Παριανές υποκειμενικότητες

Πέθανε σε ηλικία 90 ετών η μεγάλη κυρία του ελληνικού κινηματογράφου Μαίρη Χρονοπούλου, η οποία τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στον “Ευαγγελισμό” βαριά τραυματισμένη μετά από πτώση στο σπίτι της. Η σπουδαία ηθοποιός είχε αγαπηθεί από το κοινό μέσα από εμβληματικούς ρόλους που θα μείνουν για πάντα στη συλλογική συνείδηση όλων μας. Το ερμηνευτικό της ταλέντο κινήθηκε σε μια μεγάλη γκάμα από την κωμωδία, το μιούζικαλ, το δράμα στον παλιό και τον νεότερο κινηματογράφο ενώ συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα παραγωγών, σκηνοθετών και ηθοποιών. Τις δεκαετίες του 1960 και 1970 ξεχώρισε ως μία από τις πιο δημοφιλείς και σημαντικές Ελληνίδες ηθοποιούς, συνέχισε όμως την καριέρα της και αργότερα, με πιο σημαντικούς σταθμούς τη συμμετοχή της σε ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου και του Κώστα Βρεττάκου. Η Μαίρη Χρονοπούλου γεννήθηκε το 1933 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα. Το 1957 άρχισε να συν

Καταρρέει ο πολιτισμός της χώρας με ευθύνη όσων υπέγραψαν το Προεδρικό Διάταγμα 85/22 και όσους δεν έκαναν κάτι να αντιστρέψουν όλο αυτό το τοξικό κλίμα στον χώρο του Πολιτισμού. Γιατί τα διατάγματα και οι τροπολογίες της ντροπής μαζί με το πολιτικό gaslighting, Δεν-είναι-αυτό-που-νομίζετε-καλλιτεχνάκια-μου, είναι ο ορισμός της τοξικότητας και της κακής άσκησης εξουσίας. Η ανακοίνωση των καθηγητών του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος Εδώ και ενάμιση μήνα, παρακολουθούμε τις εξελίξεις στο χρόνιο και σοβαρό ζήτημα διαβάθμισης των πτυχίων των καλλιτεχνών, που ήρθε βίαια στο προσκήνιο με την υπογραφή του ΠΔ85/2022. Βρεθήκαμε δίπλα στις σπουδάστριες και τους σπουδαστές μας, θεωρώντας τα αιτήματά τους εύλογα, τον αγώνα τους πολιτισμένο και ώριμο, την αγωνία τους για το μέλλον ουσιαστική. Μέχρι τώρα, δεν πήραμε δημόσια θέση, ελπίζοντας σε μια άμεση ανταπόκριση της πολιτείας, που δεν θα άφηνε να χαθεί το ακαδημαϊκό έτος σπουδών και, μαζί του, η δυνατότητα αυτών των νέων ανθρώπων να αποκτήσουν

Την τελευταία του πνοή άφησε την Κυριακή 22 Ιανουαρίου του 2023 ο ηθοποιός Νίκος Ξανθόπουλος. Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου του 1934. Παιδί Ποντίων προσφύγων μεγάλωσε φτωχικά μαζί με τη μητέρα του. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης, ψαράς και αντιστασιακός, ανάμεσα σε όλα τ’ άλλα. Η μητέρα του τον μεγάλωσε μόνη της καθώς ο πατέρας του απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Πέραν του αθλητισμού, λάτρευε το διάβασμα. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο παρότι αρχικά τον γοήτευε η ιδέα να γίνει φιλόλογος. Ίνδαλμά του τότε υπήρξε ο Μάνος Κατράκης. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 έως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα. Στα τέλη του 2005 εκδίδει σε βιβλίο την αυτοβιογραφία του “Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα” και διοργανώνει εμφανίσεις σε διάφορα μέρη ανά την Ελλάδα για την πρ

"Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Κουράδες έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες. Δύναμη; Μπούρδες. Ίδρωσες να κάνεις μια πολυκατοικία 46 διαμερίσματα και πλακώνει ένας σεισμός και στην κάνει λιάδα. Πήρες παρασήματα και χειροκροτήματα και ζήτω και έρχεται αδερφάκι μου ένα τόσο δα μικρόβιο από συνάχι και σε κάνει μια πτωματάρα χωρίς να το καταλάβεις. Έβαλες παρά στην μπάντα και διέταξες κόσμο κάντε έτσι ρε μερμήγκια ασήμαντα, και σε πιάνει ένα κόψιμο και είσαι ρεζίλης στη λεκάνη του καμπινέ. Κάνεις το δυνατό κι έτσι και πιάσει μια παγωνιά τρέμεις σαν παλιόσκυλο και από την άλλη μεριά, μια μολόχα, ένα χορταράκι ασήμαντο, κάθεται όλη νύχτα και τρώει τους αέρηδες και το χιονιά και το πρωί είναι φρέσκο και δεν τού γινε τίποτα. Πούν’ η δύναμή σου ρε φιόγκο κάτου από τούτο εδώ το Σύμπαν που μας πλακώνει με το βάρος του; Πούναι τα μεγαλεία σου και το τουπέ σου; Μια ανάποδη να πάρουνε τα πρ

«Εγώ θεωρώ το παραμύθι της Σταχτοπούτας το πιο ανήθικο που υπάρχει. Ότι δεν χρειάζεται τίποτα, παρά να περάσει η μοίρα να σε χρίσει Βασίλισσα και τελειώνεις...».

Πρωταγωνίστησε σε τρεις ταινίες που προτάθηκαν για Όσκαρ ξενόγλωσσης Ταινίας, από τις οποίες το κατέκτησε το «Ζ» του Κώστα Γαβρά. Σε ηλικία 96 ετών έφυγε από τη ζωή η σπουδαία ηθοποιός Ειρήνη Παππά, από τις λίγες με καριέρα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Γεννήθηκε το 1926 στο Χιλιομόδι Κορινθίας ως Ειρήνη Λελέκου. Το Παππά ήταν το όνομα που πήρε από τον γάμο της το 1943 με τον Άλκη Παππά, από τον οποίο πήρε διαζύγιο το 1947.

Ήταν απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου και της Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών ο σπουδαίος ηθοποιός Κώστας Καζάκος. Τις τελευταίες εβδομάδες ο Κώστας Καζάκος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Ήταν απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου και της Δραματικής Σχολής Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.

Με ξάφνιαζε πάντα ο τρόπος που αντιδρούσε ο κόσμος όταν έβλεπε τις ταινίες μου. Ο άντρας μου δυο - τρεις φορές που έτυχε να είμαστε μαζί στην αίθουσα, τρόμαξε. - Πάμε να φύγουμε, μου έλεγε. Αυτοί θα σε λιντσάρουν. Εγώ καμάρωνα γιατί έπαιζα καλά αλλά οι άνθρωποι δεν το ξέρανε πως απλώς... παίζω. Πίστευαν πως είμαι αυτό που έβλεπαν. Πίστευαν πως είμαι όντως κακιά.

Στις αρχές τής δεκαετίας τού ‘60, όταν διευθυντής τής εταιρίας ήταν ακόμα ο Αλέκος Πατσιφάς, η Fidelity είχε κυκλοφορήσει ένα δίσκο 45 στροφών με 4 τραγούδια και με τον γενικό τίτλο «Σημεία και τέρατα».

Από  Παύλος  Ηλ.  Αγιαννίδης Μήπως το παρακάναμε στην Επίδαυρο «Πάμε, ρε συ, να δούμε την (τάδε) παράσταση, στην Επίδαυρο», με παρότρυνε πρόσφατα ένας φίλος. «Είδα τις εικόνες και νομίζω ότι εικαστικά θα είναι σούπερ. Και τίποτα να μην λέει η παράσταση, θα δούμε ωραίες εικόνες». Έχει τα δίκια του κι αυτός. Στην εποχή της εικόνας μπορεί ακριβώς αυτή, η εικόνα, να είναι και το ζητούμενο και η ανταμοιβή του θεατή της. Όμως, είναι αυτό, πραγματικά, η Επίδαυρος; Είναι αυτή η χρήση της; Έτσι ξεκίνησαν, πριν από 68 χρόνια, τα «Επιδαύρια»; Δεν ήταν ο αρχικός στόχος να ακουστεί ύστερα από 2.500 χρόνια σιωπής ξανά ο λόγος των αρχαίων ποιητών; Διαχρονικός, σφριγηλός, συνοπτικός, αιχμηρός, ακόμη και αενάως «διδακτικός» (κι ας μη διαβάζεται ευχάριστα η λέξη).

 

«Έφυγε» χθες από τη ζωή ο ηθοποιός, Γιώργος Γραμματικός, ο οποίος είχε παίξει σε πλήθος θεατρικών παραστάσεων. Είχε συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας, τη σκηνή Άννα συνοδινού και άλλα θέατρα. Την είδηση του θανάτου του γνωστοποίησε με ανάρτησή του στο Facebook, o πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας, γράφοντας το εξής: «Μέσα στη σκοτεινιά αυτής της μέρας έφυγε ένας τόσο καλός συνάδελφος! Ένας άνθρωπος που τίμησε το θέατρό μας κι ακούραστα το υπηρέτησε… Καλό ταξίδι Γιώργο μου». Ο Γραμματικός γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού και στο London Academy of Music & Dramatic Art. Πηγή: Efsyn