Παριανές υποκειμενικότητες

Ο συνδυασμός «Πάρος με ευθύνη και ενότητα», επέλεξε το δρόμο της απαξίωσης του έργου της Λαϊκής Συσπείρωσης, της πρωτόγνωρης άλλων εποχών και χώρων επίθεσης εναντίον μας και της κατηγορίας ότι τα έχουμε «κάνει πλακάκια» με τη δημοτική αρχή ! Οι συντάκτες της ανακοίνωσης τους αποδεικνύουν από τη μια ότι έχουν αδυναμία ανάγνωσης ή αντίληψης και για το λόγο αυτό ας ξαναδιαβάσουν την ανακοίνωση μας. «Ούτε η εργολαβία της Περιφέρειας που λόγω ένστασης έχει καθυστερήσει να εκτελεστεί περίπου 2 χρόνια ούτε…». Από την άλλη μάλλον ζουν μακριά από το νησί μας. Δεν υπάρχει λόγος να χάνουν ( ή μήπως υπάρχει; ) την ψυχραιμία τους. Και μια συμβουλή. Κανένας δεν ψήλωσε προσπαθώντας να κοντύνει τους διπλανούς του. Προφανώς η επίθεση στη Λαϊκή Συσπείρωση αποτελεί την αποφυγή της απάντησης στο ερώτημα που απασχολεί τους κατοίκους του νησιού μας: Δεν θα μπορούσαν να βρουν τρόπο να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα; Αν κινδυνεύσει μια ανθρώπινη ζωή από τις λακούβες των δέκα και πλέον εκατοστών του δημοτικού κα

Η Attention Economy (Οικονομία της Προσοχής) αναφέρεται στην ανταγωνιστική μάχη για την έλξη και εκμετάλλευση της προσοχής των ανθρώπων στην ψηφιακή εποχή. Πρόκειται για έναν όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ικανότητα επιχειρήσεων και άλλων οντοτήτων να κερδίζουν την προσοχή του κοινού στην οικονομία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, της διαδικτυακής διαφήμισης και άλλων μορφών ψηφιακού περιεχομένου. Στην οικονομία της προσοχής, η προσοχή των ανθρώπων θεωρείται περιορισμένος πόρος, και επιχειρήσεις και άλλοι φορείς ανταγωνίζονται για ένα μερίδιο αυτής της προσοχής. Επιχειρήσεις και άλλοι οργανισμοί προσπαθούν να κερδίσουν την προσοχή του κοινού μέσω διαφημίσεων, περιεχομένου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εφαρμογών και παιχνιδιών που σχεδιάζονται για αυτόν ακριβώς το σκοπό. Αυτή η ανταγωνιστική μάχη για την προσοχή του κοινού έχει οδηγήσει σε αυξημένη χρήση τεχνικών ψυχολογίας και νευροεπιστήμης, για να κατανοήσουν και να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αλληλεπ

 

 

Ο έρωτας αλλάζει τον άνθρωπο; Ο έρωτας είναι ένα από τα ωραιότερα αισθήματα του ανθρώπου. Όταν γνωρίσω ένα νέο και μου πει ότι δεν ερωτεύτηκε νιώθω οίκτο γι’ αυτόν. Γιατί δεν έχει νιώσει το πιο ωραίο αίσθημα του ανθρώπου. Μας γεμίζει, μας απασχολεί όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι για το χατίρι του, θέλουμε να γίνουμε σημαντικότεροι για το χατίρι του, θέλουμε ν’ αρέσουμε και για ν’ αρέσουμε πρέπει να είμαστε διαρκώς στο δρόμο της βελτίωσής μας. Δεν είναι απλώς ένα γέμισμα ζωής, αλλά είναι και μια μέθοδος ζωής, είναι πορεία ζωής, είναι είδος κινητήριας δύναμης. Όπως έχουμε τις δυνάμεις της κίνησης -κινείται, λέμε, με τον ατμό, κινείται με τον αέρα, κινείται με τον ηλεκτρισμό, με το μαγνητισμό. Ο αισθηματίας άνθρωπος κινείται με τον έρωτα. Ζει, υπάρχει με τον έρωτα. Και είναι ένα αίσθημα, ευτυχώς, που δεν εξαντλείται και ούτε καν έχει ηλικία. Νομίζω μάλιστα ότι όσο ωριμάζεις τόσο καλύτερα τον καταλαβαίνεις τον έρωτα. Ο έρωτας του ανώριμου ανθρώπου δεν

Ακόμα και αυτοί που έχουν σοβαρή αλλεργία με το ‘γαρύφαλλο’, παραδέχονται τρία πράγματα για την Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου: 1. Ότι είναι αμέμπτου ηθικής. 2. Ότι είναι απόλυτη στην τήρηση των Νομίμων διαδικασιών και κανονισμών. 3. Ότι ο Κώστας Ροκονίδας είναι Ο απόλυτος γνώστης των Νομίμων διαδικασιών σε όλους τους τομείς της τοπικής διακυβέρνησης. Επακόλουθα αυτών βέβαια, είναι ο τακτικός καυτηριασμός ενεργειών του Δημάρχου και ‘ενοχλητικά’ ψηφίσματα ‘παρών’ στο Δημοτικό Συμβούλιο και σε Επιτροπές, όταν οι προτάσεις είναι προβληματικές, ή παρεκκλίνουν από τα νόμιμα, κτλ. (Εκ των υστέρων βέβαια, ΠΑΝΤΑ δικαιώνεται.) Οπότε αναρωτιόμαστε τι άλλαξε; Στο θέμα με τις λακκούβες, η Λ.Σ. Πάρου έβαλε στον ίδιο κουβά, τον Δήμαρχο και τον Έπαρχο, ενώ ΞΕΡΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, ότι ο πρώτος δεν θέλει ενώ ο δεύτερος είναι παγιδευμένος σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, λόγω ένστασης εργολάβου και δικαστήρια. Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες περί συνεργείων, εργολαβιών κλπ. Απλά υπενθυμίζουμε ότι επί αντιδημαρχίας Κωβαίο