Εξουσία και βλακεία
Εξουσία και βλακεία
Αμερικανίδα καθηγήτρια ρώτησε τους φοιτητές της (2017) γιατί έχασαν ο Ναπολέων και ο Χίτλερ τη μάχη με τη Ρωσία και ο καθένας απάντησε κατά τις γνώσεις και την κρίση του. «Ήταν βλάκες» απάντησε στο τέλος η καθηγήτρια! Πολλοί της εξουσίας φαίνονται παντοδύναμοι κι όμως φλερτάρουν με την βλακεία. Μην είστε τόσο σίγουροι ότι ο Πούτιν είναι πανέξυπνος. Θα μου πείτε ότι και οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να περηφανεύονται για τα μυαλά τους, αλλά εδώ ισοφαρίζονται οι ανοησίες, δεν πρόκειται για καθεστώς του καπετάν Ένα! Ο Χίτλερ ο δυστυχής αποφάσιζε μόνος του μέχρι να φτάσουν οι Ρώσοι έξω απ' το άντρο του στα λίγα μέτρα! Η βλακεία είναι όπως η μούχλα που έρχεται ύπουλα, είναι όπως η σκουριά τρώει το πανίσχυρο σίδερο και το ατσάλι. Στην Ελλάδα η εξουσία έχει πολλά της βλακείας να της καταμαρτυρήσουμε πέρα απ' τα άλλα της απονιάς, της έπαρσης, της επίδειξης. Όλοι θα θυμούνται ότι στις δημόσιες υπηρεσίες τα τηλέφωνα είχαν φραγή και για να επικοινωνήσει κανείς έπρεπε να συνδεθεί με τον μαγικό αριθμό 151. Πίσω απ' αυτόν τον αριθμό ήταν κάποιος υπάλληλος του ΟΤΕ που έκανε τη σύνδεση. Η εξουσία είχε μυστικά και έκανε τα πάντα να τα κρατήσει φυλαγμένα, να μην γίνουν θέα κοινή. Αντλούσε δύναμη απ' αυτό, η σιωπή η αδιαφάνεια, το σκοτάδι τρέφουν την κάθε εξουσία. Και όμως ο υπάλληλος πίσω από το 151 μάθαινε το όποιο μυστικό και κατά την κρίση του το διέδιδε από εδώ και από εκεί και σταματούσε να είναι κρυφό. Στη Μύκονο (μιλούμε για το 1975) ο γυμνασιάρχης τα είχε μαζί μας. Ο λόγος θα σας φανεί απίστευτος, είχε ζηλέψει ο καημένος που τα παιδιά μάς προτιμούσαν, που ήθελαν πιο ανθρώπινη εκπαίδευση, που ζητούσαν τη χαρά και όχι το φόβο στο σχολείο. «Δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα το σχολείο» είπε μια μέρα και όταν τον ρώτησα «τότε τι είναι» δεν απάντησε. Με την ευρεία έννοια το σχολείο πρέπει να είναι φιλανθρωπικό, να διδάσκει και να πραγματοποιεί την ανθρωπιά, αν αποτυγχάνει και σήμερα ας το κοιτάξουν οι νέοι εκπαιδευτικοί. Λοιπόν ο άνθρωπος αυτός γύρεψε να μας περάσει από δικαστήριο κι άρχισε τις επαφές με την επιθεώρηση. «Στο σχολείο έχουμε αντάρτες και θα μου το χαλάσουν. Στείλτε μου ανθρώπους για ανάκριση». Είπαμε χρησιμοποιούσε το 151 και πίσω απ' αυτό ήταν ένας άνθρωπος που μας αγαπούσε και αμέσως φρόντισε να μας ενημερώσει για όλα όσα άκουγε. Καμιά φορά και η άλλη πλευρά έχει τους «κατασκόπους» της κι όχι μόνο η αδίστακτη εξουσία. Μαθαίναμε όλες τις κινήσεις και οργανώσαμε την άμυνά μας. Και όταν τελείωσαν αυτές οι ανακρίσεις οι κερδισμένοι είμαστε εμείς και ο γυμνασιάρχης δεν μπορούσε να το πιστέψει ότι οι ένοχοι βγήκαν αθώοι και οι άλλοι της δικής του πλευράς και ό ίδιος έχασαν. Θα επαναλάβω ότι ο λόγος που ξεκίνησε αυτή η διαμάχη και βγήκαν πολλά στη φόρα ήταν ότι εμείς μετά τη χούντα θέλαμε ν' αλλάξουμε λίγο τον προσανατολισμό του σχολείου και αυτοί οι άνθρωποι (δεν ήταν όλοι έτσι) είχαν ορκιστεί να είναι Ηρακλείς, προστάτες των στεμμάτων της συντήρησης και της αντίδρασης. Στη Μύκονο συνάντησα και την κόρη του ανθρώπου αυτού που έσπευσε πίσω από το 151 να μας ενημερώσει να πάρουμε τα μέτρα μας και το γιο του. Μετά 42 χρόνια! Η φραγή του τηλεφώνου σταμάτησε επί Σημίτη. Συγγνώμη για τα πολλά. Οι κάθε λογής εξουσιαστές να προσέχουν τη βλακεία, αυτή είναι ισχυρότερη και τους σκάβει το λάκκο!
Χρίστος Γεωργούσης
