Παριανές υποκειμενικότητες

  Ε Υ Χ Ε Σ Σας ευχόμαστε καλό Πάσχα και καλή προσωπική, κοινωνική και εργατική Ανάσταση. Είθε αυτές οι μέρες αγάπης να γίνουν οδηγός στις σχέσεις όλων των ειδών και όλων των ανθρώπων με υγεία, σύνεση και σεβασμό στη διαφορετικότητα. Από το ΔΣ Σ.Ε.ΟΤΑ.Π.Α.

 

 

 

Μέρες γιορτινές, μέρες χαρούμενες έρχονται, αλλά με ταυτόχρονη έξαρση των ψυχικών νοσημάτων, ιδιαίτερα της κατάθλιψης. Δεν είναι μόνο οι οικογένειες που ευτυχώς ακόμα διατηρούν τη συνοχή τους και συναντώνται στο κοινό εορταστικό, οικογενειακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Είναι και τα μοναχικά άτομα, που αναπολούν περασμένα χρόνια χαράς με αγαπημένους συντρόφους και παιδιά. Είναι οι συνάνθρωποί μας που βρίσκονται στο κρεβάτι του πόνου. Είναι τα άτομα που δεν τα πάνε καλά με την ψυχική τους υγεία και είναι αβοήθητα. Όλος αυτός ο κόσμος της μοναξιάς, της ανέχειας, της ασθένειας, σωματικής και ψυχικής, μέσα σ΄αυτήν την ατμόσφαιρα της επίπλαστης επικοινωνιακής και εμποροποιημένης επικοινωνίας, τηλεοπτικής και μη, προσπαθεί με διάφορους τρόπους να ξεφύγει από συναισθήματα που τον βαραίνουν και τον γεμίζουν με θλίψη. Δεν είναι τυχαίο, ότι διαχρονικά οι μέρες αυτές είναι γεμάτες με ήθη και έθιμα και με χριστουγεννιάτικες ιστορίες, που δίνουν διέξοδο στο ψυχικό φορτίο που κουβαλάμε. Κάποιοι από ε

 

 

 

Οι πιο γλυκές ευχές από το Δάσκαλο. Τις υιοθετώ και τις μοιράζω ολόψυχα σε όλες τις Κατερίνες του κόσμου και ιδιαίτερα στο Κατερινιώ, της καρδιάς μου, με την τεράστια ψυχή...!!! Καλημέρα σού γνέφει η ατρακτυλίδα η χρυσή άστρο του φθινοπώρου ανθισμένο τώρα χαμογέλα, κάνε μια προσπάθεια κι εσύ βγες με τη σημαία της γιορτής, ήρθε η ώρα! Πού να ψάξω και τι να βρω να σου χαρίσω που γιορτάζεις; Τι καινούριο να πω ταιριαστό που ν’ αξίζει; Αν η μέρα φέρει βροχή θα αναγαλλιάσει απ’ τη χαρά της η γη και θ’ ακούσεις το σκίρτημα και ίσως αρκέσει αυτό, γιατί θα ξεχυθούν παντού τα στοιχειά του νερού και θα νιώσεις στα πιο βαθιά της ψυχής σου μια γλυκιά αναστάτωση. Θα μιλήσουν πάλι τα δένδρα κι η μουσική που αγάπησες θα βλαστήσει για σένα. Χτυπούν καμπάνες, με μυρτιές στρώθηκε το σοκάκι της εκκλησιάς να περάσεις, για σένα οι ψαλμοί και οι αρχαίες λέξεις, για σένα ο βασιλικός στην αυλή, για χάρη σου το νυφικό της αγράμπελης. Μ’ αυτά τα καρδιοχτύπια και τις μυρωδιές ο ουρανός πλαταίνει κι αν τόσο μας ζ