Μια ουσία, ένα βάθος, ένα ζώδιο
Όλοι έχουμε μπόλικη νύχτα μέσα μας κι ένα θεοσκότεινο άνθος που στρέφει στον ήλιο το φως του να λάβει χάρη βαφτίσματος και πνοή ζωής. Εδώ καταμετρούνται όλα, εδώ εξαργυρώνουν το χρέος τους, γι’ αυτό να κοιτάζεις στα μάτια τους ανθρώπους και να πορεύεσαι. Το ξέρω πως τα πάντα γίνονται δύσκολα και η αγάπη ακόμα πιο δύσκολη και κανένας δεν σου λέει ποιος απ’ όλους τους δρόμους σε πάει στο ίσιωμα ή στ’ αδυσώπητα. Αν σου ρίχνουν πέτρες, ακόμα και ψέμα να είναι, έτσι απλά μια ιδέα σου, μια υπερβολή, μάζευέ τις να κάνεις γεφύρι και μη σε νοιάζει. Δεν είναι μόνο πως γλιτώνεις απ’ τους καθημερινούς φθόνους αδιαφορώντας, αλλά θα λάμψει νόημα τόσο πιο φωτεινό, όσα καλύτερα υλικά διαλέγεις απ’ αυτούς τους λιθοβολισμούς. Ποιος ξέρει, αν η κακία δει ότι αδίκως πασχίζει και οδηγεί στο αντίθετο ίσως καταθέσει τα όπλα. Εγώ όμως για σένα μιλώ και νοιάζομαι, να βρεις μια ουσία, ένα βάθος, ένα ζώδιο, όπου η καλοσύνη έχει αξία και μόνιμο άστρο να λάμπει, να οδηγεί και να φωτίζει.
_______________________________________________________
Κανένας δεν σου λέει ποιος απ’ όλους τους δρόμους σε πάει στο ίσιωμα ή στ’ αδυσώπητα...
Χρίστος Γεωργούσης