Καλό σου ταξίδι Νότη…
Κάποιες μαρτυρίες:
Εκδήλωση «Το τραγούδι σήμερα» που πραγματοποιήθηκε στο εντευκτήριο της Ε.ΠΟΙ.ΖΩ (Ένωση – Ποιότητα - Ζωής)* το 1983.
(Στη φωτογραφία από αριστερά: Νότης Μαυρουδής, Γιώργος Παπαδάκης, Χάρις Αλεξίου, Γιάννης Κακουλίδης, Χρήστος Λεοντής και ο Γιώργος Κάζαγλης συντονιστής από την Ε.ΠΟΙ.ΖΩ).
Πολλές φορές μας είχε τιμήσει ο Νότης με την παρουσία του, μαζί με τον αγαπημένο του τραγουδιστή και φίλο Πέτρο Πανδή.
…………………………………………………
*Ε.ΠΟΙ.ΖΩ: Φορέας Οικολογικός, με σημαντική προσφορά στο Περιβάλλον, στον Πολιτισμό, στην Ποιότητα Ζωής, στην ανάδειξη των σύγχρονων προβλημάτων.
Μια σημαντική μας μέριμνα ήταν: να φέρουμε τον καλλιτεχνικό και τον πνευματικό κόσμο, κοντά στους απλούς ανθρώπους. Να γνωρίσουν το σημαντικό τους έργο και να έχουν άμεση και ζωντανή επαφή μαζί του. Και πράγματι, σε όσους απευθυνθήκαμε ανταποκρίθηκαν!
Αυτή η ανάγκη υπάρχει και σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, η επαφή πολιτισμού και κοινωνίας!
Γι’ αυτό όταν φεύγει ένας τέτοιος ωραίος άνθρωπος, η απώλεια είναι μεγάλη.
Ο κόσμος της τέχνης γίνεται πιο φτωχός.
…………………………………………………
Και μία ιστορική ανάμνηση.
Τον Νότη τον γνώρισα το 1963 στο Σ.Ε.Μ.Μ.Ε (Σύλλογος – Εργαζομένων – Μαθητών – Μέσης – Εκπαίδευσης), πήγαινε νυκτερινό γυμνάσιο, όπως και εγώ. Τον θυμάμαι μερικές Κυριακές τα πρωινά, όπου μαζευόμαστε στο Σύλλογο για διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις, που ερχόταν με την κιθάρα του να μας παίξει.
Τότε που ένα σεβαστό μέρος των νέων σπούδαζε (μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές), ενώ ταυτόχρονα εργάζονταν, με τεράστιες δυσκολίες και παρόλα αυτά, αγωνίζονταν για τα δίκαια δικαιώματα τους. Δημιουργούσαν πολιτισμό. Συμμετείχαν ενεργά στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης, διεκδικώντας το περίφημο 15% (να δοθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό και να πάει στην παιδεία), που έχει μείνει στην ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος. Και ταυτόχρονα, συμμετείχαν στους αγώνες του λαού για την Δημοκρατία, την Ειρήνη και την αξιοπρέπεια του.
Αυτή ήταν η δεκαετία του ’60 !
Και ο Νότης, όπως και πολλοί άλλοι, συμμετείχαν ενεργά.
Αυτός ήταν ο Νότης Μαυρουδής. Από μωρό στον αγώνα (τα δυο πρώτα χρόνια μεγάλωσε στην φυλακή, γιατί η μάνα του ήταν πολιτική κρατούμενη), μετά δουλειά, σπουδές, καλλιτέχνης και ταυτόχρονα αγώνας για μια δίκαιη και ειρηνική κοινωνία.
Πηγή: Antonis Patelis
