Παριανές υποκειμενικότητες

“Αντιμέτωπος με μια πρωτόγνωρη σειρά κρίσεων, κυρίως αυτή της πανδημίας covid-19, ο κόσμος πήγε πέντε χρόνια πίσω σε ό,τι αφορά την ανθρώπινη ανάπτυξη, προκαλώντας γενική «δυσπιστία» και «αγανάκτηση»”: αυτά αναφέρει ως προειδοποίηση ο ΟΗΕ σε έκθεσή του (Πρόγραμμα Ανάπτυξης ‑UNDP) που δημοσιεύθηκε αυτές τις μέρες.

Πρωταγωνίστησε σε τρεις ταινίες που προτάθηκαν για Όσκαρ ξενόγλωσσης Ταινίας, από τις οποίες το κατέκτησε το «Ζ» του Κώστα Γαβρά. Σε ηλικία 96 ετών έφυγε από τη ζωή η σπουδαία ηθοποιός Ειρήνη Παππά, από τις λίγες με καριέρα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Γεννήθηκε το 1926 στο Χιλιομόδι Κορινθίας ως Ειρήνη Λελέκου. Το Παππά ήταν το όνομα που πήρε από τον γάμο της το 1943 με τον Άλκη Παππά, από τον οποίο πήρε διαζύγιο το 1947.

Η ζωή… Τι είναι η ζωή; Η ζωή είναι ωραία κι ο θάνατος μαυρίλα… Η ζωή, σύμφωνα μ’ αυτά που βλέπουμε και παρατηρούμε ως υποκειμενικές προσωπικότητες, φορτωμένοι μάλιστα και με το μικρόβιο της αθεΐας, είναι ένα φωτεινό διάλειμμα ανάμεσα σε δύο σκοτεινές περιόδους οι οποίες, ερήμην μας, διαμορφώνονται με γεγονότα που συμβαίνουν πριν τη γέννησή μας και μετά το θάνατό μας. Ως εκ τούτου δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στεναχωριόμαστε τόσο πολύ για το νομοτελειακό γεγονός του θανάτου που θα μας οδηγήσει και πάλι στο σκοτάδι και καθόλου για την προ της γέννησής μας περίοδο που και πάλι ήταν σκοτεινή. Νομίζω πως είναι προφανές ότι το σκοτάδι τελικά δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα για μας, αφού, απ’ ό,τι φαίνεται, το έχουμε «ζήσει» ήδη αμέτρητα χρόνια πριν υπάρξουμε. Για αυτό, λοιπόν, όσοι δεν μπορείτε να κοιμηθείτε τη νύχτα χωρίς φως χαλαρώστε και απολαύστε τα φωτάκια νυκτός, γιατί το σκοτάδι δε το φοβόσαστε αλλά απλά το βαριέστε.