Παριανές υποκειμενικότητες

Από: Γιώργος Κογκαλίδης Η Εθνική, δίχως να… ζορίσει τις μηχανές, «κλείδωσε» την πρώτη θέση στον όμιλο με τη νίκη επί της Ιταλίας , πάει χαλαρά στα πρώτα χιαστί και πλέον θα ασχοληθεί ξανά με το Ευρωμπάσκετ στην… 8άδα. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, από τη στιγμή που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κάνει… μαγικά πράγματα. Δεν είναι μόνος, μην παρασυρθούμε, μην αδικήσουμε τους υπόλοιπους.

  Το πρώτο φιλικό της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ κόντρα στην Ισπανία μας άφησε με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη. Μπορεί ο κυριότερος λόγος να ήταν η απολαυστική εμφάνιση του Γιάννη, όμως είμαι βέβαιος πως ο Ιτούδης πάνω απ όλα θα εκτίμησε τη συνέπεια που έδειξε η ομάδα στο αμυντικό κομμάτι στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης. Πραγματικά όσοι χρησιμοποιήθηκαν (σχεδόν όλοι δηλαδή) έπαιξαν εξαιρετική άμυνα και αν εξαιρέσουμε κάποια προβλήματα στο αμυντικό ριμπάουντ που φανερώθηκαν στα μισά της τρίτης περιόδου, στο υπόλοιπο παιχνίδι "πνίξαμε" τους Ισπανούς που χωρίς κάποιον αξιόλογο οργανωτή δεν έβρισκαν επιθετικές λύσεις. Οσο για το Γιάννη εμφανίστηκε πιο δυνατός από ποτέ, ένα πραγματικό θηρίο που απλά ... δεν αντιμετωπίζεται με "νόμιμο" τρόπο. Και αν σε κάτι μοιάζει αυτή η ... δεύτερη έκδοση του Γιάννη με τη πρώτη (της εποχής Σκουρτόπουλου εννοώ) είναι ο σχεδόν πανομοιότυπος τρόπος που αποφασίζει να επιτεθεί, αυτή η μέθοδος του οδοστρωτήρα ένας εναντίον όλων που καταλ