Παριανές υποκειμενικότητες

Μετά από αίτημα προς τον Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Νοτίου Αιγαίου, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 30/9 επίσκεψη στο ΧΥΤΑ Πάρου – Αντιπάρου, από αντιπροσωπεία της Λαϊκής Συσπείρωσης Πάρου αποτελούμενης από τον επικεφαλής της Κ. Ροκονίδα και τους δημοτικούς συμβούλους Α. Μαρινόπουλο, Α. Πατέλη και Ν. Τσιγώνια. Από μέρους του ΦΟΔΣΑ Ν. ΑΙΓΑΙΟΥ Α.Ε. παρευρέθηκαν ο Γενικός Διευθυντής του Φορέα Χ. Γαμβρούδης, ο Ειδικός Σύμβουλος του Προέδρου του Δ.Σ. Φορέα Μ. Πατρός. Παρών επίσης ήταν και ο Έπαρχος Πάρου- Αντιπάρου Κ. Μπιζάς.

Kαλημέρα γιε μου. Αποφάσισα να σου γράψω όχι μόνο, γιατί μου αρέσει γενικώς να γράφω αλλά γιατί, όπως λέγανε και οι Λατίνοι, «Verba volant, scripta manent», δηλαδή, "τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν». Επίσης πρέπει να λάβεις υπόψη σου ότι εγώ είμαι παιδί της πένας καθότι την εποχή που έζησα ως παιδί και νέος δεν υπήρχαν οι υπολογιστές ή, αν υπήρχαν, δεν ήταν τόσο διαδεδομένοι. Οπότε για να επικοινωνήσουμε συχνά πυκνά καταφεύγαμε στο χαρτί, αφού και το τηλέφωνο που υπήρχε ήταν ακριβό σπορ, ειδικότερα για τις υπεραστικές κλήσεις.

Του Δημήτρη Καλανδράνη Σε εστιατόριο στο νησί Μια φασολάδα ζήτησα Μαζί με μια σαλάτα. Ουί μεσιέ, μου είπανε Και μου ‘φεραν, Αντί το εθνικό μας φαγητό, λίγα φασόλια σκόρπια μέσα σε γαλλική σαλάτα. Ο σερβιτέρ, Μπον απετί μου ευχήθηκε. Παρντόν μεσιέ λε σερβιτέρ, απάντησα Κομπρενέ βου, θέλω φασολάδα, Μια μερίδα κανονική Που να μυρίζει Ελλάδα Με σκόρδο, ελαιόλαδο, σέλινο και καρότο Ο σερβιτέρ μού έφερε τον Μετρ Εντό ρεστοράν μοντέρν, μου λέει Οκι φασολάντα, κάνει μποκού αέρια Βρε άσε τα αέρια Μεσιέ λε Μετρ Του λεω εγώ. Εντό ντεν είναι Παρίσι στο Γαλλία. Εντό Πάρος είναι, στο Ελλάντα.

Της Νίνας Γεωργιάδου Ο γέρος που έχει πιο πολλά να νοσταλγεί, παρά να προσδοκά και που το παρόν του είναι δυο χέρια κουπιά με βαθιές χαρακιές, ρόζους που τους κόβει με σουγιά, ταμπακωμένα τα δυο δάχτυλα και μαύρα νύχια απ’ το κατράμι. Το πιο έγχρωμο της ζωής του, τα χέρια του. Ο γέρος που έκανε όλες τις ανδραγαθίες, μεγάλωσε με μπαγιάτικο ψωμί και λάδι, έπαιξε πόλεμο με ξύλινα τουφέκια, πολέμησε τυφεκιοφόρος με τρύπια άρβυλα, δίχως ποτέ να πάρει ένα παράσημο, έμαθε να διαβάζει τα σημεία των καιρών στα σύννεφα και να σέβεται τις φουρτούνες, σταυροκοπήθηκε πολλές φορές αλλά ποτέ δεν ελεήθηκε. Και η θάλασσα που δε σώνεται, όσο και να τη ρουφούν τα μάτια των ανθρώπων και δεν καίγεται, όσο και να δροσίζει την κάψα τους. Αρμενίζει τα καράβια τους, ανεμίζει τη μικρή σημαία του γέρου, την ξεσκίζει στις αντάρες της και δε χορταίνει να καταπίνει σκαριά και σώματα. Η θάλασσα που γλείφει τα ριζιμιά των βράχων, δίχως να πληγώνει και δίχως να πληγώνεται, που ξεμαλλιάζεται στους δυνατούς αέρηδες και

Είναι λίγο νωρίς, θα πουν οι περισσότεροι αναγνώστες μας, για αναλύσεις που αφορούν τις προσεχείς δημοτικές εκλογές. Αλλά για όσους γνωρίζουν ή για όσους έχουν ήδη αποφασίσει να συμμετάσχουν σ΄αυτές, ο πολιτικός χρόνος είναι περιορισμένος. Το πολύ μέσα σε ένα οχτάμηνο, οι δημοτικές παρατάξεις θα πρέπει να προετοιμάσουν το πρόγραμμά τους, τους εκλογικούς τους συνδυασμούς και την επικοινωνία τους με το εκλογικό σώμα της Πάρου, αφού καλώς εχόντων των πραγμάτων η τουριστική περίοδος θα ξεκινήσει αρκετά νωρίς, από τις αρχές Απριλίου, λόγω Πάσχα, οπότε μετά θα χαθούμε όλοι μέσα στην τουριστική κίνηση και τις επαγγελματικές υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτήν.

  Εξουσία και βλακεία Αμερικανίδα καθηγήτρια ρώτησε τους φοιτητές της (2017) γιατί έχασαν ο Ναπολέων και ο Χίτλερ τη μάχη με τη Ρωσία και ο καθένας απάντησε κατά τις γνώσεις και την κρίση του. «Ήταν βλάκες» απάντησε στο τέλος η καθηγήτρια! Πολλοί της εξουσίας φαίνονται παντοδύναμοι κι όμως φλερτάρουν με την βλακεία. Μην είστε τόσο σίγουροι ότι ο Πούτιν είναι πανέξυπνος. Θα μου πείτε ότι και οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να περηφανεύονται για τα μυαλά τους, αλλά εδώ ισοφαρίζονται οι ανοησίες, δεν πρόκειται για καθεστώς του καπετάν Ένα! Ο Χίτλερ ο δυστυχής αποφάσιζε μόνος του μέχρι να φτάσουν οι Ρώσοι έξω απ' το άντρο του στα λίγα μέτρα! Η βλακεία είναι όπως η μούχλα που έρχεται ύπουλα, είναι όπως η σκουριά τρώει το πανίσχυρο σίδερο και το ατσάλι. Στην Ελλάδα η εξουσία έχει πολλά της βλακείας να της καταμαρτυρήσουμε πέρα απ' τα άλλα της απονιάς, της έπαρσης, της επίδειξης. Όλοι θα θυμούνται ότι στις δημόσιες υπηρεσίες τα τηλέφωνα είχαν φραγή και για να επικοινωνήσει κανείς έπρεπε