Παριανές υποκειμενικότητες

Τη διερεύνηση των δημοσιευμάτων που αφορούν την κατάληψη τμημάτων του αιγιαλού στην Πάρο καθώς επίσης και τη λειτουργία καταστήματος ενώ έχει σφραγιστεί στη Σέριφο διέταξε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Με παραγγελία της προς την Εισαγγελέα Πρωτοδικών Σύρου η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη, ζητεί να ερευνήσει δημοσιεύματα του ηλεκτρονικού Τύπου, που αφορούν την Πάρο στο θέμα των καταλήψεων τμημάτων του αιγιαλού και τη Σέριφο στο ζήτημα της λειτουργίας καταστήματος που λειτουργεί σε παραλία και έχει σφραγιστεί. Στην Πάρο, οι κάτοικοι του νησιού διαμαρτύρονται καθώς δεν υπάρχει ελεύθερη παραλία , δηλαδή παραλία που δεν έχει καταληφθεί από ξαπλώστρες και άλλου είδους εγκαταστάσεις, ενώ κάποιοι επιχειρηματίες που έχουν μισθώσει από τον Δήμο τμήμα των παραλιών, επεκτείνουν αυθαίρετα τις άδειες που έχουν για ομπρέλες και ξαπλώστρες. Κάτοικοι της Πάρου αντιδρούν στην καταπάτηση του ελεύθερου χώρου στις παραλίες διεκδικώντας το αναφέρετο δικαίωμά τους στην πρόσβαση σε αυτές

Γράφει ο  Κώστας Αργουζής Το κίνημα για την απελευθέρωση των παραλιών από τους επιχειρηματίες καταπατητές πήρε διαστάσεις, που ίσως να μην είχαν προβλέψει ούτε οι διοργανωτές του. Αγκαλιάστηκε από την πλειοψηφία των κατοίκων του νησιού και έχει πανελλήνια απήχηση. Εάν το κοιμώμενο κράτος δεν αφυπνιστεί σε όλες του τις εκδοχές, τότε τη συνέχεια πρέπει να την αναλάβει ο Δήμος. Δημοτική αρχή και αντιπολίτευση οφείλουν να συνεννοηθούν και με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να προχωρήσουν στην πάταξη της παρανομίας. Να επιβάλουν το νόμο όπου χρειαστεί και να ελευθερώσουν το κομμάτι των παραλιών που έχει καταπατηθεί. Δικαιολογία δεν υπάρχει. Ο Δήμος έχει το νόμο με το μέρος του, διαθέτει εργατικό προσωπικό και μηχανήματα και το κυριότερο έχει τον κόσμο ενεργοποιημένο και συμπαραστάτη του. Είναι υποχρέωσή του να το πράξει. Με πρόστιμα της πλάκας, λύση του προβλήματος της καταπάτησης δημόσιου χώρου δεν πρόκειται να υπάρξει. Και βέβαια ο παράνομος στη μικρή Σάντα Μαρία, πρέπει να καταλάβει ότι

Κινητοποίηση στην Πάρο για ελεύθερες παραλίες Γράφει ο Χάρης Φραντζής Κάτοικοι του νησιού αυτοοργανώθηκαν και άσκησαν το δικαίωμά τους για ελεύθερη πρόσβαση και χρήση του αιγιαλού στη Μικρή Σάντα που έχει καταληφθεί από ομπρελοκαθίσματα.  ● Παρούσα η «Εφ.Συν.» στην κινητοποίηση που βρίσκει μιμητές σε Νάξο και Σύρο. Tην Κυριακή, εν μέσω καύσωνα, την ώρα που εικόνες τρόμου από το «καραβάνι» των πυρόπληκτων στην Ρόδο παίζονταν στα ειδησεογραφικά πρακτορεία όλου του κόσμου, υπενθυμίζοντάς μας με τον τραγικότερο τρόπο τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος, οι κάτοικοι της Πάρου την έκαναν πράξη. Με σύνθημα «Επανακτούμε τις παραλίες» (reclaim the beach) έπραξαν το αυτονόητο, ασκώντας το δικαίωμά τους για ελεύθερη πρόσβαση και χρήση του αιγιαλού στη Μικρή Σάντα, αναδεικνύοντας με την κινητοποίησή τους την ανάγκη προστασίας και συνύπαρξης με τη φύση. Το φαινόμενο της κατάχρησης -ή και της τελείως παράνομης κατάληψης- παραλιών από ομπρελοκαθίσματα ιδιωτικών επιχειρήσεων έχει πάρει τεράστι

Γράφει ο  Κώστας Αργουζής Η Μικρή Σάντα Μαρία, ένα αριστούργημα της φύσης. Προχωράς σε ένα τσιμεντοστρωμμένο δρόμο, έχοντας δεξιά και αριστερά του δρόμου πανάκριβες βίλες που θυμίζουν ελάχιστα ότι βρίσκεσαι σε κυκλαδίτικο νησί. Στη συνέχεια συναντάς ένα μικρό μονοπάτι που και από τις δύο πλευρές του έχει πυκνή βλάστηση από κέδρους. Φτάνεις στην παραλία με μια καταπληκτική χρυσαφένια αμμουδιά έξω και μέσα στη θάλασσα. Η παραλία είναι γεμάτη από δεκάδες ομπρελοξαπλώστρες, η μια δίπλα στην άλλη, με τον επιχειρηματία να εισπράττει καθημερινά καταπατώντας δημόσιο χώρο, αφού λειτουργεί την επιχείρησή του σε χώρο που δεν του έχει δοθεί από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου ή το Δήμο. Από αυτήν την παραλία ξεκίνησε τις ακτιβίστικες δράσεις της η Κίνηση Πολιτών Πάρου για τις απελευθέρωση των παραλιών του νησιού μας. Από αυτήν, που ο επιχειρηματίας εξευτέλισε το Λιμεναρχείο και το Αστυνομικό Τμήμα της Πάρου, την ελληνική Δικαιοσύνη, την Κτηματική Εταιρεία και το Δήμο μας, αφού αυθαιρετώντας κα

Γράφει ο Fragiskos Kefalas Με την χθεσινή απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μπήκε σε τροχιά υλοποίησης η "αξιοποίηση" του πρώην Δημοτικού ξενώνα στο Πίσω Λιβάδι. Η Δημοτική Αρχή πίστη στο παραδοσιακό δόγμα "ανάπτυξης" του Ελληνικού Κράτους αποφάσισε να προχωρήσει με την μια πρόταση που τηρούσε τις προϋποθέσεις για την "αξιοποίηση" του οικοπέδου του Ξενώνα. Τι όμως αποφασίστηκε χθες; Αποφασίστηκε ότι σε έναν οικισμό που κυριολεκτικά δεν υπάρχει κανένας ελεύθερος χωρος, έναν οικισμό που με την ολοκλήρωση και της μεγάλης ξενοδοχειακής μονάδας θα ασφυκτιά πραγματικά από χρήσεις τουριστικής "ανάπτυξης", ο μοναδικός ελεύθερος χώρος που θα μπορούσε να δώσει ανάσα στον οικισμό θα αξιοποιηθεί στην ίδια λογική. Τσιμέντο να γίνει…. Από τα 400 m2 περίπου κάλυψης που έχει το υπάρχον κτίριο, η πρόταση περιλαμβάνει 1.150 m2 τουριστικών χρήσεων καλύπτοντας πλήρως και το τελευταίο ελεύθερο κομμάτι γης στον οικισμό. Για την σημασία των ελεύθερων χώρων στους οικισμο

Δοκίμασα και ειδικά γυαλιά, αλλά ακόμα άϋλα παρκόμετρα δεν είδα. Αυτό που είδα είναι, ότι ενώ η Δημοτική αρχή πασχίζει με φιλμάκια να μας πείσει ότι ζούμε στον Παράδεισο επί της Γης, στην πραγματικότητα έχει ρίξει λευκή πετσέτα, στον έλεγχο της κατάστασης. Εσκεμμένα ή από αδυναμία; Αν και λίγη σημασία έχει πλέον. Για να τα λέμε όλα, οι Αστυνόμοι την ίδια ώρα 'έγραφαν' στον Κάτω Γιαλό. Φωτό από σήμερα πρωί . Πηγή: ΠΑΡΟΣ Αλλαγή Πορείας

"Τα αρχαία λατομεία στο Μαράθι της Πάρου να χαρακτηριστούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς". Έτσι έκλεισε η σημαντική παρουσίαση της ξεναγού κ. Γεωργίας Παπαδοπούλου και του κ. Spyros Mitrogiannis για τη σπουδαιότητα αυτού του χώρου που απ' τα σπλάχνα του βγήκε το ονομαστό Παριανό Μάρμαρο. Πηγή:  ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΟΣΟΣ

 

  Αναστάσιος Γκίκας . μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Προσφύγων σήμερα (20 Ιούνη) θα θέλαμε να εκφράσουμε -για μια ακόμη φορά - την οδύνη, τον αποτροπιασμό αλλά και την καταδίκη μας για το πρόσφατο πολύνεκρο ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου. Γιατί, βεβαίως, δεν πρόκειται απλά και μόνο για ένα «τραγικό συμβάν» (όπως διατείνονται, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα, ΜΜΕ και διαχρονικά κυβερνώντες). Το να θαλασσοπνίγονται 2.500 φτωχοί και κατατρεγμένοι άνθρωποι κάθε χρόνο στη Μεσόγειο σε μια απελπισμένη τους προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή –για τους ίδιους και τα παιδιά τους (γιατί δυστυχώς πολλά από τα θύματα είναι παιδιά)- δεν αποτελεί κάποιο «φυσικό φαινόμενο». Έχει αιτίες. Πρόκειται για την ίδια εκείνη πολιτική, κατά την οποία ο κόσμος μοιράζεται και ξαναμοιράζεται, μέσα από έναν αδυσώπητο ανταγωνισμό για φυσικούς πόρους, πλουτοπαραγωγικές πηγές και φτηνό εργατικό δυναμικό, γεννώντας διαρκώς πολέμους, φτώχεια και ξεριζωμούς. Τα θύματα αυτής της πολιτική

Πρωτοφανής επίθεση σε ηλικιωμένη που αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα Ανάστατη είναι η τοπική κοινωνία της Πάρου από πρωτοφανή επίθεση που δέχθηκε ηλικιωμένη με κινητικά προβλήματα, καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι, από ανήλικο. Σύμφωνα με το cyclades24 , η 62χρονη που πριν από έναν χρόνο έχασε τον γιο της σε θανατηφόρο τροχαίο, το Σάββατο το μεσημέρι, όταν επέστρεφε από το κοιμητήριο της Πάρου, δέχθηκε επίθεση από ανήλικο Ρομά. Το περιστατικό συνέβη στην πλατεία της Εκατονταπυλιανής όπου ο ανήλικος τη χτυπούσε με γροθιές. Η γυναίκα ζητούσε βοήθεια και αφού έγινε αντιληπτή από περαστικούς κατάφερε να ξεφύγει και να αποφευχθούν τα χειρότερα. Στη συνέχεια, η 62χρονη πήγε έντρομη στο αστυνομικό τμήμα του νησιού για να καταγγείλει το γεγονός, ωστόσο δεν κατέθεσε μήνυση, φοβούμενη τις απειλές που δέχτηκε από τον ανήλικο που τη χτύπησε. (Η συνοδευτική φωτογραφία είναι από παλιότερο περιστατικό (2021), όπου ξυλοκοπήθηκαν αστυνομικοί μέσα στο Α.Τ. Πάρου. ) Καλά πάμε... Πηγή:  ΠΑΡΟΣ Αλλαγή Πο

Οι φίλοι της Δημοτικής παράταξης Πάρος επιμένουμε στην πράξη, έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν για τα κεκτημένα τους. Ο Κώστας Ροκονίδας ασκεί όπως πάντα, μια σοβαρή, στιβαρή και πάντα επιβεβαιούμενη αντιπολίτευση, υποχρεώνοντας πολλές φορές με το στανιό, την ‘πράξη’ να πράξει το σωστό, ενώ ο Κώστας Μπιζάς μετά την δυνατή είσοδο στα δημοτικά δρώμενα, συνεχώς αυξάνει την εδραίωση και επιβεβαίωση του, συγκεντρώνοντας στελέχη φρέσκα και παλιά, με ανοιχτά και ικανά μυαλά, πέρα και πάνω από κομματικές αλυσίδες. Αυτό ενοχλεί και ανησυχεί. Και επιστρατεύονται τα πάντα. Από όλες τις πλευρές. Αλλά, όπως δεν μπορείς να πουλήσεις ψυγείο σε Εσκιμώο, έτσι δεν μπορείς να κρύψεις και την πραγματικότητα από τους Παριανούς, όσο και αν προσλαμβάνεις επιστρατεύεις κονδυλοφόρους εκτός Πάρου. Και η πραγματικότητα είναι ότι στην πράξη, η ‘Πράξη’ καταρρέει σε όλα τα μέτωπα. Η επικοινωνιακή έκρηξη των τελευταίων ημερών (που θα γιγαντωθεί μέχρι τον Οκτώβρη), προσπαθεί να παρουσιάσει την Πάρο σαν το ιδανικό μέρος γ

 

 

Μαργαρίτα Πουρνάρα Δεν ξέρω αν φταίνε οι Κυκλαδίτες πρόγονοί μου αλλά οι μυρωδιές από τα άγρια φυτά που μεγαλώνουν στις ανεμοδαρμένες πλαγιές αυτών των νησιών μπαίνουν από τη μύτη μου κατευθείαν στην καρδιά μου. Μου προκαλούν ακαταμάχητη συγκίνηση τα αρώματα του θυμαριού, του φασκόμηλου, του μάραθου. Γι’ αυτό και όταν άνοιξε την πόρτα του εργαστηρίου της η Δήμητρα Σκανδάλη στην Αλυκή της Πάρου και με τύλιξαν όλες αυτές οι ευωδιές, αισθάνθηκα ότι επιτέλους η σύγχρονη τέχνη που παράγεται στην Ελλάδα μπορεί να έχει ταυτότητα, να μη μοιάζει με όλα αυτά τα ακαταλαβίστικα (στα μάτια μου τουλάχιστον) πράγματα που βλέπω σε εκθέσεις και θα μπορούσαν να έχουν γίνει σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Αυτό ήταν που με δόνησε όταν είχα πρωτοδεί δουλειά της εικαστικού –που χρησιμοποιεί λουλούδια, σπαρτά, φύκια, θραύσματα από καΐκια ως πρώτη ύλη– στις δύο καταπληκτικές ομαδικές εκθέσεις που είχε κάνει ο επιμελητής Κώστας Πράπογλου σε ένα από τα εγκαταλελειμμένα κτίρια στο ψυχιατρικό συγκρότημα στο Δαφν

Πόσο θελκτική είναι η θεότητα του Μαμωνά!!! Πόσο μεγάλο το πλήθος των πιστών του υπό τον ήλιο. Σου προσφέρει ανέσεις κάθε είδους και μορφής. Σπίτια υπερμεγέθη με σύγχρονο εξοπλισμό, εξωτικά ταξίδια σε όλο τον κόσμο με διαμονή σε πεντάστερα και εάν, ο μη γένοιτο ασθενήσεις, νοσηλεύεσαι σε πανάκριβα ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Ο Μαμωνάς προσφέρει δύναμη στους πιστούς του, που όλοι τους υπολογίζουν. Έχουν γνώμη επί παντός επιστητού, ακόμα και όταν είναι κύμβαλα. Η πυξίδα που διαθέτουμε εκεί μας οδηγεί. Το δρόμο αυτό βαδίζουμε όλο και περισσότεροι και εδώ στο νησί. Υπηρετούμε τον πλούτο που συχνά οδηγεί στον συβαριτισμό. Υπηρετούμε τους άρτι αφιχθέντας οικονομικά ισχυρούς και τρώμε το τυράκι που μας ταΐζουν, χωρίς να βλέπουμε τη φάκα. Και η φάκα είναι τόσο μεγάλη που μας χωράει όλους. Και όταν αυτοί καταστρέφουν παμπάλαιες δικές μας συνήθειες, όταν δεν αφήνουν τίποτε απείρακτο, ακόμα και τους υγροβιότοπους, εμείς κλεισμένοι στο μεγάλο γυάλινο κλουβί, που μας τοποθέτησαν οικιοθελώς, απλά βλέπουμ

Τελικά τι μπορούμε να κάνουμε γι΄αυτόν τον τόπο που μας τρέφει; Πως μπορούμε να αποκρούσουμε τους εισβολείς που τον καταστρέφουν; Έχουν τόση δύναμη εκείνοι και εμείς είμαστε τόσο αδύναμοι; Μήπως κάποιοι από εμάς άνοιξαν την κερκόπορτα και εισέβαλαν και βεβηλώνουν ασύδοτοι το νησί; Το Μαρτσέλο καταστρέφεται!!! Το πήρατε είδηση; Και ήταν κάποτε υγροβιότοπος. Ήταν!!! Τώρα ανασκάπτεται, ισοπεδώνεται και χτίζεται, επειδή οι άρχοντές μας οι δημοτικοί είπαν: «Πόθεν προκύπτει ότι είναι υγροβιότοπος;» Και κατάργησαν το μικρό σημαδάκι στον επίσημο χάρτη της περιοχής. Και αυτό το σημαδάκι που εξαφάνισαν, εξαφάνισε το Μαρτσέλο. Τι κρίμα!!! Πηγή:  ΠΑΡΟΣ Αλλαγή Πορείας

Είπε ο άφρων: «Τα σκουπίδια στον Μπούγαδο δεν τα βλέπει κανένας. Άρα δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε με αυτά». Μάταια κάποιοι που έβλεπαν αυτό που θα συμβεί, προσπάθησαν να τον πείσουν ότι υπάρχει θέμα. Παρέμεινε αμετάπειστος. Και τώρα που ήρθε η ώρα της κρίσης τα σκουπίδια τον εκδικούνται. Η Επικράτειά του, η κατά δήλωσή του, η «ωραιότερη των Κυκλάδων», μεταμορφώθηκε σε μεγάλο σκουπιδότοπο. Και ήταν Πάσχα, με χιλιάδες επισκέπτες, που τα έβλεπαν και σχολίαζαν. «Τι ωραίος τόπος» έλεγαν, «και τι ντροπή, που κάποιοι τον καταστρέφουν!!! Αυτός ο τόπος είναι ακέφαλος; Αρχηγό δεν έχει;» Και κάποιοι ντόπιοι τους απάντησαν: «Έχει και παραέχει. Είναι αυτός που τραγουδάει και χορεύει . Είναι αυτός που μας λέει παραμύθια που μας αρέσουν. Είναι αυτός που μας έμαθε να ζούμε με τα σκουπίδια. Είναι η Πάρος του μέλλοντος.» Πηγή:  ΠΑΡΟΣ Αλλαγή Πορείας

Η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , η ναυαρχίδα της δεξιάς, αναφερόμενη στη Μύκονο και στα όσα συμβαίνουν στο πλέον ανά τον κόσμο γνωστό νησί, στο επί χρόνια τουριστικό μοντέλο, γράφει μεταξύ άλλων σε κύριο άρθρο: «… η Μύκονος είναι πολύτιμο σήμα … από το μέλλον. Δείχνει που κινδυνεύει να καταλήξει ο φυσικός και πολιτιστικός πλούτος της Χώρας». Και αυτό το μέλλον, που είναι ήδη παρόν στη Μύκονο εδώ και χρόνια, έρχεται με μεγάλη ταχύτητα στο νησί μας. Το νησί της διασκέδασης και της ακολασίας, όπου η κάθε διαστροφή είναι παρούσα, αρκεί να έχεις λεφτά, το νησί που οι αρχαιολόγοι που το ανέδειξαν τη δεκαετία του ΄50 και του ΄60 τρώνε ξύλο τώρα, επειδή κάνουν τη δουλειά τους, οι φουσκωτοί που όποιος φέρνει αντιρρήσεις, παίζει κορώνα γράμματα τη ζωή του, η ανοχή που δείχνει διαχρονικά η πολιτεία, δημιούργησαν τέτοια και τόση αναρχία, που οι των Εξαρχείων θα τη ζήλευαν, εάν έκαναν μια βόλτα στη Μύκονο. Και βέβαια δεν μιλάμε για την άναρχη και αυθαίρετη δόμηση, που εκτός από το τείχος του Βερολίνου, τώρ

Τι καλά θα ήταν αν είχαμε κάθε χρόνο αυτοδιοικητικές εκλογές. Τώρα γιατί κάναμε αυτή τη σκέψη. Μα γιατί κάθε 4 χρόνια παραμονές εκλογών ο Δήμαρχος θυμάται την Παροικιά. Αυτές τις μέρες υπογειώνει 2 κάδους απορριμμάτων. Θυμίζουμε ότι στο τέλος της προηγούμενης τετραετίας πλακόστρωσε την πλατεία του Αγίου Νικολάου στο λιμάνι. Οι εκλογές σε εθνικό και τοπικό επίπεδο πάντοτε αποτελούν λόγο για κάποια έργα μικρής κλίμακας και για εξαγγελίες μεγάλων πλην όμως σε μέλλοντα και μακρινό χρόνο. Και βέβαια τον πρώτο λόγο έχει το ρουσφέτι, που, εάν είχαμε σύγχρονο κράτος, δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Όσον αφορά το κυκλοφοριακό πρόβλημα που έκανε πάλι την εμφάνισή του, ιδιαίτερα στον περιφερειακό της Παροικιάς, ούτε λέξη. Το άφησε και έγινε καυτή πατάτα για τους επόμενους. Πηγή:  ΠΑΡΟΣ Αλλαγή Πορείας

Όταν εμείς ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς για να υποδεχτούμε τους επισκέπτες του Πάσχα με το Κέντρο Υγείας αποδυναμωμένο και χωρίς βασικές ειδικότητες γιατρών, σε άλλες περιοχές της Χώρας οι κάτοικοι κινητοποιούνται για τη στελέχωση με ιατρικό προσωπικό των δικών τους Κέντρων Υγείας. Στο Λαύριο το εργατικό κέντρο και άλλοι συλλογικοί φορείς κινητοποιούνται, γιατί τους λείπουν γιατροί γενικής ιατρικής και θα τους λείψει η παιδίατρος , στη Λέσβο γίνονται κινητοποιήσεις επειδή δεν συμπληρώνονται τα κενά σε γιατρούς στα Κέντρα Υγείας Μυτιλήνης, Καλλονής και Αντίσσας, στα Γρεβενά και στα Σέρβια ομοίως. Και σε όλες αυτές τις περιοχές που αναφέραμε, σε απόσταση το πολύ μιας ώρας υπάρχουν νοσοκομεία για να μεταφερθούν τα έκτακτα ιατρικά περιστατικά, που χρήζουν νοσοκομειακής νοσηλείας. Και εμείς εδώ τι κάνουμε; Είμαστε απλά παρατηρητές που Βλέπουν τους γιατρούς, στο δικό μας Κέντρο Υγείας, να παλεύουν με τα πενιχρά μέσα που διαθέτουν και να σώζουν ζωές, βλέπουμε να χάνονται ζωές, που θα μπορούσ