Κάτοικοι ενός Κατώτερου Θεού.
Σε όλους τους Διατηρητέους Παραδοσιακούς Οικισμού, σε όλο τον κόσμο, λαμβάνονται ειδικές φροντίδες για τους κατοίκους. Αυτό γίνεται σαν αντιστάθμισμα των ειδικών ‘δυσμενών’ συνθηκών κατοίκησης σε αυτούς: Διαρρύθμιση χώρων άλλων εποχών, δύσκολη πρόσβαση, δαπανηρές και χρονοβόρες επισκευές και συντηρήσεις, δαπανηρή θέρμανση/ψύξη (λόγω απωλειών), απουσία κατηγοριών καταστημάτων, πεζόδρομοι, απουσία γκαράζ, απομακρυσμένοι χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων κλπ
Σε άλλες χώρες, για να καταστήσουν την κατοίκιση σε αυτές τις περιοχές ελκυστική και να αποφύγουν την ερήμωση ή μετατροπή σε γκέτο, τα αντισταθμίσματα αυτά αφορούν πολλούς τομείς: Ελαττωμένος ΕΝΦΙΑ, χρηματική ενίσχυση για επισκευές μέχρι και 100%, μειωμένο ΤΑΠ και κάθε είδους Δημοτικά τέλη και φυσικά, πρόβλεψη στάθμευσης αυτοκινήτων κατοίκων.
Το τελευταίο, είναι αυτονόητο για κατοίκους πόλεων, γενικά. Σε πόλεις ή χωριά με χαμηλή κίνηση, μπορεί να είναι και δωρεάν, αλλά στην πλειονότητα των περιπτώσεων, είναι με αντίτιμο.
Στην περίπτωση μας, του Παραδοσιακού Οικισμού της Παροικίας, προσπερνάμε τα υπόλοιπα κίνητρα, αν και κανονικά ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ, και σταματάμε στην ‘πρόβλεψη στάθμευσης αυτοκινήτων κατοίκων.’
Το καμπανάκι για την Παροικία είχε κτυπήσει από το 1977, όταν πρωτοφτιάχτηκε ο Περιφερειακός και τα αυτοκίνητα τότε, και κατοίκων αλλά και τουριστών, ήταν ελάχιστα. Προβλέφθηκαν μεν περιμετρικοί ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΙ Δημοτικοί χώροι στάθμευσης, αλλά παρ’ όλες τις προτάσεις και τα διεθνή δεδομένα που ήδη υπήρχαν, χωρίς καμία οργάνωση.
Βασικά, στρωμένα χωράφια.
Τα χρόνια περνάνε, γίνονται τεράστιες ανακατανομές πλούτου και τρόπων μετακίνησης λόγω Τουρισμού. Οι περισσότεροι κάτοικοι αλλά και οι επιχειρήσεις προοδευτικά μετακομίζουν εκτός, ή περιμετρικά της Πόλης. Η Παροικία μετατρέπεται σε Τουριστικούπολη: τα (τυχερά) άδεια παλιά σπίτια μετατρέπονται σε AIRBNB, οι κάτοικοι της σταδιακά λιγοστεύουν και αναπόφευκτα, μεγαλώνουν βιολογικά.
Σκληροί Νησιώτες, στωικοί και υπομονετικοί, συνηθισμένοι να είναι αυτάρκεις, ικανοί να ανταπεξέλθουν σε κάθε αντιξοότητα και αναποδιά, και περήφανοι για την καταγωγή τους.
Κάποια στιγμή όμως το 2011, έφτασαν στα όριά τους.
Και ζήτησαν για πρώτη φορά την παρέμβαση του Δήμου, ζητώντας το αυτονόητο:
Πρόβλεψη χώρων στάθμευσης κατοίκων, στα Δημοτικά Πάρκινγκ (συγκεκριμένα τότε, στου Ανάργυρου)
Η θέση του Συμβουλίου της Κοινότητας ήταν θετική μεν, αλλά τότε εκκρεμούσε η ανανέωση του μισθωτηρίου του χώρου, οπότε η απόφαση αναβλήθηκε για μετά την οριστικοποίηση (87/2011)
Αλλά, ξεχάστηκε.
Περνάνε τα χρόνια, και το 2018, η απόφαση 5/2018 (Συζήτηση και προτάσεις για το κυκλοφοριακό της Δ.Κ. Πάρου.) προέβλεπε: «21. Στάθμευση κατοίκων: Εφαρμογή συστήματος που ήδη λειτουργεί επιτυχημένα σε αρκετές ελληνικές πόλεις, και σε ΟΛΕΣ τις χώρες της Ε.Ε.: Πρόβλεψη χώρων Μονίμων Κατοίκων κοντά στις κατοικίες, με αντίτιμο κλιμακούμενο για 1ο, 2ο, 3ο κ.ο.κ. αυτοκίνητο. Ένα οπωσδήποτε, τα υπόλοιπα αν επαρκούν οι θέσεις. Πρόβλεψη θέσεων ανάγκης/προμήθειας καταστημάτων» και παράλληλα έκανε πρόταση για καθορισμό των ‘μόνιμων κατοίκων’
Δεν έγινε τίποτα.
Από τότε (2011) μέχρι τώρα, υπάρχει πλήθος ανεφάρμοστων αποφάσεων και Κανονιστικών, για την κυκλοφορία στον Οικισμό, στον Παραλιακό, την τροφοδοσία καταστημάτων κλπ.
Με την κατάσταση να επιδεινώνεται συνεχώς, έφτασε το 2022 (11 χρόνια μετά την αρχική αίτηση!!!) και την Άνοιξη οι κάτοικοι επανήλθαν με το ίδιο αρχικό αίτημα!!!
Για να μη μακρηγορούμε περισσότερο, το αίτημα τώρα παραπέμφθηκε στην Τεχνική Υπηρεσία, για να εξετασθεί κατά πόσο είναι δυνατόν να υπάρξουν οριοθετημένες θέσεις κατοίκων σε ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΥΣ χώρους στάθμευσης.
Αγαπητή (διαχρονική) Δημοτική Αρχή και κατ’ όνομα Υπεύθυνοι:
Κόφτε τις δικαιολογίες!
Ναι, το ξέρουμε ότι έχουμε ΣΒΑΚ!
ΒΡΕΙΤΕ ΛΥΣΗ! ΤΩΡΑ!
Πηγή: ΠΑΡΟΣ Αλλαγή Πορείας
