Παριανές υποκειμενικότητες

 

 

του Παντελαίου Γιάννη          Ασκώντας το επάγγελμα του εκπαιδευτικού γύρω στα 16 χρόνια σε δημόσιο σχολείο, αναπόδραστα παρατηρώ  τις στάσεις των μαθητών αλλά και των γονέων σε ζητήματα που αφορούν σε ποικίλα θέματα όπως η χρησιμότητα των μαθημάτων, η κατάρτιση του προσωπικού, η συμπεριφορά, η αναγκαιότητα των νόμων και πολλά άλλα. Το Γυμνάσιο αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο στην ζωή των μαθητών, μια γέφυρα ανάμεσα στην παιδική ηλικία και στην κυρίως εφηβεία του Λυκείου, εκεί όπου συναντά κανείς την αθωότητα ταυτόχρονα με το ξύπνημα της σεξουαλικότητας τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια. Μία, αν μη τι άλλο, ευαίσθητη καμπή. - Χαίρω πολύ! Ωραίος πρόλογος! θα σκεφτεί κανείς. Συχνά ακούω από τους μαθητές μέσα σε αυτή την αθωότητα αλλά και ειλικρίνεια που τους χαρακτηρίζει. - Γιατί υπάρχουν τα Αρχαία Ελληνικά, θα συναντήσουμε κάποιον αρχαίο στο δρόμο; Οι ίδιες ερωτήσεις διατυπώνονται και για άλλα μαθήματα. Χρειάζεται αρκετή μαεστρία ώστε να απαντήσεις αν δεν θέλεις φυσικά να ακολουθήσει