Όλα καλά;
Γράφει ο Γιώργος Ανδρεάδης
Και η πλάκα σε τούτο τον Άγιο τόπο συνεχίζεται; Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς; Η αλήθεια είναι ότι από 1/1 του τρέχοντος διοικούμαστε από τους άλλοι, τους διαφορετικοί, τους καλλίτεροι, τους ηθικοί, αυτούς που ό,τι λέγανε πριν το πράττουν μετά. Κάποιες διαφορές είναι ακόμα και σήμερα, που είναι νωρίς, ορατές, βλέπε περιφερειακός. Το κλείσιμο της παραλίας για τα οχήματα φαίνεται να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Βοηθάει σίγουρα και η επισταμένη τοποθέτηση ρυθμιστών της κυκλοφορίας στον πολύπαθο κόμβο, οι οποίοι, απ’ ό,τι φαίνεται, γνωρίζουν καλά τη δουλειά τους. Κοντά σε όλα αυτά, η απαγόρευση του περάσματος από τον παραλιακό έκοψε και τις τσάρκες των «αργόσχολων» που, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν ήταν αμελητέα ποσότητα φορτώματος της κίνησης του περιφερειακού. Βέβαια το κρας τεστ του Αυγούστου μας αφήνει μετεξεταστέους, για να μη πω στον τόπο. Ίδωμεν, λοιπόν. Επίσης έχει δρομολογηθεί και η τοποθέτηση πεζοδρομίου από το γυμνάσιο μέχρι και τη διασταύρωση του Δημαρχείου. Να μην είμαστε γκρινιάρηδες, αλλά μου φαίνονται λίγο τσίπηδες οι νέοι. Αφού το κάνετε το καλό, γιατί, ρε παιδιά, το κάνετε μισό; Ξέρετε ζουν άνθρωποι και πέρα από τη διασταύρωση και έχουν ψυχή και πόδια κι ανάγκες να περπατήσουν με ασφάλεια, χωρίς να κινδυνεύουν από τους διάφορους ημίτρελους που κυκλοφορούν ως γκαζοφονιάδες κατά διαστήματα στον ξέφραγο περιφερειακό.
Από την άλλη, άλλα σοβαρά παραμένουν άλυτα κι ας αλυχτάει ο Χάρης. Οι εισβολείς της φουσκωτής ρόδας εξακολουθούν ως μοντέρνοι κατακτητές να στερούν απ’ τους πολίτες κοινόχρηστους χώρους και να μειώνουν με γεωμετρική πρόοδο την αισθητική του τόπου μας. Τα πάνω από 30 βαπόρια που πάνε κι έρχονται μαυρίζουν όλο και περισσότερο τα πλεμόνια μας αδιαφορώντας για τους νόμους της πολιτείας που υποχρεώνει τους εφοπλιστάδες να φτιάξουν τα φουγάρα των πλοίων τους, για να μην ξερνάνε τον καρκίνο. Το νερό όλο και μειώνεται, παρά την τεράστια επιστημονική προσπάθεια που γίνεται από τους διευθυντές και τους εργαζόμενους στη ΔΕΥΑΠ. Οι γεωτρήσεις πληθαίνουν, οι αφαλατώσεις έγιναν περισσότερες, αλλά το νερό κονταίνει. Τα άλλα δημόσια αγαθά, όπως η υγεία πχ, παραμένουν στο ίδιο χάλι, αλλά ας μη μιλήσουμε για αυτά σήμερα.
Όμως, όσο κι αν θέλουμε να μη γκρινιάσουμε, κάποιες παλαιοκομματικές συμπεριφορές υψηλά ιστάμενων και υφιστάμενων προσώπων δεν είναι δυνατόν να παραμένουν στο απυρόβλητο. Γιατί μπορεί κάποιοι να γυρίζουν την κουτάλα με μαεστρία μέσα στο καζάνι που μαγειρεύουν τα «φαγητά» τους, αλλά το δίκαιο οφείλουμε να το υπηρετούμε όλοι από όποια θέση κι αν βρισκόμαστε είτε γυρίζουμε την κουτάλα ως Αντιδήμαρχοι είτε διοικούμε ως μάγειροι. Ωχ, κάπου κάτι μπέρδεψα μάλλον…
