Η ζωή ως ευκαιρία για επίδειξη και το καλοκαίρι για περισυλλογή
Του Γιώργου Κυριαζή Είμαστε στη Φθιώτιδα σε υπέροχη μικρή παραλία που βρίσκεται ανάμεσα σε δυό λοφάκια, με αρχαιολογικό χώρο στο ένα και στο άλλο εκκλησάκι, κοντά στο χωριό μου που πριν λίγα χρόνια, με ελάχιστο κόσμο ακόμη κ Ιούλιο Αύγουστο, ήταν ιδανικά για μπάνιο, διάβασμα, παρέα, χαλάρωση, ακόμη και μεσημεριάτικα. Έκπληξη. Σήμερα εξακολουθεί αυτό το μοτίβο, τα λίγα δέντρα έχουν φουντώσει, αλμυρίκια, πλατάνια, λεύκες είναι ζωηρά και καταπράσινα δίπλα στην ακτογραμμή. Δεν υπάρχει η ανάπτυξη, δλδ το μαγαζί πίσω ή πάνω στην άμμο με τη θλιβερή αισθητική, που για άλλους είναι αναγκαίο. Αγναντεύω το βόρειο Ευβοϊκό και την Εύβοια απέναντι που είναι κοντά σα να λέμε Νάουσα-Νάξος. Ένα κοπάδι δελφίνια σε απόσταση 200 μέτρα κινείται νότια, ή σκούρα γυαλάδα τραβάει το βλέμμα μου, μια εσωτερική φρεσκάδα και πηγαία ικανοποίηση με αναστατώνουν, γελάω με συγκίνηση. Τι ομορφιά, σκέφτομαι! Εκείνη τη στιγμή της αναστάτωσης επανέρχεται απροσκάλεστη η αγάπη μου για την Πάρο και όλα τα καλοκαίρ...
