Παριανές υποκειμενικότητες

Είναι γνωστό ότι η Πάρος από το 2012 διαθέτει Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ), βάσει του οποίου καθορίζονται οι χρήσεις γης στο νησί. Παρά τα προβλήματα και τις αδυναμίες που αναδείχτηκαν από την εφαρμογή του, θα έλεγε κανείς ότι επιχειρήθηκε να μπουν κάποιοι κανόνες στη χρήση της γης και ένα μέτρο στην άκρατη εμπορευματοποίησή της. Οι προσδοκίες διαψεύδονται όμως από την πρακτική της κεντρικής εξουσίας, η οποία στο όνομα της εξυπηρέτησης μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, στο όνομα του «στρατηγικού» σχεδιασμού της οικονομίας και της «ανάπτυξης» όπως την εννοούν, δηλαδή της διάνοιξης των δρόμων της υψηλής κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, έχει νομοθετήσει τους τρόπους υπέρβασης των περιορισμών που θέτει το οποιοδήποτε τοπικό εξειδικευμένο πλαίσιο προστασίας, όπως στη περίπτωση μας, το ΓΠΣ της Πάρου. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί με τις εγκρίσεις για δημιουργία αιολικών πάρκων στο νησί μας, αφού το Γενικό Πλαίσιο κάθε φορά είναι πάνω από τον τοπικό σχεδιασμό. Ανάλογη δυνατότητα δίνετα

Η Λυδία Τζεβάτογλου, Ελληνίδα Ρομά που κατάφερε να σπουδάσει, εξομολογείται στην «Κ» πώς έσπασε τα στερεότυπα Μια 34χρονη Ελληνίδα Ρομά, η Λυδία Τζεβάτογλου, κατάφερε να αλλάξει τη ζωή της: να ξεφύγει από την προορισμένη και περιορισμένη μοίρα που η οικογένεια και η φυλή της είχαν προδιαγράψει για αυτήν. Δεν παντρεύτηκε πριν κλείσει τα 14, πήγε σχολείο, σπούδασε –και ακόμα σπουδάζει– δουλεύοντας ταυτόχρονα από πολύ μικρή. Στη δική της κοινωνία τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αυτονόητο, πολλές φορές δεν είναι καν «σωστό», πολύ περισσότερο όταν είσαι κορίτσι. «Ο δικός μας ο κόσμος και ο δικός σας είναι πολύ διαφορετικοί. Για να καταφέρεις να περάσεις από τον ένα στον άλλο, να κάνεις τη μετάβαση, χρειάζεσαι μεγάλη προσπάθεια αλλά και μεγάλη υποστήριξη απέξω γιατί η δική σου κοινωνία δεν θα σε στηρίξει. Χρειάζεται να απορρίψεις όσα ξέρεις, να χάσεις ανθρώπους, να μετρήσεις τον εαυτό σου με άλλους όρους. Γι’ αυτό πολλοί εγκαταλείπουν την προσπάθεια», λέει. Δεν είναι το DNA των τσιγγάνων, είνα

  Εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας Στο βιβλίο του «Οι εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας» ο γάλλος κοινωνιολόγος Τσβετάν Τοντορόφ αναφέρεται στους εσωτερικούς εχθρούς της δυτικής δημοκρατίας. Τον μεσσιανισμό, τον υπερφιλελευθερισμό και τον λαϊκισμό. α) Ο πολιτικός μεσσιανισμός είναι κατά τον Τοντορόφ ένας τρόπος επέμβασης σε διεθνές επίπεδο βασισμένος στην ιδέα ότι ο επεμβασίας είναι θεματοφύλακας υπέρτατων αξιών (λ.χ. Αμερική, αλλά και ευρωπαϊκές χώρες). Στην πρόσφατη ιστορία ο συγγραφέας διακρίνει τρία μεγάλα ρεύματα, την αποικιοκρατία, τη διάδοση του κομμουνιστικού δόγματος, και τους σύγχρονους πολέμους εν ονόματι της δημοκρατίας). β) Ο υπερφιλελευθερισμός υποτάσσει τη ζωή μιας κοινωνίας μόνο στα προστάγματα της οικονομίας και μεταβάλλει τις κοινωνίες σε καζίνα. Γεύση του φαινομένου αυτού έχουμε λάβει αρκετή εμείς ως χώρα. Τον υπερφιλελευθερισμό (για οικονομία μιλούμε, δηλαδή τοκογλυφία και άλλα παρόμοια). γ) Ο τρίτος εχθρός της δημοκρατίας είναι ο λαϊκισμός, που συνδέεται μ

Πάρος – Η αίγλη του προτουριστικού Αιγαίου [Φωτογραφίες] Φωτογραφίες Ιωάννη Λάμπρου (δεκ. 50′ και 60′ | Μουσείο Μπενάκη) Γυναίκα απολαμβάνει μοναχικά τον ήλιο στην παραλία Δρυός. 1962. Μια σημαντική φωτογραφία από καλλιτεχνικής απόψεως. Ο Ιωάννης Λάμπρος τραβάει το 1962 την φωτογραφία από τέτοια οπτική γωνία έτσι ώστε το περίγραμμα του βουνού στο βάθος να συνεχιστεί με ακρίβεια ως σκιά στον αριστερό εξωτερικό τοίχο του σπιτιού. Όλη η Πάρος ένα πεδίο έμπνευσης. Χαμογελαστή γυναικοπαρέα στην πεζούλα. Μικρός κουβαλητής αναποφάσιστος στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Ο απέραντος ρεμβασμός. Όταν η γραφικότητα ήτανε ζώσα. Λιμανάκι της Νάουσας το 1951 . Τα παραγάδια ήταν ακόμη ψάθινα. Στην κρήνη οικογενειακώς ένα κατάφωτο μεσημέρι κάποιου καλοκαιριού. Θαλασσογραφία. Φωτογραφίες Helbig Konrad (δεκ. 60′ και 70′ | Deutsche Fotothek) Ψαροχώρι Νο1 Ψαροχώρι Νο2 Ψαροχώρι Νο3 Ψαροχώρι Νο4 «Μια αιωνιότητα πίσω από μια μέρα». Όταν η μεγαλοπρέπεια κατακτάται από υλικά απλά. «Καμπανόδεντρο» στην αυλή της