Εφηβικές σκέψεις που μετασχηματίζονται με εργαλείο την εμπειρία και γίνονται πραγματικότητα.
Αρχή μας η αλληλοβοήθεια και πάθος μας η διεκδίκηση της χαράς Τρεις ομάδες, σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Βόλο διεκδικούν τα γηρατειά τους ως τον καιρό της ευτυχίας τους. Τι λέει στην «Εφ.Συν.» η Μαλάμω Στεργίου, ιδρύτρια της ομάδας «Συγκατοίκηση Ηλικιωμένων και ΜΗ - Φτιάχνω το Μέλλον μου!» Στις 17 Ιανουαρίου του 1995, στις 6 παρά τέταρτο τα ξημερώματα, η γη άρχισε να τρέμει στη δυτική Ιαπωνία. Το επίκεντρο του σεισμού των 7,3 Ρίχτερ ήταν μόλις 20 χιλιόμετρα από το Κόμπε, όπου η καταστροφή ήταν βιβλική: 6.434 έχασαν τη ζωή τους στην πόλη που ισοπεδώθηκε. Ο σεισμός ανέσυρε όμως και μια λέξη από τα παλιά: «kodokushi» στα γιαπωνέζικα είναι η λέξη που περιγράφει τους ηλικιωμένους, ανύπαντρους ή χήρους, που ζουν μόνοι - κι ήταν πολλοί οι kodokushi (ή koritsushi όπως αποκαλούνται στα υπουργικά έγγραφα) που πέθαναν ολομόναχοι. Αυτόν ακριβώς τον φόβο του μοναχικού θανάτου -και την ακόμα πιο δύσκολη πραγματικότητα της μοναχικής επιβίωσης- μοιράζονται εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα, σ