Η φωτιά στον Εθνικό Δρυμό Πίνδου
Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου, γνωστός και ως Βάλια Κάλντα
(που σημαίνει ζεστή κοιλάδα στα βλάχικα)
βρίσκεται σε ιδιαίτερα δυσπρόσιτη περιοχή της οροσειράς της Πίνδου
στα όρια μεταξύ των νομών Γρεβενών και Ιωαννίνων.
Η συνολική του έκταση φτάνει τα 68.990 στρέμματα.
Ο δρυμός περιλαμβάνει την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα και του Αρκουδορέματος καθώς και τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι. Χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από την ποικιλία μορφολογικών αντιθέσεων με απότομους γκρεμούς και ορμητικούς χειμάρρους, καθώς και πυκνά δάση.
Ο Δρυμός περιλαμβάνει συνολικά 68.990 στρέμματα (τα 33.490 ανήκουν στον πυρήνα και 35.500 στη ζώνη προστασίας) Αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους και παρθένους δρυμούς. Είναι από τους τελευταίους βιότοπους της καφετιάς αρκούδας, του αγριόγατου και του αγριόγιδου καθώς και χώρος όπου καταφεύγουν να ξεχειμωνιάσουν τα πιο σημαντικά είδη της ελληνικής πανίδας.
Ο δρυμός καλύπτεται από εκτεταμένα δάση κωνοφόρων και οξιάς και πάρα πολλά είδη ενδημικών φυτών των Βαλκανίων και της Ελλάδας (ανάμεσά τους το ενδημικό φυτό της περιοχής Centaurea vlachorum, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν των Βλάχων που κατοικούν στα γειτονικά χωριά).
Φιλοξενεί περισσότερα από 80 είδη πουλιών (11 από τα οποία είναι αρπακτικά) ορισμένα είναι και προστατευόμενα. Μερικά από αυτά τα πουλιά είναι γεράκια, γερακίνες, αετοί όπως επίσης πουλιά του δάσους και των νυκτόβιων.
.Αποτελεί καταφύγιο για κάθε λογής άγριο ζώο.
Άλλα σπάνια θηλαστικά που ζουν εκεί είναι η βίδρα, το ζαρκάδι και ο αγριόγατος.
Στα ποτάμια της κοιλάδας συναντάμε δυο σπάνια είδη πέστροφας (Trutta fario και Salvelinus fontinalis).
Επιπλέον, υπάρχουν πολλά είδη μανιταριών και ερπετών όπως οχιές, σαύρες, σαλαμάνδρες, αστρίτες. Επτά από αυτά τα είδη προστατεύονται σε ολόκληρο τον κόσμο.
