Σκέψεις για την αυτοδιοίκση
Σκέψεις για την αυτοδιοίκηση
(α) Απ’ την κεφαλή βρωμάει το ψάρι, λένε και η κακή κεφαλή προξενεί βλάβες στα άκρα, τα χέρια και τα πόδια. Κεφαλή εδώ είναι η κεντρική κυβέρνηση με τα κόμματα και χέρια και πόδια η περιφέρεια, τα νησιά και τα χωριά μας. Η Αθήνα κυβερνά (αθηνοκρατία) και τα φαύλα πορεύονται από εκεί, τα περισσότερα. Δεν προχώρησε η ιδέα μερικών καλών ανθρώπων της πολιτικής να αλλάξει το εκλογικό σύστημα για τις δημοτικές κι έτσι θα πάμε στις εκλογές με έτοιμους τους δημάρχους. Δεν θα διαλέξουμε ανάμεσα στους συμπολίτες μας ποιος κάνει για τη θέση αυτή, θα τους έχουμε με το «ετοιματζίδικο» αντιδημοκρατικό αυτό εκλογικό σύστημα έτοιμους, δυστυχώς. Θα διαλέξουμε ανάμεσα σε δυο ή τρεις και όχι ανάμεσα σε 20 ή 50. Έχουν έτοιμο το προϊόν και τυλιγμένο τα συστήματα του έσχατου κομματισμού και δεν είναι ανάγκη να κάνουν πειράματα και να χάσουν μέρος της εξουσίας. Άριστη ήταν η ιδέα να βρίσκονται όσοι απ’ τους συμπατριώτες μας το επιθυμούν στα ψηφοδέλτια και σε ξεχωριστά ψηφοδέλτια οι υποψήφιοι δήμαρχοι. Ακόμα πιο άριστο θα ήταν να βρίσκονται όλοι σε ένα ψηφοδέλτιο και μετά οι εκλεγμένοι σύμβουλοι να διαλέγουν τον δήμαρχο, σύστημα που εφαρμόστηκε στις εκλογές επί Γεωργίου Παπανδρέου, παππού. Υπάρχουν και καλύτερα εκλογικά συστήματα από το ήδη φθαρμένο, δοκιμασμένο και βασισμένο στην κομματοκρατία.
(β) Ο Καλλικράτης προχώρησε στους ενιαίους δήμους, αλλά θα μπορούσε να προβλεφθεί να λειτουργούν οι Κοινότητες που δεν μπορεί να σβήνονται με μια μονοκοντυλιά. Αφού περνάμε συμπληγάδες στην οικονομία (απ’ το κακό μας κεφάλι κι αυτές) θα μπορούσε οι δήμοι να βοηθιούνται και να ενισχύονται στη λειτουργία τους από τις Κοινότητες, έστω κι αν δεν πληρώνονταν πια οι πρόεδροι των κοινοτήτων. Υπάρχουν τρόποι, αλλά η φαντασία μας δεν λειτουργεί. Θα είχαν ρόλο τα Κοινοτικά Συμβούλια να προωθούν τη συμμετοχή, να φέρνουν προτάσεις ανάπτυξης στο Δημοτικό Συμβούλιο, να πλαισιώνουν τη Βουλή του Δήμου (βλέπε πιο κάτω), ενώ τώρα έχουν ρόλο απλού κομπάρσου. Θα μπορούσε να προβλέπεται μία κατά εξάμηνο συνάντηση του Δήμου με τις Κοινότητες, ώστε να εξετάζεται η πορεία και να προτείνονται λύσεις.
(γ) Έστω και με αυτό το κακό ισχύον εκλογικό σύστημα θα μπορούσε να προβλεφτεί σε κάθε δήμο η λειτουργία Βουλής. Είπαμε και αλλού, ότι το Δημοτικό Συμβούλιο είναι εκτελεστικό όργανο. Λαμβάνει μετά σύντομη συζήτηση αποφάσεις που πρέπει να εκτελούνται. Τα θέματα όμως για να ωριμάσουν θέλουν συζήτηση και αντιπαράθεση γόνιμη γνωμών και ιδεών. Αυτό το έργο θα μπορούσε να το φέρνει εις πέρας η Βουλή σε κάθε Δήμο, την οποία θα αποτελούν όλοι όσοι έθεσαν υποψηφιότητα. Εκτός αυτών θα μπορούσε να συμμετέχουν οι πρόεδροι όλων των συλλογικών φορέων και να γίνονται κάθε δίμηνο συναντήσεις με ανταλλαγή απόψεων ή όποτε αναφύεται σοβαρό θέμα και απαιτείται έρευνα και συζήτηση.
(δ) Βεβαίως αν αυτό δεν προβλέπεται από τούς νόμους, που πάντα πάσχουν από έλλειψη φαντασίας, θα μπορούσε ο κάθε δήμαρχος στην αρχή της τετραετίας να δημιουργεί και να κινητοποιεί ατύπως, αλλά με ουσιαστικό τρόπο το όργανο αυτό (τη Βουλή) που θα του προσφέρει σημαντική βοήθεια. Να πάμε λίγο πιο πέρα από τα υπάρχοντα θεσμικά πλαίσια (Επιτροπή Διαβούλευσης) που δεν απέδωσαν και δεν έδωσαν ικανοποιητική λύση στο ζωντανό πάντα πρόβλημα της λαϊκής συμμετοχής και δράσης. Αν οι νόμοι δεν έχουν φαντασία, ας συμπληρώνουν το κενό με τη δική τους οι τοπικοί άρχοντες και ας μην αρκούνται στα ήδη υπάρχοντα σχήματα. Η φαντασία στην εξουσία.
(ε) Τέλος, έστω και με έτοιμο δήμαρχο θα μπορούσε να είναι πιο δημοκρατικό το εκλογικό σύστημα με το να προβλέπει ότι μπορούν να θέτουν πολίτες υποψηφιότητα χωρίς να ανήκουν σε κανένα συνδυασμό, με την ισχύ της αναλογικής και όχι της κάλπικης που ισχύει.
(στ) Ο κομματισμός αφού οδήγησε την χώρα στην ηθική και οικονομική πτώχευση, δυστυχώς καλά κρατεί ακόμα. Θα πρέπει λοιπόν να αμφισβητηθεί και να βρούμε τρόπους. Η πορεία προς την έξοδο θα απαιτήσει χρόνο.
(ζ) Το εκλογικό σύστημα, που πήρε μιαν ανάσα με την απλή αναλογική με την προηγούμενη κυβέρνηση, βρίσκεται στη μέγγενη της Αθηνοκρατίας (εδώ κυβερνά ο λενινισμός!). Αυτό και μόνο δείχνει τις συγκεντρωτικές τάσεις της Αθήνας και την περιφρόνηση της Αυτοδιοίκησης. Θα έπρεπε να είναι απ' τα βασικά ζητήματα των προτάσεων της αντιπολίτευσης. Πες μου τι χώρο αφήνεις στην αυτοδιοίκηση σου πω πόση δημοκρατία έχεις!
(η) Δώστε ζωή, ελευθερία και ανάσα στην αυτοδιοίκηση, δεν τα μπορείτε και δεν τα ξέρετε και δεν τα φαντάζεστε όλα εσείς του Κέντρου, οι κακομαθημένοι!
