Όπως η τηλεόραση αναπαράγει σκουπίδια στο όνομα της τηλεθέασης, έτσι κι εμείς αναπαράγουμε παρανομίες για την κονόμα

Το κράτος έχει το μαχαίρι, έχει και το πεπόνι. Ο πολιτικός που διοικεί το κράτος οφείλει να έχει όραμα και με τα εργαλεία που έχει οφείλει να το υλοποιεί προς όφελος του κοινού καλού. Το κοινό καλό, εν προκειμένω, αναδύεται από το πολίτευμα της Δημοκρατίας και κωδικοποιείται εργαλειακά στο Σύνταγμα. Έτσι ο πολιτικός υποχρεούται να ασκεί πολιτικές που εξασφαλίζουν τη δημόσια δωρεάν παιδεία, τη δημόσια δωρεάν υγεία, την εργασία σε όλους τους πολίτες του, την ισονομία, την ισοπολιτεία, την δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών ανάλογα με την οικονομική δύναμη του καθένα μας. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, στην περίπτωση που δεν θα ικανοποιούνταν οι παραπάνω συνθήκες, οι υγιείς σκεπτόμενοι πολίτες θα όφειλαν να καταδικάσουν τους πολιτικούς και τις πολιτικές που εφαρμόζουν και να αναδείξουν άλλους καλύτερους ανεξαρτήτως, μάλιστα, προσωπικών συμφερόντων. Να σκεφτείτε ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, που ήταν φιλόσοφοι και πανεπιστήμονες, υποστήριζαν ότι οι πολιτικοί ακόμα κι αν ήταν πετυχημένοι...