Ναι στην αυτοδιοίκση
Ναι στην αυτοδιοίκηση
Κοινοβούλιο, αυτοδιοίκηση, συνδικαλισμός αποτελούν δυνατά θεμέλια της δημοκρατίας. Με τη συμπεριφορά τους οι πολιτικοί τα ξεθεμέλιωσαν και έβαλαν σε κίνδυνο κατάρρευσης τη δημοκρατία. Τον συνδικαλισμό και την αυτοδιοίκηση τα προώθησαν ως κομματικά βάθρα και φέουδα και ως εστίες διαφθοράς. Διάφοροι ερευνητές θεωρούν την αυτοδιοίκηση πρώτη στη διαφθορά και ήδη πρόσωπα που την υπηρέτησαν είναι στη φυλακή. Έρευνα της ΚΑΠΑ RESEARCH στην ερώτηση «πόσο εμπιστεύεστε καθέναν από τους θεσμούς για την πρόοδο και ευημερία της χώρας» έδωσε απαντήσεις που ξαφνιάζουν («Βήμα» 7-9-2014). Το στρατό (43,0%), την αστυνομία (40%), τη δικαιοσύνη (28,8%), την εκκλησία (20,8%), την αυτοδιοίκηση (18,0%), το κοινοβούλιο (15,4%), τα πολιτικά κόμματα (7,6%), τα συνδικάτα (5,7%) και τα ΜΜΕ (1,9%). Βουλή και συνδικάτα έχουν βουλιάξει, ενώ κάπως σώζεται η αυτοδιοίκηση. Δεν ξέρει κανείς πού πορεύονται οι τύχες του κόσμου. Πολλοί με διάφορα κριτήρια διατείνονται ότι πάμε μπροστά, άλλοι με επιχειρήματα θέλουν να αποδείξουν ότι πάμε πίσω και χειροτερεύουμε. Μελετητές πριν 30 χρόνια προέβλεπαν ότι σε κάποια στιγμή ο φασισμός μπορεί να ξανασηκώσει κεφάλι και αυτό έγινε! Παρά τις δικτατορίες, και ίσως από φόβο, οι Έλληνες ποντάρουν στο στρατό και την αστυνομία! Μπορεί να μην αποκλείεται στο μέλλον να εμφανιστεί ισχυρός άνδρας και να μας βάλει σε καινούριας επινόησης γύψο. Ίσως συμπράξει η εκκλησία και λατρέψουμε κάποιον δικό μας ορθόδοξο Χομεϊνί σε καινούριο θεοκρατικό καθεστώς.
Σώζεται η αυτοδιοίκηση με μικρό βαθμό εμπιστοσύνης. Ίσως από εκεί να μπορούσε να ξεκινήσει αναζωογονητικό κίνημα. Αν πρώτα αποταχθεί ο κομματισμός και η τυφλή εξάρτηση από τις κεντρικές εξουσίες που σκοτώνει την φαντασία και φρενάρει την αυτόνομη δράση. Σε κάθε τόπο βιώνονται ξεχωριστές συνθήκες, άλλες συνήθειες καθημερινότητας και ιδιαίτερες μορφές πολιτισμού. Εκεί λοιπόν η αυτοδιοίκηση θα έπρεπε να θεσμοθετεί. Να λαμβάνει πρωτοβουλίες και να προχωρά τολμήματα, ώστε να διδάσκονται οι καρεκλοκένταυροι της κεντρικής εξουσίας και όχι μόνο να θέλουν να ποδηγετήσουν.
Καλό θα ήταν να αναληφθεί μεγάλης εμβέλειας πρωτοβουλία, ώστε να συλλεχθούν σε όλη τη χώρα παραδείγματα δράσεων, όπου δημοτικά συμβούλια, και σύλλογοι προχώρησαν σε θεσμούς πρωτότυπους και πρωτοβουλίες αποδοτικές που χρειάζονται μίμηση. Ο μέγας συγκεντρωτισμός κατάντησε τους δήμους εξαρτώμενες πολιτικές οντότητες και όχι αυτοτελείς δυναμικούς φορείς τοπικής εξουσίας. Η κεντρική διοίκηση απαιτεί την συνολική εξουσία, κρατά την στρόφιγγα κλειστή των χρημάτων και ασκεί μορφή δικτατορίας. Παρά τις δυσκολίες η αυτοδιοίκηση πρέπει να κινηθεί, να εφεύρει, να ανακαλύψει τρόπους, να παραδειγματίσει, να δώσει μαθήματα δημοκρατίας και σεβασμού στον πολίτη, να ενθαρρύνει τους εθελοντές, να ξεκολλήσει τα πράγματα από το μιμητισμό και την συνήθεια. Να δώσει όραμα ελπίδας κι εδώ είναι το «ναι» που πρέπει να πούμε στην επέτειο του «Όχι». Η μεγάλη αυτή άρνηση, είχε και το νόημα κατάφασης, ενός καλωσορίσματος στη δημοκρατία, την ελευθερία, τη φαντασία. Λέμε «ναι» λοιπόν σε μια γόνιμη και φωτισμένη αυτοδιοίκηση.
Χρίστος Γεωργούσης
