Εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας
Εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας
Στο βιβλίο του «Οι εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας» ο γάλλος κοινωνιολόγος Τσβετάν Τοντορόφ αναφέρεται στους εσωτερικούς εχθρούς της δυτικής δημοκρατίας. Τον μεσσιανισμό, τον υπερφιλελευθερισμό και τον λαϊκισμό.
α) Ο πολιτικός μεσσιανισμός είναι κατά τον Τοντορόφ ένας τρόπος επέμβασης σε διεθνές επίπεδο βασισμένος στην ιδέα ότι ο επεμβασίας είναι θεματοφύλακας υπέρτατων αξιών (λ.χ. Αμερική, αλλά και ευρωπαϊκές χώρες). Στην πρόσφατη ιστορία ο συγγραφέας διακρίνει τρία μεγάλα ρεύματα, την αποικιοκρατία, τη διάδοση του κομμουνιστικού δόγματος, και τους σύγχρονους πολέμους εν ονόματι της δημοκρατίας).
β) Ο υπερφιλελευθερισμός υποτάσσει τη ζωή μιας κοινωνίας μόνο στα προστάγματα της οικονομίας και μεταβάλλει τις κοινωνίες σε καζίνα. Γεύση του φαινομένου αυτού έχουμε λάβει αρκετή εμείς ως χώρα. Τον υπερφιλελευθερισμό (για οικονομία μιλούμε, δηλαδή τοκογλυφία και άλλα παρόμοια).
γ) Ο τρίτος εχθρός της δημοκρατίας είναι ο λαϊκισμός, που συνδέεται με την ξενοφοβία, τη δημαγωγία και τη χαρισματική προσωπικότητα που σέρνει πίσω της τις μάζες των οπαδών. Φαινόμενα λαϊκισμού γνωρίσαμε πολλά στην Ελλάδα, αλλά αυτός ως επιδημία έχει εξαπλωθεί σε όλον τον ελληνικό πολιτικό χώρο τώρα με τα χαρακτηριστικά ελληνικά γνωρίσματα. Διαμόρφωσε αντί ελεύθερους πολίτες, κτητικά άτομα με πλεονεξία και επιθετικότητα και παγίωσε κλίμα ανομίας για να εξυπηρετηθούν τα μικροσυμφέροντα, που έγιναν πυξίδα του βίου μας.
Τον μεσσιανισμό τον βιώσαμε κάπως (Ανδρέας λ.χ.) και ίσως τον ξαναζήσουμε αναζητώντας τον καινούριο σωτήρα, τον υπερφιλελευθερισμό τον ζούμε καθημερινά και ο λαϊκισμός έχει γίνει σήμερα η βασική «αρχή» με την οποία πολιτευόμαστε όλοι.
Χρίστος Γεωργούσης
