Παριανές υποκειμενικότητες

Η Νέα Δημοκρατία αποτελεί κυρίαρχη πολιτική δύναμη στο νησί μας. Εάν επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε και να ερμηνεύσουμε το χώρο αυτό, που σε σημαντικό βαθμό επηρεάζει και συχνά καθορίζει την πορεία του νησιού μας, θα διαπιστώσουμε ότι οι νεοδημοκράτες της Πάρου είναι πανταχού παρόντες και συμμετέχουν σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα του νησιού μας.

  «Άτιμος είναι ο κόσμος τούτος Αγά μου, άδικος τιποτένιος. Οι πιο καλοί πεινούν κι αδικιούνται, οι πιο κακοί τρων και πίνουν και κυβερνούν, χωρίς πίστη, χωρίς ντροπή, χωρίς αγάπη. Δεν μπορεί πια το άδικο να βαστάξει ! Θα βγω στους γύρω δρόμους, θα σταθώ στις πλατείες, θανέβω στις στέγες και θα φωνάξω: Ελάτε όλοι οι πεινασμένοι κι οι αδικημένοι κι οι τίμοι να σμίξουμε, να βάλουμε φωτιά, να καθαρίσει η γης από δεσποτάδες κι αφεντάδες κι αγάδες. …Θά ‘θελα Αγά μου, νάχα τη δύναμη να σηκωθώ, να κηρύξω σε όλο τον κόσμο επανάσταση. Να ξεσηκώσω όλους τους ανθρώπους, άσπρους, μαύρους, κίτρινους, να γίνουμε ένας στρατός της πείνας παντοδύναμος και να μπούμε στις μεγάλες σαπισμένες πολιτείες και στα άτιμα παλάτια και στα ξετσίπωτα σεράγια της Πόλης και να βάλουμε φωτιά !». Νίκος Καζαντζάκης, «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»

  Τύψεις για τη Μυρτώ! Δεν εγκρίνουν 150 ευρώ για την καρέκλα της Μυρτώς, διάβασα πριν χρόνια στο διαδίκτυο. Άξιοι! Αλλά ο Δήμος Πάρου έπρεπε να δώσει αυτό το ποσό, έτσι ως αναγνώριση της ευθύνης του νησιού για το συνταρακτικό αυτό γεγονός. Ας το έδινε η εκκλησία ή ιδιώτης. Ας έκανε έρανο κάποιος Σύλλογος για το ευτελές αυτό ποσόν. Δεν ξέρω πόσο είναι αλήθεια και τι έγινε τελικά. Εκείνοι που ασχολούνται με την ιστορία και πρωτοτυπούν ας σημειώσουν μερικά συνταρακτικά γεγονότα της τελευταίας 50ετίας. α) Την περιπέτεια της Μυρτώς (κι ας μην αρχαιοελληνικοφέρνουν πολλοί, η γενική στα νεοελληνικά είναι Μυρτώς, πλατεία Μαντώς). β) Τη δολοφονία του Δημήτρη Μίχα από ληστές της Τράπεζας στη Νάουσα. γ) Το θάνατο νέων ανθρώπων από μηχανάκια και δυστυχήματα στους δρόμους. δ) Τα τερατώδη ξενοδοχεία 500 κλινών και πάνω που θα βουλιάξουν το νησί. ε) Την χωρίς εμπόδια καταστροφή της παραλίας στο Μαρτσέλο απέναντι.   στ) Την αποχή των νέων από τα τεκ ταινόμενα. ζ) Τη νομοθεσία για την αυτοδιοίκηση