Παριανές υποκειμενικότητες

Όταν έρχεται στον νου μας η έννοια της ηθικής και πολύ περισσότερο όταν την συνδέομαι με τους περισσοτέρους (ευτυχώς όχι όλους) αιρετούς που γνωρίζουμε , το συναίσθημα που επικρατεί είναι η απαισιοδοξία και μερικές φορές ο θυμός. Δεν θα αναλύσουμε εδώ βέβαια το τεράστιο αυτό θέμα ,ούτε είμαστε ικανοί γι αυτό , ούτε φυσικά έχουμε τις απαραίτητες γνώσεις .

Μια νέα σχολική χρονιά είναι μπροστά μας. Ταυτόχρονα είναι παρόντα παλιά αλλά και νέα προβλήματα που προκύπτουν από την κυβερνητική πολιτική στο χώρο της Παιδείας, προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν και πάλι γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές: ⦁ Με την ακρίβεια παρούσα στα λαϊκά νοικοκυριά για να προβληματίζονται ποιες από τις ανάγκες σε σχολικά είδη και εξωσχολικές δραστηριότητες των παιδιών τους θα καλύψουν ⦁ Με την πανδημία να είναι ακόμα εδώ και η κυβέρνηση να ανοίγει τα σχολεία με μηδενικά μέτρα, με αποκλειστικά ατομική ευθύνη σε γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές

Δημοσιεύουμε το δέκατο τρίτο σχόλιο συμπατριώτη μας. Δεν γνωστοποιούμε το όνομά του σεβόμενοι την επιθυμία του. Ο καθένας έχει τους δικούς του λόγους να μη θέλει να γίνει γνωστό το όνομά του. Μας ενδιαφέρει η ουσία των σχολίων, καταγράφοντας πραγματικότητες και καταστάσεις που δεν έχουν πέσει στη δική μας αντίληψη. Μας μίλησε ο Π.Α., επιχειρηματίας.

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ Η Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ ΠΑΡΟΥ – ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ εύχεται στη σχολική κοινότητα των νησιών μας η νέα χρονιά να είναι παραγωγική και χωρίς τα προβλήματα και την αναστάτωση που προκάλεσε η πανδημία του covid-19. Στην Πάρο, που με ευθύνη της δημοτικής αρχής απουσιάζουν εδώ και χρόνια σοβαρές σχολικές κτηριακές υποδομές, προστέθηκε τα τελευταία χρόνια και το πρόβλημα της στέγασης μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών. Ο πενιχρός μισθός τους, αδυνατεί να ανταποκριθεί στα υψηλά ενοίκια της Πάρου, ενώ είναι συχνές και οι περιπτώσεις για μισθώσεις μικρότερης διάρκειας από αυτήν του σχολικού έτους.

  Να «Παριανοποιήσουμε» το «Άξιον Εστί» Διάβασα κάπου ότι η φιλοσοφία μπορεί να δράσει και θεραπευτικά και να μας γλιτώσει απ’ την κατάθλιψη. Αυτό συμβαίνει και με άλλα διαβάσματα και με άλλες ασχολίες. Και η ποίηση δρα αντικαταθλιπτικά και για όσους γράφουν και για όσους διαβάζουν. Η Πάρος μπορεί να δώσει εμπνεύσεις για ποίηση, αλλά και να ερμηνεύσει πολλά της ποίησης. Είπαν ότι ο Ελύτης έγραφε απ’ το μικρό του δωμάτιο, απ’ το γραφείο του. Όταν διάβασα το «Άξιον Εστί» και με πήγε στα ουράνια και το έμαθα όλο απέξω (1964) βρήκα πολύ την Πάρο μέσα και πολύ τις Κυκλάδες. Χωρίς τις Κυκλάδες ο Ελύτης δεν θα είχε κάνει το έργο αυτό ή θα είχε άλλο χρώμα. Επειδή σκοπεύω να μιλήσω ευρύτερα για την ποίηση βάζω δυο ερωτήματα. Πρώτο ερώτημα είναι να θυμηθούμε στίχους που να εμπεριέχουν εικόνες απ’ την Πάρο ή απ’ τα νησιά γενικότερα. Δεύτερο ερώτημα είναι αν μπορούμε να δώσουμε, να γράψουμε στίχους εμπνευσμένοι απ’ τα τοπία της Πάρου. Πάνω στο πρώτο ερώτημα δίνω μια απάντηση (απ’ τις εκα