Έρχονται στιγμές που αισθάνεσαι τόσο αδύναμος, τόσο ανήμπορος να κάνεις κάτι, που αρχίζεις και αναρωτιέσαι αν ο «δρόμος» προς τον κήπο του Επίκουρου είναι τελικά ο μόνος, ίσως και ο πιο «εύκολος». Έρχονται «γεγονότα» που ταράζουν την «δυτική» ηρεμία σου και αντιδράς εντονότερα ή ηπιότερα, αλλά μέχρι εκεί. Ή (και αυτό το βλέπεις σε αναρτήσεις στο facebook) «εμφανίζεις» για άλλη μια φορά το «φίδι» που τρέφεις στον κόρφο σου. Μπορείς να γράψεις πολλά, να «βρεις» δεκάδες, εκατοντάδες τρόπους για να εκφράσεις τον αποτροπιασμό σου και την αγανάκτηση σου, αλλά το γεγονός είναι ένα. Είμαστε όχι απλώς συνυπεύθυνοι, αλλά οι κυρίως υπεύθυνοι… Είμαστε φιλελεύθεροι, είμαστε δημοκράτες, θεωρητικοί και «περνάμε» σχετικά καλά στην ΕΕ, στις ΗΠΑ και στη δύση γενικότερα. Γιατί περνάμε καλά… Γιατί «προκόψαμε», γιατί «δυναμώσαμε» και θεωρούμε κάτι σαν «φυσικό δίκαιο» την επιβολή μας και την κατάκτηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των «άλλων». Κι όταν «αυτοί οι άλλοι» δεν μπορούν να ζήσουν στις χώρες τους ,
