Παριανές υποκειμενικότητες

Ο Δήμος Πάρου διοργανώνει τον 1ο Δρόμο Ειρήνης 2025, την Κυριακή 30 Νοεμβρίου στην Παροικία, αφιερωμένο στους Ήρωες της Εθνικής Αντίστασης Πάρου και Αντιπάρου. Η εκκίνηση και ο τερματισμός θα πραγματοποιηθούν στην Πλατεία Μαντώ Μαυρογένους. Ώρα προσέλευσης: 10:30 π.μ. Εκκίνηση: -11:00 π.μ. για τη διαδρομή των 7 χιλιομέτρων -11:05 π.μ. για τη διαδρομή του 1 χιλιομέτρου. Η διοργάνωση γίνεται από τον Δήμο Πάρου, με την πολύτιμη υποστήριξη της δρομικής ομάδας «Παριανοί Συντρέχτες», του Ποδηλατικού Ομίλου Πάρου και της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης (ΕΟΔ) Παράρτημα Δυτικών Κυκλάδων. Ο αγώνας έχει μη ανταγωνιστικό χαρακτήρα και στόχος του είναι η προώθηση της Ειρήνης, της συμμετοχής και της ευγενούς άμιλλας. Η συμμετοχή είναι δωρεάν για όλους, ενώ θα πραγματοποιούνται εγγραφές και υπεύθυνες δηλώσεις επί τόπου στην πλατεία Μαντώ Μαυρογένους από τις 10:30 π.μ. Διαδρομές: -7 km για ηλικίες 15 ετών και άνω. -1 km για παιδιά έως 14 ετών και για όσους επιθυμούν να συμμετάσχουν ελεύθερα με περπάτημα ή τ...

Αξιότιμοι κύριοι, Με την παρούσα επιστολή εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας για την απόφαση κλεισίματος του καταστήματος των Ελληνικών Ταχυδρομείων (ΕΛΤΑ) στη Νάουσα Πάρου, μια κωμόπολη με μόνιμο πληθυσμό σχεδόν 3.000 κατοίκων, ο οποίος τους θερινούς μήνες υπερβαίνει τις 15.000–20.000, λόγω της αυξημένης τουριστικής κίνησης. Το κατάστημα της Νάουσας εξυπηρετεί καθημερινά τις ανάγκες ενός μεγάλου αριθμού κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι ηλικιωμένοι, οι οποίοι θα είναι αναγκασμένοι να μεταβαίνουν στην Παροικία για τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους. Κατόπιν των ανωτέρω, ζητάμε: • Να μας γνωστοποιήσετε το σκεπτικό της απόφασης διακοπής λειτουργίας του καταστήματος. • Να επανεξετάσετε άμεσα την απόφασή σας. Σας ενημερώνουμε ότι είμαστε αποδέκτες πλήθος διαμαρτυριών από κατοίκους και επιχειρηματίες της Νάουσας, οι οποίοι εκφράζουν την έντονη αντίθεσή τους στην εν λόγω απόφαση. Επιφυλασσόμαστε για κάθε νόμιμη ενέργειά μας. Με εκτίμηση, Ο Δήμαρχος...

Του Γιώργου Κυριαζή Έχει συννεφιά γκρίζα σχεδόν λευκή, σπυρωτή σα ρύζι μπασμάτι καλοβρασμένο, οι σκιές από τους κόκκους βρασμένες κι αυτές μαζί με το ρύζι και θες να τις φάς από περιέργεια μόνο γιατί δεν υπάρχει ανάμνηση της γεύσης της σκιάς. Όσο τρώγεται η σκιά άλλο τόσο τρώγεται η συννεφιά με τη φθινοπωρινή αχλή που καλύπτει όλο το θόλο. Η θάλασσα σκέτο νερό. Αρχίζω την τελετουργία του ντυσίματος, σαπουνάδα με ουδέτερο ph στη στολή για να φορεθεί, πράγμα απαραίτητο στις ξυρισμένες εσωτερικά στολές, ζώνη και γιλέκο φορτωμένα με κιλά, γάντια, ρολόι, ψαροντούφεκα, ακονισμένο μαχαίρι, σημαδούρα με το ξύλινο, νερό και τον εξωλκαία. Αφήνω τα πέδιλα ενωμένα, με τον ίδιο τρόπο πάντα, κοντά στο νερό έτσι που καθισμένος αφού βάλω τα καλτσάκια, με τα πόδια στο νερό, να τα φτάνω χωρίς να σηκωθώ. Καλό στεγνό σάλιωμα της μάσκας εσωτερικά για να μη θολώνει. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται σχολαστικά κάθε φορά με την ίδια καθησυχαστική ρουτίνα. Σταματάω κοιτάζω γύρω μου και πιάνω στην ατμόσφαιρα την...

 

    Στην σημερινή εποχή η πολιτική σε όλα σχεδόν τα κράτη του πλανήτη έχει παρεκκλίνει (για να μην πούμε ότι έχει απομακρυνθεί τελείως) από τον πρωταρχικό της σκοπό που είναι η έννοια της δημιουργίας «κράτους δικαίου». Στην δυαδική αυτή έννοια θα αναφερθούμε στον όρο «δίκαιο» και στον διαχωρισμό ανάμεσα στο «φυσικό» που προϋπάρχει και στο «θετικό» που είναι «κατασκευή» του ανθρώπου. Έχει επικρατήσει η άποψη ότι όταν ένα κράτος λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους , θεωρείται και «κράτος δικαίου». Όμως η γνώμη η σωστή είναι ότι μόνο με την «καθοδήγηση» των πάντων από το «φυσικό δίκαιο» προσδίδεται το ηθικό εκείνο βάρος σε μία κοινωνία, ώστε να «βιώσει δικαιοσύνη». Η κάθε μικρή κοινωνία στο μακρινό παρελθόν έδινε την δική της ερμηνεία και αξίωνε από τους άλλους την εφαρμογή της. Είναι η μεγαλοφυΐα του Σοφοκλή και οι καταπληκτικοί διάλογοι στην διαμάχη της Αντιγόνης με τον Κρέοντα που αποδίδουν μία «εικόνα» του θέματος που αναφερόμαστε. Αργότερα όμως με την ύπαρξη πιο οργανωμένων κ...

Ένα κείμενο του συνθέτη για τα επεισόδια μεταξύ αστυνομίας και αναρχικών που έγιναν το Μάιο του 1986. Ισχύει ακόμα. "Κορίτσια κι αγόρια με γυαλιά, έτσι καθώς κοιτάτε με απορία κι αγανάκτηση για ό, τι συμβαίνει γύρω σας, είμαι μαζί σας. Και σας αγαπώ." "....Μια μωβ σκιά Μαΐου ξάπλωσε στον τόπο. Όσα συνέβησαν στα Εξάρχεια και στη Νομική Σχολή. Και στην οδό Σκουφά και Σόλωνος, Μαυρομιχάλη και Ιπποκράτους ενόχλησαν τους Έλληνες πολίτες και αγανάκτησαν τον Τύπο ολόκληρο. Γιατί δεν τους εξολοθρεύουν και δεν τους σπάνε το κεφάλι. Γιατί δεν ρίχνουν δακρυγόνα. Και η Σύγκλητος και οι φοιτητές όλων των παρατάξεων, όλοι αγανακτισμένοι με τα τριάντα-εκατό παιδιά που δεν το βάζουν κάτω, δεν εννοούνε να παραδεχτούν πως η όποια ελευθερία ανήκει μόνο στους αστυνομικούς και τους ηλικιωμένους. Που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί καταδιώκονται αδιάκοπα, προπηλακίζονται ατελείωτα και συνεχώς υποχρεούνται να δέχονται εξευτελισμούς. Κι ο προπηλακισμός αρχίζει από τον δάσκαλο, τον επιστάτη του...

Σήμερα η μέρα είναι ηλιόλουστη, απάνεμη, η θάλασσα σχεδόν ακύμαντη. Υπάρχει όμως μια θολούρα. Το μάτι δεν ξεχωρίζει τα αγαπημένα νησιά που μας περιβάλλουν. Το βαπόρι πήρε τον κάβο, πέρασε τους φωτεινούς σηματοδότες της εισόδου του λιμανιού και άραξε στην κεντρική προβλήτα, όπως κάνει κάθε μέρα με καλοσύνες ή φουρτούνες. Θαρρείς πως κι αυτό σήμερα είναι λίγο θολό στην όψη, σαν να χύθηκε το μπλε απ' το σταριλίκι του στη θάλασσα, σα να ξεθώριασε τ' όνομά του στην πρύμνη και στην πλώρη του σκαριού του. Σήμερα το βαπόρι δεν μας φέρνει τίποτα. Έρχεται άδειο, μα φεύγει γεμάτο. Σήμερα το βαπόρι στο φευγιό του παίρνει μαζί του ζωές παλιές και νεότερες, αναμνήσεις πλούσιες, χορούς, τραγούδια, συζητήσεις και αναζητήσεις. Για αυτές τις ζωές δεν έχουν σημασία οι ηλικίες αλλά οι μνήμες που αφήνουν πίσω τους προς αναζήτηση κάτι άλλου αλλού. Το νέο αντικαθιστά το παλιό… Πάντα έτσι γίνεται. Η επιτυχία στη ζωή δεν εξαρτάται ούτε από τον πλούτο ούτε από τη θέση ούτε από την ίδια τη ζωή ούτε...

Του Γιώργου Κυριαζή   Οι χτύποι της καρδιάς γεμίζουν τη ζωή, οι ανάσες μπορεί και να την αδειάζουν όταν σκοτεινιάζει η χαρά. Ο χρόνος, σε μια ελαφριά κατασκευή που είναι η ύπαρξη, μας διατρέχει ασταμάτητα, στιβάδες αφανίζονται και ξαναφτιάχνονται νέες. Προλαβαίνουμε να αισθανθούμε τον εαυτό μας να καθρεφτιστούμε στους άλλους, να νιώσουμε θεοί, κόκκοι άμμου, σταγόνες βροχής. Τα υπαρκτά και κοσμικά μας προσανατολίζουν δημιουργικά και αισθητικά. Η ιστορία που γεννιέται, θεοί που δεν πιστεύονται ακόμη, ο πολιτισμός του μέλλοντος και κάθε υποθετική πιθανή και απίθανη εξέλιξη δίνουν προοπτική και θάρρος να αντέξουμε το φόβο. Θέτουμε ερωτήματα και βρίσκουμε απαντήσεις, τρέφουμε την ευδαιμονία με αλήθεια και καλοσύνη. Μικρές νίκες και πικρές ήττες πνέουν και αντέχουμε και τραβάμε κατά κει που γνωρίζουμε και ζούμε με τον τρόπο που διαλέξαμε ή μπορέσαμε. Πραγματικότητα και φαντασία σε αναλογίες υποκειμενικές μαγειρεύουν και η βούληση με την τύχη νοστιμίζουν τη ζωή μας.   Αποχαιρέτησα ...

  Θα επανέλθω και πάλι στο σοβαρό θέμα της υγείας, αυτή τη φορά όμως δυστυχώς ως παθών: Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές βρίσκομαι στο Γενικό Νοσοκομείο Σύρου, με την μεγάλη -ηλικίας 21 ετών- κόρη μου να έχει διαγνωστεί με σκωληκοειδίτιδα. Ευτυχώς η κατάσταση της μικρής είναι σταθερή, αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε νοσηλεία με χορήγηση ενδοφλέβιας αντιβίωσης με την πορεία της παρακολουθείται. Χτες το βράδυ όμως που έγινε η εισαγωγή της, η πιθανότητα ανάγκης για χειρουργική επέμβαση ήταν αρκετά μεγάλη. Και δυστυχώς στο νοσοκομείο μας χειρούργος δεν υπήρχε. Και θα συνεχίσει να μην υπάρχει σε περίπτωση που η κατάσταση της μικρής για κάποιο λόγο χειροτερέψει. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Τα συμπεράσματα δικά σας. Και εγώ αναρωτιέμαι αυτή τη στιγμή: Αυτή τη φορά έχουμε να κάνουμε με σκωληκοειδίτιδα. Αν είχαμε να κάνουμε με ένα σοβαρό τροχαίο, τι ακριβώς θα γινόταν; Αν είχαμε να κάνουμε με το οποιοδήποτε περιστατικό που θα απαιτούσε άμεσο χειρουργείο τι ακριβώς θα...

  Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό μία δημοτική αρχή να απογοητεύει τους ψηφοφόρους της που την εμπιστεύθηκαν και άλλο να καθίσταται «επικίνδυνη» με τις παραλείψεις της. Στην πρώτη περίπτωση που οι προσδοκίες των πολιτών δεν ικανοποιήθηκαν η «ζημιά» είναι βεβαίως μεγάλη, αλλά υπάρχουν πάντα τα περιθώρια να βελτιωθεί η κατάσταση. Εκείνο που δεν διορθώνεται είναι η «πολιτική ζημιά» και αφορά τον κλονισμό της εμπιστοσύνης που προήλθε από τις προεκλογικές υποσχέσεις. Πρέπει όμως να πούμε ότι αλλιώς βλέπεις τα πράγματα όταν είσαι εκτός κι αλλιώς εντός. Και το λέμε, όχι για να «δικαιολογήσουμε» την δημοτική αρχή, αλλά διότι πρόκειται για μία πραγματικότητα που δυστυχώς σχεδόν όλοι στην προσπάθειά τους να «αναρριχηθούν» στην εξουσία δεν υπολογίζουν από ανευθυνότητα ή παραβλέπουν από καιροσκοπισμό. Από εκεί και πέρα όμως έχουμε αδράνεια και λάθος εκτιμήσεις σχετικά με την πορεία των μεγάλων έργων, κακή ιεράρχηση προτεραιοτήτων και φυσικά αδυναμία διεκδικήσεων και «νοοτροπία επιστολών». Όσον ...