Το "ξύλο" στο Γιάννη ο μεγαλύτερος εχθρός της Εθνικής
Το πρώτο φιλικό της Εθνικής μας ομάδας μπάσκετ κόντρα στην Ισπανία μας άφησε με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη. Μπορεί ο κυριότερος λόγος να ήταν η απολαυστική εμφάνιση του Γιάννη, όμως είμαι βέβαιος πως ο Ιτούδης πάνω απ όλα θα εκτίμησε τη συνέπεια που έδειξε η ομάδα στο αμυντικό κομμάτι στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης. Πραγματικά όσοι χρησιμοποιήθηκαν (σχεδόν όλοι δηλαδή) έπαιξαν εξαιρετική άμυνα και αν εξαιρέσουμε κάποια προβλήματα στο αμυντικό ριμπάουντ που φανερώθηκαν στα μισά της τρίτης περιόδου, στο υπόλοιπο παιχνίδι "πνίξαμε" τους Ισπανούς που χωρίς κάποιον αξιόλογο οργανωτή δεν έβρισκαν επιθετικές λύσεις. Οσο για το Γιάννη εμφανίστηκε πιο δυνατός από ποτέ, ένα πραγματικό θηρίο που απλά ... δεν αντιμετωπίζεται με "νόμιμο" τρόπο. Και αν σε κάτι μοιάζει αυτή η ... δεύτερη έκδοση του Γιάννη με τη πρώτη (της εποχής Σκουρτόπουλου εννοώ) είναι ο σχεδόν πανομοιότυπος τρόπος που αποφασίζει να επιτεθεί, αυτή η μέθοδος του οδοστρωτήρα ένας εναντίον όλων που καταλήγει ή σε καλάθι ή σε φάουλ ή και στα δύο. Και όσο κι αν αυτό δείχνει αποτελεσματικό, επιτρέψτε μου να ... ανησυχώ. Δεν ήταν λίγες οι φορές σήμερα που οι Ισπανοί δεν δίστασαν να κάνουν σκληρά φάουλ επάνω του αφού δεν έβρισκαν άλλο τρόπο να τον σταματήσουν. Και αν οι Ισπανοί σε ένα φιλικό παιχνίδι τον έπαιξαν έτσι, φαντάζομαι πως σε επίσημα παιχνίδια η σκληρότητα θα πολλαπλασιαστεί αρκετά. Φυσικά κάπως έτσι αντιμετωπίζεται και στο ΝΒΑ και ο πραγματικός λόγος που ανησυχώ δεν είναι επειδή φοβάμαι πως θα τραυματιστεί. Κακά τα ψέματα. Οσο κι αν ο Γιάννης θέλει να αφήνει και τη ψυχή του στο παρκέ για την ομάδα, δεν παύει να αγωνίζεται με την ... ανοχή των εργοδοτών του οι οποίοι βλέποντας πως το κυριότερο "προϊόν" τους απειλείται, φοβάμαι πως δεν θα θέσουν μόνο χρονικούς περιορισμούς στη χρησιμοποίησή του. Στο επόμενο διάστημα ο Δημήτρης Ιτούδης και το επιτελείο του, αλλά και ο ίδιος ο Γιάννης θα πρέπει να δουλέψουν πάνω σ ένα λιγότερο ηρωϊκό και περισσότερο έξυπνο πλάνο προκειμένου ο σούπερ σταρ της ομάδας να μη ρισκάρει τη συμμετοχή του ούτε στο ερχόμενο eurobasket ούτε και σε κάποια μελλοντική επίσημη διοργάνωση. Με λίγα λόγια θα πρέπει όταν "μαζεύει" τρεις και τέσσερεις γύρω του να αξιοποιεί τους ελεύθερους συμπαίκτες του. Εχω δε την εντύπωση πως κάτι τέτοιο θα ωφελήσει την ομάδα και στα διαστήματα που ο ίδιος θα βρίσκεται στον πάγκο. Δεν ήταν και τόσο ενθαρρυντικά τα όσα είδαμε χθες απ τους υπόλοιπους. Με εξαίρεση τον Αγραβάνη της πρώτης περιόδου, ελάχιστοι απ τους υπόλοιπους πήραν πρωτοβουλίες. Ακόμα και ο Ντόρσεϊ που είναι εξαιρετικός σουτέρ έδειξε να διστάζει σε πολλά σημεία του αγώνα και τελικά να υποπίπτει σε λάθη εξαιτίας αυτού του δισταγμού του. Θα είναι κρίμα για την ομάδα η απαστράπτουσα παρουσία του Γιάννη να "ευνουχίσει" τους υπόλοιπους. Προς το συμφέρον όλων λοιπόν, αλλά κυρίως της ομάδας, ο Γιάννης θα πρέπει να πασάρει περισσότερο και ας σκοράρει λιγότερο. Οσοι παρακολουθούμε τους Bucks ξέρουμε πως μπορεί να το κάνει και μάλιστα πολύ καλά.
Νίκος Καραμάνος
