Παριανές υποκειμενικότητες

Το μοντέλο των σχέσεων που μας έχουν διδάξει οι γονείς μας συνήθως θυμίζει ανακωχή γεμάτη ανησυχία. Ξεκινάμε να μαθαίνουμε τι είναι θηλυκό και αρσενικό παρατηρώντας τους γονείς μας. Κάθε παιδί επιθυμεί την αρχετυπική οικογένεια. Το παιδί βρίσκεται στο κέντρο και δέχεται την προστασία, τη φροντίδα και την αγάπη της μητέρας και του πατέρα που είναι εκεί ενωμένοι αρμονικά. Αυτή είναι η ενστικτώδης εικόνα που έχει μέσα του το παιδί για την οικογένεια ως μήτρα στον κόσμο. Όμως, συχνά η πραγματικότητα αποδεικνύεται κατώτερη από αυτό το όραμα. Το «μοντέλο της σχέσης συνεργασίας» που μας έχουν διδάξει οι γονείς μας συνήθως θυμίζει ανακωχή γεμάτη ανησυχία. Και μεγαλώνουμε και μπαίνουμε στον κόσμο πληγωμένοι και απογοητευμένοι, συνεχίζοντας την προσπάθειά μας να γιατρέψουμε τη σχέση των γονιών μας και να φέρουμε κοντά στην καρδιά, στο σώμα και στην ψυχή μας, τον πατέρα και τη μητέρα μας, τους οποίους έχουμε εσωτερικεύσει ως εσωτερικό άνδρα και εσωτερική γυναίκα. Αυτό που λαχταράμε, διαισθητικά,

Δείτε ένα μικρό ιστορικό για τους πυραύλους που έπεσαν στην Πολωνία. Ποιος αποκομίζει οφέλη απ' όλο αυτό; Τίνος συμφέροντα εξυπηρετούνται; Των Αμερικάνων; Των Ευρωπαίων; Των Ρώσων; Του Πούτιν; Των Ουκρανών; Του Ζελένσκι; Όλου του κόσμου; Των 8.000.000.000 ανθρώπων που κατοικούν στον πλανήτη μας; Του 1% των ανθρώπων που κατέχουν τον παγκόσμιο πλούτο;  Έχουμε μάθει ότι στις δημοκρατίες οι αποφάσεις λαμβάνονται από τις πλειοψηφίες.  Διαβάστε προσεχτικά, κατανοήστε και δώστε τις απαντήσεις σας.  Γιώργος Ανδρεάδης Πυραυλικό χτύπημα στην Πολωνία Δύο ρουκέτες χτύπησαν στο έδαφος της Πολωνίας σύμφωνα με όσα μετέδωσε ο τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός ZET, επικαλούμενος ανεπίσημες πηγές. Απέδωσε την έκρηξη σε «αδέσποτους» πυραύλους, στον απόηχο των σφοδρών πυραυλικών επιθέσεων που εξαπέλυσε η Ρωσία σε διάφορες περιοχές της Ουκρανίας. «Πυροσβέστες έσπευσαν στο σημείο, δεν έχει διευκρινιστεί τι έχει συμβεί», δήλωσε ο Λούκας Κούτσι, αξιωματικός της πυροσβεστικής. Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης αναφ

Η γάτα είναι ένα πλάσμα τελείως διαφορετικό από τον άνθρωπο, όσον αφορά και την εξέλιξή του αλλά και όσον αφορά το πως λειτουργουν οι αισθήσεις της (πιο έντονη ακοή και όσφρηση, βλέπουν καλά τη νύχτα αλλά όχι τη μέρα, δεν διακρίνουν χρώματα στο φάσμα του κόκκινου κλπ). Για μια πιο εξωνυχιστική συγκριση των αισθήσεων της Γατας και του Ανθρώπου κάντε κλικ ΕΔΩ . Τώρα το παραπάνω έχει ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι πολύ συχνά να κάνουν πράγματα που φαντάζονται ότι δεν θα μπορούσαν να ενοχλήσουν τη γάτα τους αλλά στην πραγματικότητα η γάτα τα μισεί! Ας δούμε μερικές από εκείνες τις κατάστασεις τις οποίες η γάτα μισεί να βιώνει: 1. H γάτα μισεί τις χαμηλές θερμοκρασίες Όλοι ξέρουμε ότι η γάτα είναι πλάσμα που του αρέσει να χουχουλιάζει κάπου στα ζεστά αλλά γνωρίζατε ότι οι ιδανικές θερμοκρασίες για τη γάτα είναι περίπου 8 9 βαθμούς πιο υψηλές από τις αντίστοιχες για τους ανθρώπους; Επίσης ίσως δεν γνωρίζατε ότι η γούνα της γάτας (εκτός από κάποιες εξαιρέσεις συγκεκριμένων φυλών – Μέιν Κουν , Γά

Του Χρίστου Γεωργούση Θα πρέπει μάλλον να συμφωνήσουμε όλοι ότι θέλουμε ανεξάρτητη αυτοδιοίκηση, αλλά δεν έχουμε! Εκείνοι που την θέλουν εξαρτημένη την θέλουν υπηρέτρια της παράταξής τους, του κόμματός τους. Άλλο να αναγιγνώσκεις την τρέχουσα κατάσταση κι άλλο αυτό που θέλεις. Συχνά ξεπέφτουμε στον βολονταρισμό, εκείνο που θέλουμε ισχύει! Νομίζω ότι βάση μιας κατάστασης δημοκρατίας του δικού μας ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι να έχουμε ουσιαστική αυτοδιοίκηση, όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητη. Να διαθέτει συγκεκριμένους πόρους, να έχει αρμοδιότητες και να μη γνωρίζει στον τόπο ευθύνης της άλλες παράλληλες εξουσίες. Αστυνομία και λιμεναρχείο και μερικές άλλες υπηρεσίες να υπάγονται στην αυτοδιοίκηση με τις εξαιρέσεις λόγω της ευαισθησίας του θέματος. Αλλά το να κάνει άλλα ο λιμενάρχης και ο διευθυντής της αστυνομίας (διοικητής) και αλλού να κοιτάει ο δήμαρχος είναι μια μικρή ανωμαλία! Το να μη συνεργάζονται είναι μια μικρή παρέκκλιση από τους κανόνες της πραγματικής αυτοδιοίκησης. Αυτά τα έχο

Μας ανήκει δικαιωματικά το βραβείο πρωτοτυπίας. Ο πλέον πυκνός σε κυκλοφορία οχημάτων δρόμος της Πάρου, ο περιφερειακός της Παροικίας στερείται σχεδόν σε όλο το μήκος του πεζοδρομίων. Εάν εξαιρέσουμε τα πεζοδρόμια που κατασκευάστηκαν πριν από 25 χρόνια σε ελάχιστα τμήματα του περιφερειακού με πρωτοβουλία του τότε δημοτικού συμβούλου Χάρη Γιουρτζίδη, και μια 'απόπειρα' ελαττωματικής τελικά πεζοδρόμησης το 2013 , καμιά άλλη δημοτική αρχή δεν τόλμησε να φτιάξει άλλα. Από την παρούσα δημοτική αρχή, στο ξεκίνημά της, κάτι επιχείρησε να κάνει ο αντιδήμαρχος Πάνος Κεμπάμπης. Αλλά και πάλι, πέρα από μία αποτύπωση υπάρχουσας κατάστασης, στην πράξη δεν έγινε τίποτε απολύτως. Και αυτή η τετραετία πέρασε χωρίς να γίνει ούτε ένα μέτρο πεζοδρόμιο. Όμως το πράγμα έφτασε πλέον στο απροχώρητο. Τη νύχτα διαθέτει είτε ελάχιστο φωτισμό, είτε περιοχές με εκτυφλωτικό φωτισμό από φωτεινές επιγραφές. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι πεζοί είναι δυσδιάκριτοι, γεγονός άκρως επικίνδυνο. Η νέα δημοτική αρχή, όπ

  Σκέψεις για το Ελεύθερο Βήμα Ποια είναι η σημασία του Ελεύθερου Βήματος του "Αρχίλοχου"; Παραθέτω μερικές σκέψεις με βάση τις συζητήσεις που κάναμε με φίλους πολίτες. Τα πιο βασικά γράφω, γιατί βγήκαν πολλά, απόδειξη, ότι όλοι έχουν να πουν κάτι κι εμείς ακριβώς πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία. α) Δεν το βάζουμε κάτω, συνεχίζουμε. β) Ενώ στα πολιτιστικά έχουν βρεθεί κάποιοι δρόμοι, στην πολιτική ζωή του τόπου αναφαίνεται εδώ και καιρό αδιέξοδο. γ) Δίνεται ευκαιρία στις Μαθητικές Κοινότητες να δώσουν το παρόν, καθώς οι προτάσεις που έχουμε κάνει δεν προχώρησαν ούτε από το Δήμο, ούτε από άλλη κατεύθυνση. Ας έρθουν εκπρόσωποι των 15μελών να εκθέσουν απόψεις. δ) Δίνεται ευκαιρία στους Συλλόγους να βρουν τρόπους για κοινές εμφανίσεις και κοινή δράση. Ας μη μένουν μόνο στα τοπικά και ας βρίσκουν τρόπους να ανοίγονται σε καινούρια μέτωπα πρωτοβουλιών. ε) Επανεξετάζονται τα λησμονημένα θέματα περιβάλλοντος και ερευνάται η σημερινή κατάσταση του Οικολογικού Κινήματος, π

Του Χρίστου Γεωργούση Πετύχατε. Οι πετρούλες που ρίξατε στα γρανάζια έφεραν εμπλοκή στα μηχανήματά τους. Μερικά εξαρτήματα έσπασαν. Τ’ ανταλλακτικά που έβαλαν βιαστικά δεν είχαν τέλεια εφαρμογή. Δεν λογάριασαν τις τριβές, δεν μέτρησαν σωστά την τάση. Έσφιξαν τις βίδες πολύ, χωρίς να λογαριάσουν την τριβή και την θέρμανση. Τα μέταλλα στράβωσαν. Ένα βραχυκύκλωμα έκανε το μοτέρ να στρέφεται πιο σύντομα, οι ιμάντες γλίστρησαν και πετάχτηκαν. Μπερδεύτηκαν όλα, παραδόθηκαν όλα σε ανεξέλεγκτη κίνηση και θρυμματίστηκαν. Άξονες, ρουλεμάν, σίδερα, σύρματα, αντιστάσεις, πηνία, νάτα σωριασμένα τώρα, εύκολο ήταν, έπρεπε να πεθάνετε πρώτα.  (Ελεγείο για το Πολυτεχνείο, 1973). 49 χρόνια Πολυτεχνείο 46 χρόνια «Αρχίλοχος» Επέτειος της εξέγερσης των νέων σήμερα και ας ψάξουμε τη σχέση που έχει ο «Αρχίλοχος» με το Πολυτεχνείο. Τα γεγονότα έλαβαν χώρα το τριήμερο 15, 16 και 17 Νοεμβρίου 1973, ένα χρόνο αργότερα (17 Νοεμβρίου 1974) έγιναν εκλογές μετά την επταετία γύψου και ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρα

Απόστολος Λυκεσάς «Το κλείσιμο συνιστά προσβολή και για την ακαδημαϊκότητα και για τη δημοκρατία. Επιπλέον, δεν συνάδει με κανένα λογικό και αποτελεσματικό πλαίσιο ασφάλειας του ΑΠΘ.  ● Μια άδεια πανεπιστημιούπολη δημιουργεί το ιδανικό πλαίσιο για τις όποιες κινήσεις προσβολής των χώρων του ΑΠΘ», τονίζει σε ανακοίνωσή του ο ΕΣΔΕΠ. Με την αναστολή από χθες το μεσημέρι όλων των λειτουργιών του Πανεπιστημίου για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρόνια σημαδεύεται ο φετινός εορτασμός της επετείου για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η πρωτοφανής και ακατανόητη απόφαση της πρυτανείας του ΑΠΘ βρήκε τον Ενιαίο Σύλλογο Διδακτικού και Επιστημονικού Προσωπικού (ΕΣΔΕΠ) να διαμαρτύρεται έντονα, ενώ την ίδια στιγμή μαθαίναμε ότι ο πρύτανης Νίκος Παπαϊωάννου συναντιόταν με τον πρωθυπουργό στο μέγαρο Μαξίμου. Αστυνομικές δυνάμεις φρουρούν πάντα τη Σχολή Θετικών Επιστημών, ενώ χθες το απόγευμα, όπως μας είπαν καθηγητές, επικρατούσε στο campus «ανησυχητική ησυχία»! «Το κλείσιμο συνιστά προσβολή και για την

Αυτούς που λησμονήθηκαν θυμάμαι πιο πολύ, εκείνους που νικήθηκαν κρατάω από το χέρι, μαζί κι όσους φοβήθηκαν και στάθηκαν δειλοί στης μοναξιάς το πέρασμα, στης μοίρας το καρτέρι. Αυτούς που χάθηκαν τους βλέπω πιο συχνά από τα πέρατα του χρόνου να μου γνέφουν, πέφτουν στο δρόμο μου σαν άστρα πρωινά, από της νύχτας το ταξίδι επιστρέφουν. Αυτούς που χαραμίστηκαν πονάω πιο πολύ, που κάψανε τα χρόνια τους σε μια φωτιά σβησμένη, μαζί με όσους πάτησαν αόρατο γυαλί μπορεί να μην το σπάσανε, μα βγήκαν ματωμένοι. Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης

Η σημερινή μέρα θυμίζει πολλά στους παλιούς, που τότε, πριν από 49 χρόνια ήταν νέοι και το αίμα τους έβραζε. Στην αρχή ήταν λίγοι, αλλά αποφασισμένοι. Ήταν αυτοί που οργάνωσαν την εξέγερση και κατέλαβαν το Πολυτεχνείο με συνθήματα κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Μετά από λίγο έγιναν πολλοί. Μια τεράστια λαοθάλασσα που περικύκλωσε το γύρω χώρο του Πολυτεχνείου, δημιουργώντας μια ελεύθερη ζώνη, στην οποία είχε καταλυθεί το ανελεύθερο καθεστώς της στρατιωτικής δικτατορίας. Λίγες μέρες μετά το Πολυτεχνείο βάφτηκε με το αίμα των εξεγερμένων. Οι σιδερόφρακτες δυνάμεις του καθεστώτος σκότωσαν, τραυμάτισαν, βασάνισαν, φυλάκισαν, εξόρισαν, αλλά το πλήγμα που υπέστη από εκείνη την εξέγερση το καθεστώς, ήταν ανεπανόρθωτο. Μετά από ένα χρόνο η χούντα κατέρρευσε, αφού προηγουμένως είχε προκαλέσει την τραγωδία της Κύπρου με την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στο νησί. Η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι πάνω από όλα γιορτή της νεολαίας, γιατί οι νέοι μας, ήταν αυτοί που ξεσηκώθηκαν και ξεσήκω