Παριανές υποκειμενικότητες

Δύο αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ κατηγορούνται ότι βίασαν μία 19χρονη κοπέλα στο ΑΤ Ομόνοιας και κατέγραψαν την ειδεχθή πράξη τους μέσω κάμερας. Όλως τυχαίως βέβαια, οι κάμερες του Αστυνομικού Τμήματος Ομόνοιας - για το οποίο κατά καιρούς υπάρχουν καταγγελίες αστυνομικής αυθαιρεσίας - δεν είχαν καταγράψει κάτι από το περιστατικό καθώς σύμφωνα με πληροφορίες εδώ και πολύ καιρό δεν λειτουργούσαν! Στους δύο αστυνομικούς ασκήθηκε ποινική δίωξη για το κακούργημα του ομαδικού βιασμού αλλά και το αδίκημα της παραβίασης του νόμου περί προσωπικών δεδομένων, καθώς φέρονται να κατέγραψαν μέσω κάμερας την κακοποίηση! #StopViolence #ΕΛΑΣ #StopPoliceBrutality Πηγή:  ROSA

Dimitris Calandranis Πριν τρεις εβδομάδες το’ σκασε μια κατσίκα από ένα μικρό μαντρί στην Αγκαιριά. Από εκείνη τη στιγμή σήμανε συναγερμός. Βγήκαν περίπολοι που χρησιμοποίησαν και ντρόν για να την εντοπίσουν, πλην όμως, στάθηκε αδύνατο να την πιάσουν. Μόλις αντιλαμβανόταν τους ανθρώπους να πλησιάζουν έτρεχε προς το βουνό, όπου κανείς δεν μπορούσε να τη φτάσει. Και τώρα παραμένει εκεί και όταν πεινάσει κατεβαίνει στα χαμηλά, σε κήπους και χωράφια και τρώει ό τι πράσινο βρίσκει μπροστά της: κλήματα, ελιές, ζαρζαβατικά, ενώ ο ιδιοκτήτης της στήνει καρτέρι κάθε τόσο μαζί με έναν ειδικό, για να την «συλλάβουν». Παρόλα αυτά, μέχρι αυτή τη στιγμή η κατσίκα παραμένει ελεύθερη. Όλοι γνωρίζουμε ότι η κατσίκα είναι ένα σκληροτράχηλο ζώο που μας προμηθεύει υγιεινό γάλα, ξινομυζήθρες και νόστιμο κρέας, πλην όμως επικίνδυνη όταν μένει ελεύθερη, κάτι που συμβαίνει συχνά, παρά τις προσπάθειες των ιδιοκτητών. Και εδώ τίθεται το θέμα: Όσα χρόνια οι ιδιοκτήτες εφάρμοζαν το παστούρωμα, που σωστά απαγορεύτ

Με την παρούσα επιστολή οι γονείς και κηδεμόνες των μαθητών του εικαστικού εργαστηρίου Πάρου θα θέλαμε να εκφράσουμε τη δυσαρέσκειά μας για τη διακοπή λειτουργίας της εν λόγω δραστηριότητας του δήμου. Ορισμένοι από εμάς και τα παιδιά μας είχαμε την τύχη να υπάρξουμε μαθητές στα ποικίλα τμήματα του εικαστικού εργαστηρίου (παιδικά, ενηλίκων, αγιογραφίας, γλυπτικής, ελεύθερου και γραμμικού σχεδίου). Μέσα από αυτή τη μαθητεία είχαμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τις δεξιότητές μας και να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των εικαστικών τεχνών. Συνοδοιπόρους σε αυτή την εμπειρία είχαμε τις δασκάλες – ζωγράφους και εικαστικούς, οι οποίες με αμέριστη όρεξη και μεράκι μας προσέφεραν τις γνώσεις τους και τις συμβουλές τους. Επιπλέον, πολλοί φοιτητές και απόφοιτοι αρχιτεκτονικών και γραφιστικών σπουδών οφείλουν την επιτυχία τους στις εισαγωγικές εξετάσεις στα τμήματα αυτά, στην προετοιμασία που παρακολούθησαν στο εικαστικό εργαστήρι. Σήμερα, που η καλλιτεχνική έκφραση και η δημιουργικότητα απορρίπτεται

  ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ, του Γιάννη Γεωργούση και της Δήμητρας Σοφιανού     Όλοι κάνουμε κάποια εκφραστικά και ορθογραφικά λάθη -στη σύνταξη και τη γραμματική. Όμως υπάρχουν άνθρωποι που τελειώνουν το Λύκειο και δεν ξέρουν αν το έχουμε γράφεται με «ε» ή «αι». Το έχουμε παρακάνει με τα λάθη πάνω στη γλώσσα και βγαίνουν κάποιοι ηθικολόγοι, που δεν γνωρίζουν γρι από ορθογραφία και γραμματική, που λένε να επανέλθει το πολυτονικό ή η καθαρεύουσα. Καλή είναι η δημοτική. Δυστυχώς, έχουν εισαχθεί πολλές ξένες λέξεις, για τις οποίες διαθέτουμε αντίστοιχες ελληνικές και, μάλιστα, εύηχες και καλές: π.χ., ντελιβεράς, αντί διανομέας, goalkeeper, αντί τερματοφύλακας, internet, αντί διαδίκτυο. Ας εγκωμιάσουμε μια δημοτική που δεν αποδιώχνει τον πλούτο και την ομορφιά της καθαρεύουσας, αλλά μπορεί να την εντάσσει κάθε φορά για να ομορφαίνει ο γλωσσικός πλούτος. Αλλά χωρίς υπερβολές. Η δημοτική έχει πολλά πλεονεκτήματα. Είναι απλή και κατανοητή. Προτείνω να χρησιμοποιούμε τη δημοτική, όταν δεν γνωρί

Θα ξεκινήσω με αυτό το κλισέ, ότι για να διαβάζετε τώρα αυτήν την δημοσίευση μου, μάλλον έχω φύγει για κάπου καλύτερα ή και για το πουθενά. Δύο χρόνια, βασανίστηκα κι εγώ με τον καρκίνο. Με έναν τόσο σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα nut, που αυτή τη στιγμή εννέα στους δέκα Έλληνες γιατρούς που το διαβάζουν, το ακούν για πρώτη φορά και θα σπεύσουν να το ψάξουν. Ευτυχώς ο δικός μου γιατρός, ο υπέροχος Γιάννης Μπουκοβίνας που με πήρε από το χέρι στο πιο δύσκολο ταξίδι της ζωής μου, τον γνώριζε αυτόν τον σπάνιο τύπο και έκανε τα πάντα για να με σώσει ή να μου χαρίσει λίγη παραπάνω ζωή. Κίνησε γη και ουρανό, να φέρει φάρμακα κυριολεκτικά από την άλλη άκρη της γης για να τα δοκιμάσω. Δύο χρόνια δεν είπα ποτέ "Γιατί σε εμένα"; Δεν υπάρχει πιο εγωιστική σκέψη από αυτή. Σε κάποιον τυχαίνει, στον διπλανό μας, στον γείτονά μας, στον συνάνθρωπό μας. Και πλέον τυχαίνει σε πολλούς. Αν βάλω ένα πρόσημο τύχης στη ζωή μου, θα σας πω ακόμα και τώρα, ότι ήμουν τυχερός άνθρωπος. Είχα την ευλογ

Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές στο νησί, έπειτα από τις αποτυχημένες προσπάθειες συγκρότησης ψηφοδελτίου από το χώρο της κεντροαριστεράς και επειδή η πλειοψηφία του κόσμου ήθελε απαλλαγή από το καθεστώς Κωβαίου, στράφηκε προς τη Λαϊκή Συσπείρωση και στο πρόσωπο του Κώστα Ροκονίδα. Η Λαϊκή Συσπείρωση, που τη χαρακτηρίζει η συνέπεια στις αρχές του κόμματος (ΚΚΕ) αυτό που στην πιάτσα της πολιτικής το λέμε κομματική γραμμή, υπήρξε εξαρχής ξεκάθαρη. Δεν έκρυψε και δεν κρύφτηκε πίσω από προεκλογικούς τακτικισμούς. Τα προεκλογικά της φυλλάδια δεν έκρυψαν τίποτε απολύτως, το ίδιο και ο Κώστας Ροκονίδας στο δημοσιευμένο βιογραφικό του. Δεν ήρθε η Λαϊκή Συσπείρωση να παρακαλέσει, όσους συμπατριώτες μας δέχτηκαν και στελέχωσαν το ψηφοδέλτιό της. Ασφαλώς τότε έγιναν συζητήσεις και προσπάθειες να πεισθούν κάποιοι. Ο συντηρητισμός όμως μερίδας του εκλογικού σώματος, που είχε γαλουχηθεί από ένα στείρο αντικομουνισμό και η προεκλογική προπαγάνδα που θύμιζε εποχή μετεμφυλιακού κράτους, το εμπόδισε

Ο πολιτικός χρόνος μέχρι τον Οκτώβριο του 2023 για μια καλή προετοιμασία των δημοτικών παρατάξεων είναι ελάχιστος, εάν τον μετρήσουμε σε μήνες. Ότι είναι να γίνει, αναφερόμαστε σε ουσιαστική προετοιμασία, θα γίνει το πολύ μέχρι τον Απρίλιο, δηλαδή πριν από το Πάσχα, γιατί, όταν θα ξεκινήσει η τουριστική περίοδος, ο προεκλογικός αγώνας θα είναι δεύτερης προτεραιότητας, με πρώτη την εντατική εργασία για τον άρτο τον επιούσιο. Μέσα σ΄αυτούς τους λίγους μήνες λοιπόν θα πρέπει να έχουν συγκροτηθεί τα ψηφοδέλτια και το πρόγραμμα των δημοτικών παρατάξεων. Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ότι η συγκρότηση των ψηφοδελτίων, για άλλη μια φορά, θα αποτελέσει το μεγάλο πρόβλημα για όλες τις δημοτικές παρατάξεις. Δυστυχώς στο νησί μας, που ο εθελοντισμός ανθεί μέσα στους συλλόγους και τις άλλες συλλογικότητες, αναπτύσσοντας αξιόλογες πρωτοβουλίες από ικανούς και δραστήριους συμπατριώτες μας, η προθυμία συμμετοχής και έκθεσης στην προεκλογική αρένα των δημοτικών εκλογών δεν βρίσκει την

Κόλαση είναι οι άλλοι; «Τίποτα δεν πρέπει να αποδέχεται κανείς απόλυτα και χωρίς περισυλλογή. Κάθε άνθρωπος φτιάχνει τη δική του φιλοσοφία και πολλά που λέγονται ισχύουν αλλά ως συναρτήσεις του χρόνου (της εποχής), του τόπου, των ξεχωριστών περιστάσεων. Όλα περιέχουν αλήθεια, αλλά δεν είναι η αλήθεια όλη. Σχετικά τα πάντα και ας δούμε τι λέει ο Τίτος Πατρίκιος σε μια του συνέντευξη (12-4-2015): Σκέφτομαι τη γνωστή φράση του Καζαντζάκη που είχε συνεπάρει και μένα. «Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος». Από καιρό πια λέω το αντίθετο. «Πάντα ελπίζω σε κάτι. Πάντα φοβάμαι για κάτι. Πάντα προσπαθώ να γίνω ελεύθερος». Ξαφνικά μου έρχεται στο μυαλό η χιλιοειπωμένη φράση του Σαρτρ «η κόλαση είναι οι άλλοι». Μα κι ο Τζόυς είναι ένας άλλος. Όλοι οι κοντινοί και μακρινοί μου είναι άλλοι. Πρέπει λοιπόν για να βγω από αυτήν την επίγεια κόλαση να τους καταργήσω; Μα τότε θα διαπιστώσω μια κόλαση ακόμα χειρότερη, την απόλυτη μοναξιά. Οπότε καταλήγω μια ακόμα φορά στο αυτονόητο:

  «Αν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός.  Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στην ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα.   Illustration by  Je m'en fous art Για αυτον το λόγο ,τα δύο μου αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνο, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στις παναθρώπινες αξίες. Τελευταία επιθυμία μου είναι, τα δύο αυτά μετάλλια, να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου. Πηγή: Το κουτί της Πανδώρας

  Το περιεχόμενο της καλοσύνης Ο Γάλλος φιλόσοφος Πωλ Ρικέρ (1913-2005) λέει ότι πρέπει να απελευθερώσουμε την καλοσύνη του ανθρώπου. Με τα δεσμά της πολιτικής και των δογμάτων κρατάμε κλειστή την ψυχή μας από την πραγματική άνθιση. Μήπως πρωτεύει να ξαναδούν τα διάφορα πολιτικά συστήματα και οι ιδεολογίες όλες βαθύτερα τις ανάγκες του ανθρώπου; Μήπως και η ίδια η εκκλησία πρέπει να ξεφύγει απ’ τα εξουσιαστικά διλήμματα και τον τύπο και να δει πώς είναι να δυνατόν να γεφυρωθεί μια νέα στάση στη συμπεριφορά του ανθρώπου που να ελευθερώνει τους αγγέλους που έχει μέσα του και όχι διαρκώς τα αρνητικά δαιμόνια; Παρακολουθώντας τις συζητήσεις στην ελληνική βουλή βλέπουμε ότι βασικός σκοπός δεν είναι η προαγωγή κάποιας πολιτικής ιδεολογίας ή μιας φιλοσοφίας της συμπεριφοράς, αλλά η διαίρεση και ο διχασμός. Σε συνέντευξή του ο Γάλλος φιλόσοφος στον Frederic Lenoir είπε τα παρακάτω σημαντικά: «Πιστεύω ότι το μεγάλο ζήτημα που πρέπει να απασχολήσει την κοινότητα των πιστών είναι πώς να απε