Παριανές υποκειμενικότητες

Μπαράζ συλλήψεων για παράνομες και αυθαίρετες κατασκευές σε καταστήματα σημειώθηκε χθες Τετάρτη στο νησί της Τήνου. Όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ του kathimerini.gr, στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. «σάρωσαν» το νησί και εντόπισαν από παράνομες εξέδρες μέχρι πέργκολες και καναπέδες. Συγκεκριμένα, η πρώτη σύλληψη έγινε λίγο πριν τις 15.00 το μεσημέρι και αφορά σε μία 42χρονη η οποία ήταν προσωρινά υπεύθυνη παραλιακού εστιατορίου ιδιοκτησίας 62χρονης. Όπως διαπιστώθηκε από την ΕΛ.ΑΣ., η ιδιοκτήτρια της επιχείρησης είχε τοποθετήσει εντός του καταστήματος και εντός χερσαίας ζώνης του αιγιαλού – παραλίας μία ξύλινη εξέδρα 15,5 μ. μήκους και 6 μ. πλάτους πάνω στην οποία είχε τοποθετήσει τραπέζια και καρέκλες χωρίς να διαθέτει την ανάλογη άδεια. Η ιδιοκτήτρια του εστιατορίου αναζητείται. Η δεύτερη σύλληψη έγινε μερικά λεπτά αργότερα με τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. να περνούν χειροπέδες σε έναν 64χρονο ιδιοκτήτη παραλιακού καταστήματος για παρόμοιους λόγους. Ειδικότερα, όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα, ο άν

  Στις 21 Μαΐου, Κωνσταντίνου και Ελένης, μεγάλη η χάρη τους, η δημοκρατία έλαμψε, με ιδιαίτερη λαμπρότητα βεβαίως βεβαίως λόγω της «απλής αναλογικής», και η γκαστρωμένη κάλπη απελευθέρωσε τέκνο δυνατό, ψιλό και λυγερό, έτοιμο να κυβερνήσει. Ας δούμε, λοιπόν, τους αριθμοί που είναι αδιάψευστοι κι ας κάνει τουμπεκί η υπόλοιπη μειονοψηφούμενη Ελλάδα. Δείτε τα επίσημα αποτελέσματα όπως τα δίνει το Υπουργείο Εσωτερικών: ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ Εκλογικό σώμα 9.945.502 Έδρες Συμμετοχή 6.060.691 Ποσοστό 60,94 % Αποχή 3.884.811 Ποσοστό 39,06 % Έγκυρα 5.902.447 Ποσοστό 59,35 % Άκυρα 123.484

Ας υποθέσουμε ότι είμαστε , εκατό άτομα , συγκεντρωμένοι στην ίδια πλατεία και κοιτάμε το ίδιο αντικείμενο , παραδείγματος χάριν ένα άγαλμα που βρίσκεται στο κέντρο της. Κι όμως , κανένας μας δεν «βλέπει» το ίδιο ακριβώς πράγμα. Η οπτική μας γωνία , η θέση μας , είναι διαφορετική έστω και ελάχιστα. Άρα ο καθένας μας έχει μια διαφορετική εικόνα του αντικειμένου. Αν όμως ακολουθήσει μία συζήτηση στο καφενείο , θα είμαστε όλοι σίγουροι ότι αυτό που είδαμε είναι «ένα και το αυτό» και είναι η μοναδική αλήθεια. Θα μπορούσε άραγε να υπάρξει μία «κατάσταση» στην οποία θα «βλέπαμε» όλοι το ίδιο ακριβώς και θα ήταν και αληθές για όλους μας. Ίσως αν σημαδεύαμε ένα σημείο στην πλατεία και στεκόμαστε διαδοχικά ,ο ένας μετά τον άλλον και κοιτούσαμε στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση. Κι όμως και σε αυτή την περίπτωση η οπτική μας θα ήταν διαφορετική γιατί δεν θα γινόταν στον ίδιο ακριβώς «χρόνο». Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την πολιτική. Το ίδιο συμβαίνει με την ιστορία. Το ίδιο σε τελική ανάλυση συμβαίν