Παριανές υποκειμενικότητες

Γράφει ο  Giorgos Kyriazis Όταν στα μάτια των παιδιών βλέπω τη σπίθα της αμφισβήτησης, στα μάτια που γυαλίζουν από εξυπνάδα και ζωική ορμή, καταλαβαίνω ότι το παρελθόν είναι ώρα να αποχωρήσει και αδιαπραγμάτευτα να παραδώσει το μέλλον, που πια δεν του ανήκει, στους δικαιούχους. Όσο σκοτεινό και παράλογο διαφαίνεται, τόσο αδιάφορες είναι οι απόψεις μας γιαυτό σε αυτούς που θα το ζήσουν. Οι αρχές μας κατολισθαίνουνε εσωτερικά και το νέο μας απορροφά γοργά και φυσικά. Η φυσική ανακύκλωση είναι χαρούμενη και τα ρίσκα είναι δική της υπόθεση. Αφήνουμε ότι καταφέραμε, κληροδοτούμε ότι καταστρέψαμε και σηκώνουμε άγκυρα για μια πιο ήσυχη ζωή με συμπυκνωμένη ύπαρξη, γνώση και εμπειρία. Στοχαστικοί με σοφία που αφορά τη γενιά μας, με την ευκαιρία μας αξιοποιημένη ή χαμένη δίνουμε χώρο στην επόμενη γενιά να φτιάξει τη δική της εποχή παρά τα δάνεια που της επιβάλλουμε. Αυτό το καθημερινό κοπάδι εφηβείας, ανοησίας και θορύβου που κινείται περιττά και ανυπόμονα θα σπάσει τα δεσμά του σύντομα και θα χ

Αφήνοντας πίσω μας τον απόηχο των πρόσφατων δημοτικών εκλογών, τις εντάσεις και τις αδυναμίες των χαρακτήρων, καλό είναι να σταθούμε σε ένα σημείο. Στα πρόσωπα και στον ρόλο τους στο τελικό αποτέλεσμα και στο αν τα πρόσωπα ωθούν τα πράγματα προς την σωστή κατεύθυνση ή οι πολιτικές και μόνον αυτές, θα δώσουν τελικά τις απαιτούμενες λύσεις; Στην εποχή που ζούμε έχει περιοριστεί ο ρόλος των ιδεολογιών και των πολιτικών θέσεων και έχει αναβαθμιστεί εκείνος των προσώπων που βγαίνουν μπροστά. Η δυσαρέσκεια του κόσμου προς την προηγούμενη δημοτική αρχή, εκφράστηκε με έντονο τρόπο και έφερε στο προσκήνιο αρκετούς νέους με ικανότητες και όρεξη για δουλειά. Είναι όμως αυτό αρκετό για να έχουμε μια άλλη πορεία και να μην καταλήξουμε μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να λέμε «μία από τα ίδια». Όχι δεν είναι αρκετό. Πρέπει μαζί με τα πρόσωπα να αλλάξουν και οι πολιτικές που εφαρμόζονται μέσα από τις αποφάσεις που θα παρθούν τον πρώτο καιρό. Εκεί θα έχουμε τα αρχικά «δείγματα γραφής»… Υπάρχουν άραγε

  ΘΕΜΑ : «Σοβαρές ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία της Π.Ε. Πάρου» Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, Αγαπητοί Βουλευτές, Με το παρόν έγγραφό μου θα ήθελα να σας καταστήσω κοινωνούς μιας δύσκολης κατάστασης που έχει δημιουργηθεί σε όλα τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Π.Ε. Πάρου με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρές δυσλειτουργίες στην εκπαιδευτική διαδικασία των σχολείων του νησιού μας. Πιο συγκεκριμένα παρατηρούνται οι παρακάτω ελλείψεις σε διδακτικές ώρες ανά σχολείο: ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΡΟΥ 1. ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ (ΠΕ02) : 23 ώρες 2. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ (ΠΕ86) : 10 ώρες 3. ΑΓΓΛΙΚΑ (ΠΕ06) : 4 ώρες 4. ΓΑΛΛΙΚΑ (ΠΕ05) : 10 ώρες ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΝΑΟΥΣΑΣ 1. ΑΓΓΛΙΚΑ (ΠΕ06) : 14 ώρες 2. ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ (ΠΕ01) : 8 ώρες ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΡΟΥ 1. ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ (ΠΕ01) : 23 ώρες 2. ΦΥΣΙΚΗ (ΠΕ04) : 24 ώρες 3. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ (ΠΕ 04 ή ΠΕ03) : 6 ώρες 4. ΑΓΓΛΙΚΑ (ΠΕ06) : 8 ώρες 5. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ (ΠΕ86) : 6 ώρες ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΝΑΟΥΣΑΣ 1. ΚΑΛΛ

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η Ο Δήμος Πάρου ως σταθερός υποστηριχτής του Πολιτισμού, της Θεατρικής και Κινηματογραφικής τέχνης καθώς και της ανάδειξης της πολύτιμης ιστορίας του τόπου μας σας ενημερώνει ότι η Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδος υπό την αιγίδα του καλεί τους πολίτες της Πάρου για τη συμμετοχή τους στο διαγωνισμό με τίτλο «ΤΟΠΟΛΑΤΡΕΙΑ, Μια ιστορία για τον αγαπημένο σας τόπο» Εάν μπορείτε σε μία έως δύο σελίδες να πείσετε μια κριτική επιτροπή ότι η δική σας ιδέα/πρόταση προβάλλει πειστικότερα, καλλίτερα και εντυπωσιακότερα τον αγαπημένο σας τόπο τότε έχετε πολλές πιθανότητες να σας ζητηθεί να γράψετε το σενάριο ενός promo (διαφημιστικό έως 3 λεπτά) που θα γυρισθεί σε παραγωγή της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος. Θέματα πρωτότυπα, ιδιαίτερα, που θα παρουσιάσετε ως ιστορία (από 1 έως 2 σελίδες το πολύ) του πιο αγαπημένου σας τόπου. ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ Ο τόπος, δηλαδή οι φυσικές ομορφιές του, τα μνημεία του και η ιστορία του, τα λαογραφικά του στοιχεία, και οτιδήποτε θα μπορούσε να κινήσει το

Πάρος 30.10.2023 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Με αφορμή την καταγγελία υποψήφιας για την θέση της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας του Δημοτικού Ωδείου Πάρου, που αφορά τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν από την ΚΔΕΠΑΠ, για την πρόσληψη Καλλιτεχνικού Διευθυντή στο Δημοτικό Ωδείο Πάρου, σας γνωρίζω ότι εφόσον διαπιστωθεί η βασιμότητα της σχετικής καταγγελίας θ’ αναζητηθούν ευθύνες για την μη πιστή τήρηση των κανόνων της χρηστής διοίκησης. Κώστας Μπιζάς

Συμπληρώνονται 83 ολόκληρα χρόνια από το πικρό χάραμα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 όταν οι σειρήνες με το τρομακτικό ουρλιαχτό τους ανακοίνωναν στο Πανελλήνιο ότι η φασιστική Ιταλία με έγγραφο τελεσιγραφικό ζητούσε από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να της παραχωρήσει τμήματα του εδάφους της. Και η απάντηση της Ελληνικής κυβέρνησης ήταν το λακωνικό και περίτρανο «ΟΧΙ». Ένα «ΟΧΙ» που το στήριξε ο Ελληνικός λαός με πρωτοφανή προθυμία και αυταπάρνηση, απλά και αυτονόητα σαν φυσιολογική εκδήλωση της Ελληνικής ψυχής όπως αυτή διαπλάστηκε ανάμεσα στους αιώνες. Γιατί τα μεγάλα κεφάλαια της Ελληνικής ιστορίας αρχίζουν και τελειώνουν με ένα μεγάλο «ΟΧΙ». Ένα «ΟΧΙ» που δεν το κράτησε για τον εαυτό της η Ελληνική ψυχή. Σύμφωνα με την προαιώνια υψηλή της παράδοση το χάρισε αιματόβρεχτο και δαφνοστόλιστο σ' όλους τους Ελεύθερους λαούς της Γης. Την 28η Οκτωβρίου του 1940 η Ελλάδα βροντοφώνησε: «ΟΧΙ»! Δεν θα ποδοπατηθούν οι ιερές αρχές της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Αξιοπρέπειας. «ΟΧΙ»! Δεν θα

    Πεθαίνει κόσμος. Αυτό. Πούτιν, Ζελένσκι, Μπάιντεν, Γερασίμοφ, Ζαλούτσνι, Νετανιάχου, Χανίγια, Μπεν Γκβίρ, Μχεϊσέν, η λίστα ατελείωτη… (αντι)ήρωες, παλαβοί, δολοπλόκοι, τύραννοι, σωτήρες ή ό,τι άλλο, πάντοτε κατά κάποιους ή / και κατά κάποιους άλλους.  Ηγούνται στην κατεύθυνση του θανάτου στο όνομα του έθνους, της θρησκείας, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της ασφάλειας.      Γεμάτη η ιστορία με τεκμήρια, η λογοτεχνία με λέξεις, τα μουσεία με αντικείμενα και αφηγήματα, τα πάρκα με αγάλματα, οι ψυχές με μίση, φόβους και συναισθήματα, τα μυαλά με στρεβλωμένες λογικές και λογικοφανείς παραλογισμούς, και όλα αυτά γεμάτα πόλεμο, δόξα(;) και θάνατο.  Είχε δίκιο ο Μπρέχτ: οι βασιλιάδες, οι Φίλιπποι, οι νεαροί Αλέξανδροι, οι Καίσαρες και οι Μεγάλοι Φρειδερίκοι της ιστορίας δεν ήταν μοναχοί τους (δυστυχώς), αλλά είχαν (και έχουν) μαζί τους χτίστες, σκλάβους, μάγειρες, αμάχους και άλλους/ες που πληρώνουν με τη ζωή τους τα έξοδα κάθε μεγάλου άνδρα (και γυναίκας), και μάλιστα πολύ πιο συχνά απ

Η ΚΔΕΠΑΠ από την ημέρα που δημιουργήθηκε μέχρι σήμερα , που μπαίνουν οι «τίτλοι τέλους» , προσέφερε ένα σημαντικότατο έργο στην Παριανή κοινωνία που είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Από την δημιουργία υποδομών κοινωνικής πρόνοιας έως την λειτουργία και αποτελεσματική διαχείριση πολιτιστικών και αθλητικών εγκαταστάσεων. Μέσα και πέρα από όλα αυτά , πληθώρα εκδηλώσεων σε όλους τους τομείς και ταυτόχρονα επιμορφωτικά και εκπαιδευτικά σεμινάρια , προσφέροντας τα μέγιστα όχι μόνο σε κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο , αλλά και σε αυτή καθαυτή , την με ορθό τρόπο τουριστική και οικονομική ανάπτυξη της Πάρου. Μέσα σε περίπου εικοσιπέντε χρόνια , από την ίδρυσή της επί δημαρχίας Αργουζή , διεκδίκησε και υλοποίησε πληθώρα ευρωπαϊκών προγραμμάτων που χωρίς αυτά τα παιδιά , οι γονείς και οι ηλικιωμένοι , δεν θα είχαν την φροντίδα και την κοινωνική πρόνοια του σήμερα. Για να καταλάβει και ο πολίτης η ΚΔΕΠΑΠ λειτουργεί ή διαχειρίζεται βρεφονηπιακό σταθμό , παιδικό σταθμό , το πρόγραμμα «Βοήθεια σ

    Παλαιότερα ως κοινωνία μας απασχολούσαν ο σχολικός εκφοβισμός και οι συγκρούσεις εντός σχολικών αιθουσών ( bullying ), τώρα έχουμε συμμορίες στις γειτονιές. Και  μολονότι ο δείκτης της παραβατικότητας των ανηλίκων (13-17 ετών) δεν έχει μεταβληθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια (κυμαίνεται στο 4%-8%), τα εγκλήματα βίας έχουν γίνει πιο άγρια… Από το 2007 ο κος Πρώιος και η κα Γιώτσα με την υποστήριξη του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων είχαν  αρχίσει να εφαρμόζουν το πρόγραμμα ACT. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα (ACT /ΜΜΕ – Βίας ) είναι ένα πρόγραμμα πρόληψης της Βίας για την προστασία των μικρών παιδιών, το οποίο δημιουργήθηκε από τον Αμερικανικό Ψυχολογικό Σύλλογο  ( American Psyhological Association – APA) και τον Εθνικό Σύλλογο για την εκπαίδευση Μικρών Παιδιών ( National Association for the Education of Young Children – NAEYC των ΗΠΑ )που εστιάζει στην πρόληψη της βίας, σε γονείς παιδιών έως δέκα ετών, σε εκπαιδευτικούς και εργαζομένους σε δομές