Παριανές υποκειμενικότητες

Γράφει ο  Antonis Patelis Το μέλλον όμως, σε μια χώρα, είναι οι νέοι άνθρωποι! Συζήτηση με μία νέα. Προς σκέψη… και προβληματισμό. Ίσως, δεν είναι μόνο αυτά που λέει και πιστεύει η νεαρή μας φίλη, ίσως είναι και πολλά άλλα, ίσως κάποιοι και να διαφωνούν, σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορούν τέτοιες ανησυχίες, να προσπεραστούν χωρίς σκέψη. Φίλες και φίλοι πήγα μια εκδρομή με έναν σύλλογο και εκεί γνώρισα μια νέα κοπέλα (είχε τελειώσει τις σπουδές της) και όπως συνηθίζω, έπιασα κουβέντα μαζί της (πέρα από τα συνηθισμένα μιας πρώτης γνωριμίας, που συμπτωματικά ήταν από Σαντορίνη και η φίλη της από Μύκονο και εγώ από Πάρο. Τρία πανέμορφα και δυστυχώς, αλλοτριωμένα νησιά), θέτοντας της, την εξής ερώτηση: (Ο διάλογος που ακολουθεί δεν είναι φανταστικός) - Πώς σκέπτονται οι νέοι για τις πρόσφατες εκλογές, τόσο καθοριστικές για την τύχη του κόσμου, των νέων ανθρώπων και την πορεία της χώρας μας; - Οι περισσότεροι φίλοι μου δεν πήγαν να ψηφίσουν, εγώ όμως πήγα. - Και μπράβο σου και γιατί δεν πήγ

 

Κάποιες μαρτυρίες: Εκδήλωση «Το τραγούδι σήμερα» που πραγματοποιήθηκε στο εντευκτήριο της Ε.ΠΟΙ.ΖΩ (Ένωση – Ποιότητα - Ζωής)* το 1983. (Στη φωτογραφία από αριστερά: Νότης Μαυρουδής, Γιώργος Παπαδάκης, Χάρις Αλεξίου, Γιάννης Κακουλίδης, Χρήστος Λεοντής και ο Γιώργος Κάζαγλης συντονιστής από την Ε.ΠΟΙ.ΖΩ). Πολλές φορές μας είχε τιμήσει ο Νότης με την παρουσία του, μαζί με τον αγαπημένο του τραγουδιστή και φίλο Πέτρο Πανδή. ………………………………………………… *Ε.ΠΟΙ.ΖΩ: Φορέας Οικολογικός, με σημαντική προσφορά στο Περιβάλλον, στον Πολιτισμό, στην Ποιότητα Ζωής, στην ανάδειξη των σύγχρονων προβλημάτων. Μια σημαντική μας μέριμνα ήταν: να φέρουμε τον καλλιτεχνικό και τον πνευματικό κόσμο, κοντά στους απλούς ανθρώπους. Να γνωρίσουν το σημαντικό τους έργο και να έχουν άμεση και ζωντανή επαφή μαζί του. Και πράγματι, σε όσους απευθυνθήκαμε ανταποκρίθηκαν! Αυτή η ανάγκη υπάρχει και σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, η επαφή πολιτισμού και κοινωνίας! Γι’ αυτό όταν φεύγει ένας τέτοιος ωραίος άνθρωπος, η απώλεια είναι μεγάλη

Αντώνης Πατέλης Πάρος, ένα νησί με δύο όψεις. Σε ποιους θα ανήκει στο μέλλον αυτό το μικρό και πανέμορφο νησί; Σκέψεις, προβληματισμοί, ανησυχίες και κάποιες προτάσεις Δυο όψεις του ιδίου νησιού. Για έναν που δεν ζει το νησί, η εικόνα που αποκομίζει, από τις διαφημιστικές καμπάνιες που συνεχώς πληθαίνουν (παίρνοντας διεθνή διάσταση), είναι: ότι η Πάρος αποτελεί ένα μικρό επίγειο παράδεισο, ένα ονειρεμένο νησί για τις θερινές διακοπές, αλλά και ένα κατάλληλο μέρος για κερδοφόρες μεγάλοεπενδύσεις... Ένα σημαντικό ποσοστό των κατοίκων πιστεύει, ότι μια τέτοια προοπτική, ανάπτυξη - εξέλιξη, θα αποφέρει δουλειές και πολύ μεγάλη ευημερία στον τόπο. Είναι όμως έτσι; Γιατί υπάρχουν και αρκετοί συμπατριώτες μας, που με περισυλλογή βλέπουν αυτήν την πορεία που έχει πάρει το νησί μας και ανησυχούν, για το ποιο θα είναι το μέλλον. Το τι συντελείται τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, όπως διαπιστώνεται εντελώς εμπειρικά από τους μόνιμους κατοίκους, αλλά και από τις συνεχείς αναρτ