Φροντίδα για την γλώσσα
Φροντίδα για την γλώσσα
«Το μονοτονικό είναι πιο βολικό σε σχέση με τους πολύπλοκους κανόνες του πολυτονικού. Και παλαιότερα λίγα παιδιά μάθαιναν σωστά το πολυτονικό. Για λόγους εκπαίδευσης και συνεννόησης είναι επιβεβλημένο το μονοτονικό. Σας θυμίζω ότι το πολυτονικό δεν το χρησιμοποιούσαν στην αρχαία εποχή. Είναι γέννημα της βυζαντινής εποχής». Αυτά τονίζει σε συνέντευξή του στο Γιάννη Μπασκόζο (Βήμα 24-3-2013) ο Πίτερ Μάκριτζ ελληνιστής, καθηγητής της Οξφόρδης, συγγραφέας του βιβλίου «Γλώσσα και εθνική ταυτότητα στην Ελλάδα 1776-1976», (εκδόσεις Πατάκης). Πολλοί μανδαρίνοι εργάστηκαν ώστε να καταστήσουν τη γλώσσα πιο σύνθετη και να ζοριζόμαστε να τη μάθουν και να τη χρησιμοποιούμε άνετα. Η σχετική απλοποίηση της γλώσσας (δημοτική και μονοτονικό) έδωσε στα παιδιά τη δυνατότητα να εκφράζονται πιο άνετα, πιο παραγωγικά, αυτά λένε η πραγματικότητα και οι μελέτες. Δεν είναι καλό για όσους δεν τα βλέπουν αυτά και συνομιλούν με τα συντηρητικά του παρελθόντος και δεν είναι καλό για την εκκλησία που εμμένει στα παλιά (μιλούμε για τη γλώσσα) υιοθετώντας καθαρεύουσες και πολυτονικά, την ώρα που θέλει να ακουστεί από το λαό. Σε άλλο σημείο ο ελληνιστής καθηγητής λέει πράγματα που τα ξέρουμε: «Είναι αξιοθαύμαστο σήμερα παρ’ όλη αυτή την ιστορική διαμάχη, η ελληνική γλώσσα είναι υγιέστατη. Είναι ευέλικτη, πλούσια σε λέξεις, μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες της χώρας. Πολλοί Έλληνες φοβούνται ότι απειλείται από δύο παράγοντες, την αγγλική γλώσσα και τις δάνειες λέξεις από την αγγλική. Δεν ευσταθεί κανένας φόβος. Μου κάνει εντύπωση η καλή χρήση της ελληνικής γλώσσας από τους νέους στο Διαδίκτυο σε σχέση με τη χρήση της αγγλικής από τα αγγλόπαιδα».
Απειλές υπάρχουν για τη γλώσσα. Ας το έχουμε υπόψη μας και ας την καλλιεργούμε κατάλληλα. Δεν θα εξαλείψουμε τις απειλές με πισωγυρίσματα αλλά με καλή φροντίδα και επαγρύπνηση. Επιμένουμε ότι ενώ πριν με τη γνωστή σύγχυση (γραφή στην καθαρεύουσα, ομιλία στη δημοτική) είχαμε γλωσσοδέτη, τώρα ελευθερώθηκαν οι εκφραστικές δυνάμεις όλων μας και πάμε καλύτερα στην ομιλία και στα γραφτά μας. Είναι σπουδαίο να γράφουμε όπως μιλούμε και για να το κατακτήσουμε πέρασαν πολλά χρόνια και πολλές περιπέτειες, μερικές και με αίματα!
Χρίστος Γεωργούσης
