Οι Κατερίνες που αγαπήσαμε
Οι πιο γλυκές ευχές από το Δάσκαλο.
Τις υιοθετώ και τις μοιράζω ολόψυχα σε όλες τις Κατερίνες του κόσμου και ιδιαίτερα στο Κατερινιώ, της καρδιάς μου, με την τεράστια ψυχή...!!!
Καλημέρα σού γνέφει η ατρακτυλίδα η χρυσή
άστρο του φθινοπώρου ανθισμένο τώρα
χαμογέλα, κάνε μια προσπάθεια κι εσύ
βγες με τη σημαία της γιορτής, ήρθε η ώρα!
Πού να ψάξω και τι να βρω να σου χαρίσω που γιορτάζεις; Τι καινούριο να πω ταιριαστό που ν’ αξίζει; Αν η μέρα φέρει βροχή θα αναγαλλιάσει απ’ τη χαρά της η γη και θ’ ακούσεις το σκίρτημα και ίσως αρκέσει αυτό, γιατί θα ξεχυθούν παντού τα στοιχειά του νερού και θα νιώσεις στα πιο βαθιά της ψυχής σου μια γλυκιά αναστάτωση. Θα μιλήσουν πάλι τα δένδρα κι η μουσική που αγάπησες θα βλαστήσει για σένα. Χτυπούν καμπάνες, με μυρτιές στρώθηκε το σοκάκι της εκκλησιάς να περάσεις, για σένα οι ψαλμοί και οι αρχαίες λέξεις, για σένα ο βασιλικός στην αυλή, για χάρη σου το νυφικό της αγράμπελης. Μ’ αυτά τα καρδιοχτύπια και τις μυρωδιές ο ουρανός πλαταίνει κι αν τόσο μας ζαλίζει η μέρα και το αεράκι της μνήμης, ίσως καταφέρουμε να σου πούμε τα όσα τόσον καιρό κρατούμε μυστικά φυλαγμένα.
Οι ευχές είναι για τις Κατερίνες που γιορτάζουν, για τις Κατερίνες του κόσμου που πολύ αγαπήσαμε, για όλους που σώζουν ένα λόγο καλό και ανοίγουν οι ουρανοί με το μάννα έτοιμο να το στείλουν, άλλοτε με βροχή, άλλοτε με πεφταστέρια και άλλοτε με άλλες κρυφές υποσχέσεις. Οι ευχές είναι για τις Κατερίνες συγγενείς, για τις Κατερίνες μαθήτριές μου, για τις συναδέλφισσες όλες. Για τις Κατερίνες στη Μύκονο, στην Άνδρο, στην Πάρο με ένα κοινό χαρακτηριστικό την ομορφιά και την αστραπή στο νου τους! Για τις Κατερίνες φίλες του διαδικτύου. Αν έρθουν μέχρι εδώ θα καθαρίσω ρόδι για χάρη τους, θα τους δώσω να μυρίσουν λεμόνι και πορτοκάλι του κήπου, θα τους φτιάξω τηγανίτα με καινούριο λάδι, θα τους δείξω το κεφαλάκι ενός θεού που βρήκα στον κήπο, θα τους δείξω την ανθισμένη δίπλα τριανταφυλλιά για να πιστέψουν για τα καλά πως κάθε φορά ξεπετάγεται μια άνοιξη που μπορεί να την καλοδεχτούν στην καρδιά τους για να μένει πάντα ανοιχτή και αυτή.
Πηγή: ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΗΣ
