγκτη υπερδόμηση.

Ηλίας Μπέλλος Ο ελληνικός τουρισμός ξεπέρασε κάθε προσδοκία από τα μέσα Ιουλίου και μετά, σημειώνοντας νέα ρεκόρ αφίξεων από το εξωτερικό, αλλά όπως φαίνεται και εισπράξεων. Παράλληλα, όμως, βρέθηκε αντιμέτωπος και με τα όριά του, καθώς ξεπεράστηκε η φέρουσα ικανότητα πλήθους –νησιωτικών κυρίως– προορισμών, ενώ ένα μεγάλο μέρος των ελληνικών νοικοκυριών εκτοπίστηκε για λόγους τιμών σε εναλλακτικούς προορισμούς, όχι απαραίτητα έτοιμους να υποδεχθούν τον αριθμό επισκεπτών που ακόμα και σήμερα συρρέουν σε αυτούς.

Τάσης Παπαϊωάννου* Οι πολυ­διαφημισμένες αστικές αναπλάσεις, που συντελούνται τα τελευταία χρόνια μετατρέποντας το κέντρο σε ένα απέραντο σκονισμένο εργοτάξιο, δεν απευθύνονται ως θα όφειλαν στους κατοίκους της Αθήνας, αλλά κυρίως στους τουρίστες. Στολίζουμε και εξωραΐζουμε τη βιτρίνα απ’ όπου θα περάσουν τα διώροφα πούλμαν των ξένων επισκεπτών και αγνοούμε επιδεικτικά το κυρίως σώμα της πόλης, των αμέτρητων γειτονιών που ασφυκτιούν και αγωνίζονται μάταια να αναπνεύσουν.