Παριανές υποκειμενικότητες

  Άλλο ένα ντέρμπι ΑΕΚ - Παναθηναϊκού πέρασε στην ιστορία με την 'Ενωση να παίρνει τη νίκη με 1-0 και να πλησιάζει τον πρωτοπόρο Παναθηναϊκό στους 4 βαθμούς. Ποδοσφαιρικές αναλύσεις θα διαβάσετε από αλλού, υπάρχουν πολλοί πιο ειδικοί από εμένα να εξηγήσουν τι συνέβη αγωνιστικά χθες, εγώ θα επικεντρωθώ σ ένα σημείο που θεωρώ πως είναι το σημαντικότερο και που δεν του δίνεται η δέουσα προσοχή - το αντίθετο μάλιστα καθώς επιδιώκεται ένα απαράδεκτο γεγονός να παρουσιαστεί σαν απότοκο της"καυτής" έδρα και ευκαιρία για ειρωνεία των αντίπαλων που "σκιάζονται" ή κάνουν ότι σκιάζονται. Αναφέρομαι στη κροτίδα που έπεσε πίσω απ το τέρμα του Παναθηναϊκού και τα όσα διαδραματίστηκαν μετά. Να ξεκαθαρίσω κάτι. Στο γήπεδο, σε κάθε γήπεδο δεν πρέπει να πέφτει τίποτα, ούτε καν χαρτί τουαλέτας. Οταν πριν λίγα χρόνια ο Παναθηναϊκός τιμωρήθηκε γιατί κάποιοι ανεγκέφαλοι πέταξαν ένα κουτάκι μπύρα στον Ιβιτς, συμφώνησα αμέσως με αυτή την τιμωρία, αρνούμενος να αποδεχθώ πως είχε σημασία

  11 αγωνιστικές έχουν διεξαχθεί στο πρωτάθλημα της Super League και ήδη μπορούμε να βγάλουμε κάποια ασφαλή συμπεράσματα για την κατάσταση των ομάδων. Και επειδή στην Ελλάδα σπανίως ασχολούμαστε με το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι αλλά συνήθως η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από άλλα θέματα όπως η διαιτησία, η διαπλοκή, η διαφθορά και διάφορα τέτοια περιφερειακά θέματα δεν θα μπορούσε ούτε η φετινή σεζόν να αποτελεί εξαίρεση. Παρότι πολλά πράγματα φαίνονταν από το καλοκαίρι σε ότι αφορά τον σχεδιασμό των ομάδων, παρότι η πλειοψηφία των φιλάθλων ανέλυε σωστά την κατάσταση πριν να αρχίσει ο μαραθώνιος, δεν χρειάστηκαν παρά μόλις 3 μήνες για να αρχίσουμε ξανά να πετάμε τη μπάλα στην εξέδρα, Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Ολυμπιακό. Μια ομάδα που άλλαξε 3 προπονητές σε δύο μήνες με ένα τεράστιο ρόστερ χωρίς ισορροπία, παραφουσκωμένο μεσοεπιθετικά, λειψό αμυντικά και με κάποιες προσθήκες που περισσότερο έγιναν για να εντυπωσιάσουν παρά για να ενισχύσουν την ομάδα. Αλλά το κυριότερο, χωρίς κάποιον