Παριανές υποκειμενικότητες

       Η λογική του «σούπερ» Στην «Ελευθεροτυπία» του 1996 δημοσιεύτηκε άρθρο του Γιώργου Γραμματικάκη, καθηγητή και πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης με θέμα τον Τιτανικό. Η αγάπη στο μεγάλο, στο πολύ και στο ταχύ θέτουν σε κίνδυνο τόσο την ασφάλεια της προσωπικής μας ζωής και τύχης όσο και την τύχη του νησιού. Ας αφιερώσουμε λίγες γραμμές σκεπτόμενοι τους Τιτανικούς που μας απειλούν όλους. Η Πάρος θέλει να γίνει σούπερ να γίνει Αττική και μάλλον θα τα καταφέρει! «Η ιδεολογία του Τιτανικού είναι λοιπόν παρούσα και εξαπλώνεται ραγδαία σε κάθε τομέα της καθημερινής ζωής. Το μεγάλο, το εντυπωσιακό αντικαθιστά το σεμνό και το ανθρώπινο. Σ’ ένα ξενοδοχείο δεν προέχει πια η προσαρμογή του στο τοπίο, ή η ζεστή φιλοξενία που παρέχει. Είναι ο αριθμός των κλινών που μετρά, οι πισίνες και τα «νάϊτ κλαμπ». Λίγο ενδιαφέρει αν το ύψος και ο όγκος του διαλύουν το χώρο και την ιστορία του χώρου που εκτίσθηκε. Οι αγορές μας δεν γίνονται πια στα καταστήματα ή το φούρνο της περιοχής, στα οπωροπωλεία

Δημοσιεύουμε το έκτο σχόλιο συμπατριώτη μας. Δεν γνωστοποιούμε το όνομά του σεβόμενοι την επιθυμία του. Ο καθένας έχει τους δικούς του λόγους να μη θέλει να γίνει γνωστό το όνομά του. Δηλώνουμε πάντως ότι το σχόλιο δεν είναι κατασκευασμένο, όπως κάποιοι θα επιχειρήσουν να πουν. Μας ενδιαφέρει η ουσία των σχολίων, που ελπίζουμε να είναι πολλά, καταγράφοντας πραγματικότητες και καταστάσεις που δεν έχουν πέσει στη δική μας αντίληψη. Μας μίλησε ο Γ.Σ, επιχειρηματίας στον κλάδο ένδυσης.

Ξέρω. Σ’ αυτήν τη διαστρεβλωτική αξιών εποχή που σιγά σιγά γίνεται και διεστραμμένη, ο τίτλος παραπέμπει στο σίριαλ της πιο πρόσφατης φόνισσας δικών της παιδιών που εμφανίστηκε στα μέρη μας. Κι όμως δεν έχω στο μυαλό μου καθόλου αυτήν την ας πούμε μεμονωμένη Μήδεια. Εχω την πολιτική, την οικονομία, την πρόνοια, την πατρίδα, την εκπαίδευση, όλες τις θηλυκές αυτές έννοιες, ιδέες, φιλοσοφικής ή πρακτικής υφής, που στην ιδεολογία και στο έδαφος του καπιταλισμού έχουν ήδη μετατραπεί σε σφαγείς παιδιών και νέων.